تهیه کردن كفن خود
مسأله ۵۸۹ ـ مستحبّ است انسان ، كفن خود را تهيّه كند ، و هرگاه به آن نظر كند مأجور است.
حنوط میّت
مسأله ۵۹۰ ـ بعد از غسل واجب است ميّت را حنوط كنند ، يعنى به پيشانى و كف دستها و سر زانوها و سر دو انگشت بزرگ پاهاى او كافور بمالند ، و بنابر احتياط مستحبّ مقدارى كافور هم بر اين مواضع بگذارند ، و مستحبّ است به سر بينى ميّت نيز كافور بمالند ، و بايد كافور ساييده و تازه باشد ، و اگر به واسطه كهنه بودن عطر او از بين رفته باشد كافى نيست.
ترتيب در محلهاى حنوط
مسأله ۵۹۱ ـ احتياط مستحبّ آن است كه اوّل كافور را به پيشانى ميّت بمالند ، ولى در جاهاى ديگر ترتيب نيست.
وقت حنوط کردن
مسأله ۵۹۲ ـ مخيّرند كه ميّت را پيش از كفن كردن ، يا در بين كفن كردن و يا بعد از آن حنوط نمايند.
حنوط كسى كه در حال احرام از دنيا رفته
مسأله ۵۹۳ ـ كسى كه براى حجّ يا عمره احرام بسته است ، اگر بميرد حنوط كردن او جايز نيست ، ولى اگر در احرام حجّ بعد از تمام كردن سعى بميرد ، حنوط كردن او واجب است.
حنوط زنى كه در عده وفات شوهرش بميرد
مسأله ۵۹۴ ـ زنى كه شوهرش مرده و هنوز عدّه اش تمام نشده ، چنانچه بميرد حنوط كردن او واجب است.
خوشبو نكردن ميت با مشك و عنبر و عود و عطرهاى ديگر
مسأله ۵۹۵ ـ احتياط واجب آن است كه ميّت را با مشك و عنبر و عود و عطرهاى ديگر خوشبو نكنند ، و نيز اينها را با كافور مخلوط ننمايند.
مخلوط كردن قدرى تربت سيدالشهداء (ع) با كافور براى حنوط
مسأله ۵۹۶ ـ مستحبّ است قدرى تربت حضرت سيّدالشهداء (عليه السلام) را ، با كافور مخلوط كنند ، ولى بايد از آن كافور به جاهايى كه بى احترامى مى شود نرسانند ، و نيز بايد تربت به قدرى زياد نباشد كه وقتى با كافور مخلوط شد آن را كافور نگويند.
پيدا نشدن کافور و کم آمدن آن
مسأله ۵۹۷ ـ اگر كافور پيدا نشود يا فقط به اندازه غسل باشد ، حنوط لازم نيست ، و چنانچه از غسل زياد بيايد ولى به همه هفت عضو نرسد ، بنابر احتياط مستحبّ اوّل به پيشانى ، و اگر زياد آمد به جاهاى ديگر بمالند.
دو چوب تر و تازه در قبر
مسأله ۵۹۸ ـ مستحبّ است دو چوب تر و تازه در قبر همراه ميّت بگذارند.
میّت مسلمان و بچهاى كه شش سال او تمام شده
مسأله ۵۹۹ ـ نماز خواندن بر ميّت مسلمان ، و همچنين بچّه اى كه محكوم به اسلام و شش سال او تمام شده باشد واجب است.
بچهاى كه شش سال او تمام نشده يا مرده به دنيا آمده
مسأله ۶۰۰ ـ نماز خواندن بر بچّه اى كه شش سال او تمام نشده رجاءً اشكال ندارد ، ولى نماز خواندن بر بچّه اى كه مرده به دنيا آمده مشروع نيست.
شرط اول: لباس نمازگزار پاك باشد
مسأله ۸۰۵ ـ لباس نمازگزار بايد پاك باشد ، و اگر كسى در حال اختيار با بدن يا لباس نجس نماز بخواند ، نمازش باطل است.
وقت نماز میّت
مسأله ۶۰۱ ـ نماز ميّت بايد بعد از غسل و حنوط و كفن كردن او خوانده شود ، و اگر پيش از اينها يا در بين اينها بخوانند ـ اگر چه از روى فراموشى يا ندانستن مسأله باشد ـ كافى نيست.
طهارت و اباحه در نماز ميت
مسأله ۶۰۲ ـ كسى كه مى خواهد نماز ميّت بخواند لازم نيست با وضو يا غسل يا تيمّم باشد ، و بدن و لباسش پاك باشد ، و اگر لباس او غصبى هم باشد ، براى نمازش اشكال ندارد.
و احتياط مستحبّ آن است كه تمام چيزهايى را كه در نمازهاى ديگر لازم است رعايت نمايد ، ولى ـ بنابر احتياط واجب ـ از آنچه برخلاف معهود بين متشرّعه در كيفيّت نماز ميّت است ، اجتناب شود.
كسى كه (از روى تقصير) نمىداند نماز با بدن و لباس نجس باطل است
مسأله ۸۰۶ ـ كسى كه از روى تقصير نمى داند با بدن يا لباس نجس نماز باطل است ، اگر با بدن يا لباس نجس نماز بخواند ، نمازش باطل است.
قبله در نماز میّت و كيفيت قرار دادن میّت
مسأله ۶۰۳ ـ كسى كه بر ميّت نماز مى خواند بايد رو به قبله باشد ، و واجب است ميّت را مقابل او به پشت بخوابانند به طورى كه سر او به طرف راست نمازگزار و پاى او به طرف چپ نمازگزار باشد.
۸۰۷- نماز کسی که نجس بودن چيز نجسى را نداند
مسأله ۸۰۷ ـ اگر به واسطه ندانستن مسأله ، نجس بودن چيز نجسى را نداند ـ مثل آن كه نداند عرق كافر غير كتابى نجس است ـ و با آن نماز بخواند ، در صورتى كه جاهل مقصّر باشد ، نمازش باطل است.
مكان غصبى و بالا يا پائين بودن نسبت به میّت
مسأله ۶۰۴ ـ احتياط مستحبّ آن است كه مكان نمازگزار غصبى نباشد ، ولى بايد از جاى ميّت زياد پست تر يا بلندتر نباشد ، و اگر پستى و بلندى زياد نباشد اشكال ندارد.
۸۰۸- کسی که نداند بدن يا لباسش نجس است
مسأله ۸۰۸ ـ اگر نداند كه بدن يا لباسش نجس است و بعد از نماز بفهمد نجس بوده ، نمازش صحيح است ، و بنابر احتياط مستحبّ اگر در وقت بفهمد اعاده كند.
۸۰۹- کسی که فراموش كند بدن يا لباسش نجس است
مسأله ۸۰۹ ـ اگر فراموش كند كه بدن يا لباسش نجس است و در بين نماز يا بعد از آن يادش بيايد ، نماز را دوباره بخواند ، و اگر وقت گذشته قضا نمايد.
دور نبودن از میّت
مسأله ۶۰۵ ـ نمازگزار بايد از ميّت دور نباشد ، ولى كسى كه نماز ميّت را به جماعت مى خواند ، اگر از ميّت دور باشد ، چنانچه صف ها به يكديگر متّصل باشند اشكال ندارد.
۸۱۰- کسی که در وسعت وقت بين نماز ، بفهمد بدن يا لباسش نجس است
مسأله ۸۱۰ ـ كسى كه در وسعت وقت مشغول نماز است ، اگر در بين نماز بدن يا لباسش نجس شود ، و پيش از آن كه چيزى از نماز را با نجاست بخواند ملتفت شود كه نجس شده ، يا بفهمد بدن يا لباس او نجس است و شكّ كند كه همان وقت نجس شده يا از پيش نجس بوده ، در صورتى كه آب كشيدن بدن يا لباس يا عوض كردن لباس يا بيرون آوردن آن ، نماز را بهم نمى زند بايد در بين نماز بدن يا لباس را آب بكشد يا لباس را عوض نمايد ، يا اگر چيز ديگرى عورت او را پوشانده لباس را بيرون آورد ، ولى چنانچه طورى باشد كه اگر بدن يا لباس را آب بكشد يا لباس را عوض كند يا بيرون آورد نماز بهم مى خورد ، يا اگر لباس را بيرون آورد عورتش برهنه مى ماند ، نمازش باطل بوده ، و بايد دوباره با بدن و لباس پاك نماز بخواند.
ایستادن نمازگزار مقابل میّت
مسأله ۶۰۶ ـ نمازگزار بايد مقابل ميّت بايستد ، ولى اگر نماز به جماعت خوانده شود و صف جماعت از دو طرف ميّت بگذرد ، نماز كسانى كه مقابل ميّت نيستند اشكال ندارد.
حائل نبودن بين میّت و نمازگزار
مسأله ۶۰۷ ـ بين ميّت و نمازگزار بايد پرده و يا ديوار يا چيزى مانند اينها نباشد ، ولى اگر ميّت در تابوت و مانند آن باشد اشكال ندارد.
کسی که در تنگى وقت بين نماز، بفهمد لباس او نجس است
مسأله ۸۱۱ ـ كسى كه در تنگى وقت مشغول نماز است ، اگر در بين نماز لباس او نجس شود ، و پيش از آن كه چيزى از نماز را با نجاست بخواند بفهمد كه نجس شده ، يا بفهمد كه لباس او نجس است و شكّ كند كه همان وقت نجس شده يا از پيش نجس بوده ، در صورتى كه آب كشيدن يا عوض كردن يا بيرون آوردن لباس مقدور است و نماز را بهم نمى زند ، بايد لباس را آب بكشد ، يا عوض كند ، يا اگر چيز ديگرى عورت او را پوشانده لباس را بيرون آورد و نماز را تمام كند ، امّا اگر چيز ديگرى عورت او را نپوشانده و لباس را هم نمى تواند آب بكشد يا عوض كند ، احتياط واجب آن است كه با همان لباس نجس نماز را تمام كند.
پوشيده بودن عورت ميت در وقت خواندن نماز
مسأله ۶۰۸ ـ در وقت خواندن نماز بايد عورت ميّت پوشيده باشد ، و اگر كفن كردن او ممكن نيست ، بايد عورتش را اگر چه با تخته و آجر و مانند اينها باشد بپوشانند.
شرایط نمازگزار
مسأله ۶۰۹ ـ كسى كه نماز ميّت را مى خواند بايد مؤمن باشد ، و نماز غير بالغ هر چند صحيح است ، ولى مُجزى از نماز بالغين نيست ، و بايد ايستاده و با قصد قربت و اخلاص بخواند ، و در موقع نيّت ميّت را معيّن كند ، مثلا نيّت كند: نماز مى خوانم بر اين ميّت قربةً الى الله.
نماز میّت نشسته
مسأله ۶۱۰ ـ اگر كسى نباشد كه بتواند نماز ميّت را ايستاده بخواند ، مى شود نشسته بر او نماز خواند.
کسی که در تنگى وقت بين نماز، بفهمد بدن او نجس است
مسأله ۸۱۲ ـ كسى كه در تنگى وقت مشغول نماز است ، اگر در بين نماز بدن او نجس شود ، و پيش از آن كه چيزى از نماز را با نجاست بخواند ملتفت شود كه نجس شده ، يا بفهمد بدن او نجس است و شكّ كند كه همان وقت نجس شده يا از پيش نجس بوده ، در صورتى كه آب كشيدن بدن نماز را بهم نمى زند ، بدن را آب بكشد ، و اگر نماز را بهم مى زند ، بايد با همان حال نماز را تمام كند و نماز او صحيح است.
