سایت رسمی دفتر حضرت آيت الله العظمى وحيد خراسانى

آیة الله العظمی وحید خراسانی- مد ظله العالی- امروز(۱۳۹۳/۰۳/۰۳)در درس خارج فقه فرموند:

فردا(۲۵رجب سالروز شهادت امام موسی بن جعفر علیه السلام) روزي است كه همچو كسي از گوشه زندان بيرون مي آيد، اما چه جور؟ روي يك تخته در. آن در، كنار جسر بغداد است، اما با چه بدني؟ السلام علي الساق المرضوض بحلق القیود. يك جمله بس است. رض در لغت چیست؟ رض يعني كوبيدن. چيزي كه كوبيده شد، مرضوض است. حالا هفت سال آهن روي اين پا با اين استخوان چه مي كند؟ آن هم كجا؟ في ظلم المطامیر. مطموره چيست؟ آن گودالهائي كه زير زمين مي كنند، اسمش مطموره است. زندان گودال زير زمين بود.

آيا فردا اين شيعه در این مملکت در مقابل اين ساق مرضوض، در مقابل آن ظلم مطامير، چه وظيفه اي دارند؟

سعادتمند مردم عراق. واقعا بهت انگیز است. چه سعادتی است! خوشا به حال شما. كاش من مي بودم، قدم شماها را مي بوسيدم. پاي شما تاج سر ماست اي زوار كاظمين! کشته می شود زن و بچه اش . خودش دست از این دریا بر نمی دارد.
اي جوانهاي با غيرت ايران! كاري كنيد كه فردا نزد پيغمبر خجالت زده نشويد. تمام هيئتها همه بايد بر سر و سينه بزنند، برای چه کسی؟ برای جنازه ای که المنادی عليه... ديگر گفتني نيست. لا اله الا الله.