عظمت شهادت امام المتقین امیرالمؤمنین (علیه السلام) که عروج کتاب الله ناطق در ماه نزول قرآن مجید است، فوق تقریر و تحریر است.
در عالم امکان کسی بالاتر از خاتم النبیین نیست، و چیزی بالاتر از قرآن مبین نیست، و گوهری ارزشمندتر از حق نیست.
با قطع نظر از روایات خاصه، بر طبق حدیث صحیح نزد عامه رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود: علی از من است و من از علی هستم، و علی با قرآن است و قرآن با علی است، و علی با حق است و حق با علی است.
کسی که تافتهء بافته از وجود شخص اول عالم است، و وجود خاتم وابسته به اوست، و خداوند متعال او را نفس عقل کل شمرده، و قرآنی که تجلای علم خدا است، با اوست، و او با قرآن است، و حقی که مبدأ و منتهای وجود است و ملک و ملکوت وابسته به حق است، با اوست، و او با حق است، چنین کسی خلیفه رسول و مبین کلام الله و حافظ حق الله و حافظ حق خلق الله است.
او است که در حیات رسول خدا (صلی الله علیه و آله) لب فرو بست، و بعد از آن حضرت هم پنج سال مجال سخن گفتن یافت، آن هم با گرفتاری جنگ جمل صفین و نهروان، و تصدی قضا در حدود و حقوق، و رسیدگی به بیت المال، و احوال عاملان بلاد، سرپرستی یتیمان، دادرسی بیچارگان، و اشتغال به عبادتی که تاریخ مانند آن را ندیده، آنچه از سخنانش از دستبرد حوادث روزگار در این مدت کوتاه ضبط شده، نمونه ای از آن خطبه های نهج البلاغه است که منهاج عقل است، و عهد مالک اشتر است که منشور عدل است، او است که خداوند متعال به خوابیدن او به جای رسول بر ملائکه مباهات کرد، و یک ضربت او افضل از عمل تمام امت تا روز قیامت است.
او است که رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود: هر کس بخواهد آدم را در علمش، نوح را در عزمش، و ابراهیم را در حلمش، و موسی را در فطنتش، و عیسی را در زهدش ببیند، به علی بن ابیطالب بنگرد، و در یک کلام عصاره فضائل تمام انبیاء از آدم تا عیسی بن مریم و نفس نفیس پیغمبر خاتم، علی بن ابیطالب (علیه السلام) است.
چنین شخصیتی نیمه شب جنازه اش برداشته شد، و در تاریکی شب به خاک سپرده شد، هر آن کس که با خدا و خاتم انبیاء و قرآن و حق و علم و عدل ارتباط دارد، به قدر وسع و طاقت، روز شهادت آن حضرت به جبران مظلومیت آن شب - هرچند آنچنان که شایسته است جبران شدنی نیست - عزای او را اقامه کند، هیئات عزادار در خیابان و بازار، با جبرئیل امین هم نوا شوند که گفت: تهدمت والله ارکان الهدی و مسلمانان با رسول خدا هم ناله شوند که به یاد مصیبت او در این ماه اشک ریخت و فرمود: بأبی الوحید الشهید و به او خطاب کرد: یا علی آن کس که تو را بکشد مرا کشته است، که این جمله گویای آن است که روز شهادت علی (علیه السلام) روز شهادت پیغمبر (صلی الله علیه و آله) است.
انا لله و انا الیه راجعون