شب نيمه شعبان بايد مملکت يکپارچه مستغرق بشود.
قضيه امام زمان محير العقول است.
اگر مردم بفهمند، شب نيمه شعبان بايد مملکت يکپارچه مستغرق بشود.
در عالم همچو اتفاقي نيفتاده:
وقتي پيغمبر به معرفي او مي رسد بيان حضرت اين است:....
اگر مردم بفهمند، شب نيمه شعبان بايد مملکت يکپارچه مستغرق بشود.
در عالم همچو اتفاقي نيفتاده:
وقتي پيغمبر به معرفي او مي رسد بيان حضرت اين است:
المهدي من ولدي؛
بعد آني که عقل را مبهوت مي کند اين دو جمله است :
إسمه اسمي وکنيته کنيتي.
اسم و کنيه خاتم براي احدي جائز نشده،
منحصرا در حجة بن الحسن است.
اسم، اسم خاتم، کنيه، کنيه ي خاتم.
آن جمله اي که مثل شيخ انصاري را مبهوت مي کند، اين است:
أشبه الناس بي خَلقا وخُلقا؛
هر کسي روحي دارد، بدني دارد،
نخبه بدن و نخبه روح در عالم هستي خَلق وخُلقِ، شخصِ اولِ عالمِ امکان است
و او خاتم النبيين است.
بعد خود او مي فرمايد: أشبه الناس؛
در تمام بشريت شبيه تر به من،
هم در خلقت از جهت جسم، هم در کمالات روح،
از مهدي اشبه به من نيست.
اين است که وصف امام زمان فوق تصور ماست.
مردم شب نيمه شعبان هنري که دارند چراغاني... ، ولي کيست صاحب آن شب.
شيخ طوسي در مصباح المتهجد دعاي شب نيمه شعبان را که ذکر مي کند،
اصلا مغز هر حکيم و فقيهي را مبهوت مي کند.
تعبيري که از امام زمان شده دو کلمه است:
نورک المتألق وضيائک المشرق؛
امام زمان نور الله است اما نور الله المتالق،
امام زمان ضياء الله است اما ضياء الله المشرق.
اين بيان حجت خداست، آن هم در مصباح المتهجد شيخ الطائفه شيخ طوسي.
امام زمان اين است.
