آنچه ميسر است قرآن بخواند و هديه به امام زمان بکند،
همه تان تصميم بگيريد و اين کار را هم رواج بدهيد:
شروع کنيد هر ماه بدون استثنا يک ختم قرآن بکنيد
و آن [ختم] قرآن را هديه به خود امام زمان بکنيد.
اين کار، بعد معلوم مي شود اثرش چيست؟
اينها اکسير احمر است منتها ما وقتي بيدار شديم که کار گذشته است....
سوره والشمس را همه خوانديد:
وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا
وَالْقَمَرِ إِذَا تَلَاهَا
وَالنَّهَارِ إِذَا جَلَّاهَا.
سه کلمه پشت سر هم است:
آن شمس، تاويلش خاتم النبيين است،
آن قمر، اميرالمؤمنين است،
آن نهار حجة بن الحسن است. وَالنَّهَارِ إِذَا جَلَّاهَا.
همه تان تصميم بگيريد و اين کار را هم رواج بدهيد:
شروع کنيد هر ماه بدون استثنا يک ختم قرآن بکنيد
و آن [ختم] قرآن را هديه به خود امام زمان بکنيد.
اين کار، بعد معلوم مي شود اثرش چيست؟
اينها اکسير احمر است منتها ما وقتي بيدار شديم که کار گذشته است.
من چند سال قبل به اين روايت برخوردم
که روايت هم سندش به حدي از اعتبار است که فقيهي،
آن هم فقيهي که ما مي گوييم هر کسي نيست.
ما فقيه را شيخ انصاري مي دانيم، ميرزاي شيرازي مي دانيم، شهيد اول، شهيد ثاني.
حديث که ما به آن برخورديم و عقل را مبهوت مي کند نتيجه اش اين است:
کسي که عملش اين باشد
يعني هر چه مي تواند قرآن بخواند [و] هديه کند به او،
سزاي قطعي اش- که شبهه ندارد- اين است که: کان معه؛
اصلا جزايش مي شود معيت.
بهشت ديگر خبري نيست ارزشي ندارد.
کسي که کارش اين باشد:
آنچه ميسر است قرآن بخواند و هديه به امام زمان بکند،
آنچه به او مي دهند اين است که در دنيا و آخرت با او خواهد بود.
با او بودن يعني چه؟ خود معيت با امام زمان... .
امام زمان آن است:
من أراد أن ينظر إلي آدم وشيث فذا أنا آدم وشيث.
وقتي[که] ظهور مي کند، مي فرمايد:
هر کس اراده دارد آدم و شيث را ببيند
من آدمم، من شيثم،
من نوحم، من سامم،
من ابراهيمم، من اسماعيلم،
من موسايم، من هارونم،
من عيسايم، من شمعونم،
تا مي رسد به اين جا:
من أراد أن ينظر إلي محمد وعلي فذا أنا محمد وعلي.
امام زمان يعني عصاره تمام انبيا و تمام اوصيا.
خدمت به او، کار کردن براي او،
نشر مناقب او، بسط فضايل او،
احياء امر او، آن هم در زمان غيبت او،
اين گوهري است که فرداي قيامت[حسرت مي خوريد که]
يک قدم بيشتر ما مي توانستيم[براي او] بر داريم و بر نداشتيم.
علي اي حال! اميدواريم خدا که اسم شما را در اين دفتر نوشته،
البته[اين نوشته شدن] بي خود نيست
[بلکه بر اثر] يا لقمه پدرتان بوده يا شير مادرتان،
يا يک عمل صالحي داشتيد که خدا انتخابتان کرده
و الا هر کسي نمي شود اسم در دفتر صديقه کبري بنويسد
