مردى كه از غير مسلمان به دنيا آمده و بعد از ازدواج مرتد شود
مسأله ۲۵۱۴ ـ مردى كه از پدر و مادر غير مسلمان به دنيا آمده و مسلمان شده ، اگر بعد از ازدواج مرتد شود ، چنانچه با زنش نزديكى نكرده ، يا اين كه زن نُه سالش تمام نشده ، يا يائسه باشد ، عقد باطل مى گردد و عدّه ندارد ، و اگر بعد از نزديكى مرتد شود و زن او نُه سالش تمام شده و يائسه هم نباشد ، بايد آن زن به مقدار عدّه طلاق ـ كه در احكام طلاق مى آيد ـ عدّه نگه دارد ، و اگر تا تمام شدن عدّه مسلمان نشود عقد باطل است ، و اگر پيش از تمام شدن عدّه مسلمان شود ، بقاى عقد محلّ اشكال است و بنابر احتياط واجب اگر بخواهد با او بماند دوباره زن را عقد نمايد ، و اگر بخواهد جدا شود طلاق بدهد.
شرط کردن زن در عقد با مرد كه او را از شهرى بيرون نبرد
مسأله ۲۵۱۵ ـ اگر زن در عقد با مرد شرط كند كه او را از شهرى بيرون نبرد و مرد هم قبول كند ، نبايد زن را بدون رضايتش از آن شهر بيرون ببرد.
ازدواج دختر شوهر سابق با پسر شوهر بعد و ازدواج با مادر زن پسر
مسأله ۲۵۱۶ ـ اگر زنى از شوهر سابقش دخترى داشته باشد ، شوهر بعدى مى تواند آن دختررا براى پسر خود كه از اين زن نيست عقد كند ، و اگر مردى دخترى را براى پسر خود عقد كند مى تواند با مادر آن دختر ازدواج نمايد.
سقط بچه زنى كه از زنا آبستن شود
مسأله ۲۵۱۷ ـ اگر زنى از زنا آبستن شود ، در صورتى كه خود آن زن يا مردى كه با او زنا كرده يا هردوى آنان مسلمان باشند ، براى آن زن جايز نيست بچّه را سقط كند ، و همچنين است ـ بنابر احتياط واجب ـ در صورتى كه مسلمان نباشند.
ازدواج و بچه زنى كه با او زنا كرده بعد از استبراء
مسأله ۲۵۱۸ ـ اگر كسى با زنى كه شوهر ندارد و در عدّه كسى هم نيست زنا كند ، چنانچه بعد از استبراء ـ به نحوى كه در مسأله «۲۴۶۳» گذشت ـ او را عقد كند و بچّه اى از آنان پيدا شود ، در صورتى كه ندانند از نطفه حلال است يا حرام ، آن بچّه بدون اشكال حلال زاده است ، ولى اگر قبل از استبراء او را عقد كرده و نزديكى كرده باشد ، محلّ اشكال است.
بچه حاصل ازدواج در عده
مسأله ۲۵۱۹ ـ اگر مرد نداند كه زن در عدّه است و با او ازدواج كند ، چنانچه زن هم نداند و بچّه اى از آنان به دنيا آيد ، حلال زاده است و شرعاً فرزند هر دو مى باشد ، ولى اگر زن مى دانسته كه در عدّه است ، شرعاً بچّه فرزند پدر است ، و كسى كه يقين دارد در عدّه بوده و شكّ در تمام شدن آن دارد در حكم كسى است كه مى داند در عدّه است ، و در هر صورت عقد آنان باطل است وبه يكديگر حرام مى باشند.
اگر زن بگويد يائسه ام يا بگويد شوهر ندارم
مسأله ۲۵۲۰ ـ اگر زن بگويد يائسه ام نبايد حرف او را قبول كرد ، ولى اگر بگويد شوهر ندارم حرف او قبول مى شود.
ازدواج با زنى كه گفته شوهر ندارم و بعد كسى بگويد شوهر داشته
مسأله ۲۵۲۱ ـ اگر زن بگويد شوهر ندارم و انسان با او ازدواج كند و بعد كسى بگويد آن زن شوهر داشته ، چنانچه شرعاً گفته آن كس ثابت نشود ، نبايد حرف او را قبول كرد.
جدا كردن پسر بچه و دختر بچه از مادرش
مسأله ۲۵۲۲ ـ تا دو سال پسر يا دختر تمام نشده پدر نمى تواند او را از مادرش جدا كند ، و احتياط واجب آن است كه دختررا تا هفت سال از مادرش جدا نكند.
عجله کردن در شوهر دادن دختری که بالغه است
مسأله ۲۵۲۳ ـ اگر خواستگار از جهت ديانت و اخلاق پسنديده باشد ، مستحبّ است در شوهر دادن دخترى كه بالغه است عجله كنند.
زن مهر خود را به شوهر صلح كند كه زن ديگر نگيرد
مسأله ۲۵۲۴ ـ اگر زن مهر خودرا به شوهر صلح كند كه زن ديگر نگيرد ، زن نمى تواند مهررا بگيرد و بر شوهر هم واجب است كه زن ديگر نگيرد.
حلال زاده بودن بچه كسى كه از زنا به دنيا آمده
مسأله ۲۵۲۵ ـ كسى كه از زنا به دنيا آمده ، اگر زن بگيرد و بچّه پيدا كند ، آن بچّه حلال زاده است.
حلال زاده بودن بچه اى كه از حيض يا از نزديكى در روز ماه رمضان است
مسأله ۲۵۲۶ ـ هرگاه مرد در روزه ماه رمضان ، يا در حال حيض با زن خود نزديكى كند ، معصيت كرده ، ولى اگر بچّه اى از آنان به دنيا آيد حلال زاده است.
زنى که بعد از عده وفات شوهر كند و شوهر اول از سفر برگردد
مسأله ۲۵۲۷ ـ زنى كه يقين دارد شوهرش ـ مثلا ـ در سفر مرده ، اگر بعد از عدّه وفات ـ كه مقدار آن در احكام طلاق مى آيد ـ شوهر كند و شوهر اوّل از سفر برگردد ، بايد از شوهر دوم جدا شود و به شوهر اوّل حلال است ، ولى اگر شوهر دوم با او نزديكى كرده باشد ، زن بايد عدّه نگه دارد ، و شوهر دوم بايد مهر او را مطابق مهر زنهايى كه مثل او هستند بدهد ، ولى خرج عدّه ندارد.
عده اى كه بچه به سبب شير به آنها محرم مى شود
مسأله ۲۵۲۸ ـ اگر زنى بچّه اى را با شرايطى كه در مسأله «۲۵۳۸» ذكر خواهد شد ، شير دهد ، آن بچّه به اين عده محرم مى شود:
(اوّل) خود آن زن ، و او را مادر رضاعى مى گويند.
(دوم) شوهر زن كه شير از اوست ، و او را پدر رضاعى مى گويند.
(سوم) پدر و مادر آن زن هرچه بالا روند ، اگرچه پدر و مادر رضاعى او باشند.
(چهارم) بچّه هايى كه از آن زن به دنيا آمده اند ، يا بعد به دنيا مى آيند.
(پنجم) بچّه هاى اولاد آن زن هرچه پايين روند ، چه از اولاد او به دنيا آمده ، چه اولاد او آن بچّه هارا شير داده باشند.
(ششم) خواهر و برادر آن زن اگرچه رضاعى باشند ، يعنى به واسطه شير خوردن با آن زن خواهر و برادر شده باشند.
(هفتم) عمو و عمّه آن زن اگرچه رضاعى باشند.
(هشتم) دايى و خاله آن زن اگرچه رضاعى باشند.
(نهم) اولاد شوهر آن زن كه شير از آن شوهر است ، هرچه پايين روند اگرچه اولاد رضاعى او باشند.
(دهم) پدر و مادر شوهر آن زن كه شير از آن شوهر است ، هرچه بالا روند اگرچه رضاعى باشند.
(يازدهم) خواهر و برادر شوهرى كه شير از اوست ، اگرچه خواهر و برادر رضاعى او باشند.
(دوازدهم) عمو و عمّه و دايى و خاله شوهرى كه شير از اوست ، هرچه بالا روند اگرچه رضاعى باشند ، و نيز عده ديگرى كه در مسائل بعد مى آيد به واسطه شيردادن محرم مى شوند.
ازدواج پدر بچه با دخترهاى نسبى و رضاعى آن زن و شوهر صاحب شیر
مسأله ۲۵۲۹ ـ اگر زنى بچّه اى را با شرايطى كه در مسأله «۲۵۳۸» مى آيد شير دهد ، پدر آن بچّه نمى تواند با دخترهاى نسبى آن زن ازدواج كند ، ولى جايز است با دخترهاى رضاعى آن زن ازدواج كند ،اگر چه احتياط مستحبّ آن است كه با آنان ازدواج نكند و نيز نمى تواند دخترهاى نسبى و رضاعى شوهرى را كه شير از اوست براى خود عقد نمايد ، و در هر دو صورت چنانچه يكى از آنها فعلا زن او باشد ، عقد او باطل مى شود.
شوهری كه صاحب شير است و خويشان او نسبت به خواهر و برادر آن بچه
مسأله ۲۵۳۰ ـ اگر زنى بچّه اى را با شرايطى كه در مسأله «۲۵۳۸» مى آيد شير دهد ، شوهر آن زن كه صاحب شير است به خواهرهاى آن بچّه محرم نمى شود ، ولى احتياط مستحبّ آن است كه با آنان ازدواج ننمايد ، و نيز خويشان شوهر به خواهر و برادر آن بچّه محرم نمى شوند.
زنى كه بچه اى را شير داده و خويشان او نسبت به برادر و خواهر آن بچه
مسأله ۲۵۳۱ ـ اگر زنى بچّه اى را شير دهد ، به برادرهاى آن بچّه محرم نمى شود ، و نيز خويشان آن زن به برادر و خواهر آن بچّه محرم نمى شوند.
ازدواج با او دختر زن كه از او شير كامل خورده
مسأله ۲۵۳۲ ـ اگر انسان با زنى كه دخترى را شير كامل داده ازدواج كند و با آن زن نزديكى نمايد ، ديگر نمى تواند آن دختررا براى خود عقد كند.
ازدواج با مادر رضاعى همسر
مسأله ۲۵۳۳ ـ اگر انسان با دخترى ازدواج كند ، ديگر نمى تواند با زنى كه آن دختررا شير كامل داده ازدواج نمايد.
ازدواج با دخترى كه مادر يا مادر بزرگ يا زن پدر به او شير داده
مسأله ۲۵۳۴ ـ انسان نمى تواند با دخترى كه مادر يا مادر بزرگ او آن دختررا شير كامل داده ازدواج كند ، و نيز اگر زن پدر انسان از شير پدر او ، دخترى را شير داده باشد ، انسان نمى تواند با آن دختر ازدواج نمايد ، و چنانچه دختر شيرخوارى را براى خود عقد كند ، بعد مادر يا مادر بزرگ او آن دختر را شير بدهد ، يا زن پدر او آن دختررا از شير پدر او شير دهد ، عقد باطل مى شود.
ازدواج با دخترى كه خواهر يا زن برادر به او شير داده
مسأله ۲۵۳۵ ـ با دخترى كه خواهر ، يا زن برادر انسان از شير برادر ، او را شير كامل داده نمى شود ازدواج كرد ، و همچنين است اگر خواهر زاده يا برادر زاده يا نوه خواهر يا نوه برادر انسان آن دختر را شير داده باشد.
زنى که بچه دختر خود يا بچه شوهر دختر يا بچه پسر خود را شير دهد
مسأله ۲۵۳۶ ـ اگر زنى بچّه دختر خودرا شير كامل دهد ، آن دختر به شوهر خود حرام مى شود ، و همچنين است اگر بچّه اى را كه شوهر دخترش از زن ديگر دارد شير دهد ، ولى اگر زنى بچّه پسر خودرا شير دهد ، زن پسرش كه مادر آن طفل شيرخوار است بر شوهر خود حرام نمى شود.
زن پدر دخترى که بچه شوهر آن دختر را شیر دهد
مسأله ۲۵۳۷ ـ اگر زن پدر دخترى بچّه شوهر آن دختررا به شير پدرش شير دهد ، آن دختر به شوهر خود حرام مى شود ، چه بچّه از همان دختر و چه از زن ديگر باشد.
شرایط شير دادنى كه علت محرم شدن است
مسأله ۲۵۳۸ ـ شير دادنى كه علّت محرم شدن است هشت شرط دارد:
(اوّل) بچّه شير زن زنده را بخورد ، پس اگر از پستان زنى كه مرده است شير بخورد اثر ندارد.
(دوم) شير آن زن به ولادت بوده و از حرام نباشد ، پس اگر شيرى را كه از زنا پيدا شده به بچّه ديگر بدهند به واسطه آن شير بچّه به كسى محرم نمى شود.
(سوم) بچّه شير را از پستان بمكد پس اگر شير را در گلوى او بريزند اثرى ندارد.
(چهارم) شير خالص باشد و با چيز ديگر مخلوط نباشد.
(پنجم) شير از يك شوهر باشد ، پس اگر زن شير دهى را طلاق دهند ، بعد شوهر ديگرى كند و از او آبستن شود و تا موقع زاييدن شيرى كه از شوهر اوّل داشته باقى باشد ، و مثلا هشت دفعه پيش از زاييدن از شير شوهر اوّل و هفت دفعه بعد از زاييدن از شير شوهر دوم به بچّه اى بدهد ، آن بچّه به كسى محرم نمى شود.
(ششم) بچّه شير را قى نكند ، و اگر قى كند ـ بنابر احتياط ـ بايد كسانى كه به واسطه شير خوردن به آن بچّه محرم مى شوند با او ازدواج نكنند ، و نگاه محرمانه هم به او ننمايند.
(هفتم) پانزده مرتبه يا يك شبانه روز ـ به طورى كه در مسأله بعد مى آيد ـ شير سير بخورد ، يا مقدارى شير به او بدهند كه بگويند: از آن شير استخوانش محكم شده و گوشت در بدنش روييده است ، و اگر ده مرتبه به او شير داده شود ، احتياط مستحبّ آن است كه كسانى كه به واسطه شير خوردن به او محرم مى شوند با او ازدواج نكنند ، و نگاه محرمانه به او ننمايند.
(هشتم) دو سال بچّه تمام نشده باشد ، و اگر بعد از تمام شدن دو سال او را شير دهند به كسى محرم نمى شود ، بلكه اگر مثلا پيش از تمام شدن دو سال هشت مرتبه و بعد از آن هفت مرتبه شير بخورد به كسى محرم نمى شود ، ولى چنانچه از موقع زاييدن زن شيرده بيشتر از دوسال گذشته باشد و شير او باقى باشد و بچّه اى را شير دهد ، آن بچّه به كسانى كه ذكر شد محرم مى شود.
آنچه در شیر دادن يك شبانه روز یا پانزده روز معتبر است
مسأله ۲۵۳۹ ـ بايد بچّه در بين يك شبانه روز غذا يا شير كس ديگررا نخورد ، ولى اگر كمى غذا بخورد به قدرى كه عرفاً صدق نكند در بين غذا خورده ، اشكال ندارد ، و نيز بايد پانزده مرتبه را از شير يك زن بخورد و در بين پانزده مرتبه شير كس ديگررا نخورد ، و در هر دفعه شير كامل ـ بدون فاصله ـ بخورد ، ولى اگر در بين شير خوردن نفس تازه كند ، يا كمى صبر كند كه از زمان اوّلى كه پستان در دهان مى گيرد تا وقتى سير مى شود از نظر عرف حقيقةً يك دفعه حساب شود ، اشكال ندارد.
محرم نشدن بچه شير از يك شوهر با بچه شيراز شوهر ديگر زن
مسأله ۲۵۴۰ ـ اگر زن از شير شوهر خود بچّه اى را شير دهد ، بعد شوهر ديگر كند و از شير شوهر دوم هم بچّه ديگرى را شير دهد ، آن دو بچّه به يكديگر محرم نمى شوند ، اگرچه بهتر است با هم ازدواج نكنند ، ولى نگاه محرمانه به يكديگر ننمايند.
محرم شدن تمام بچه هايى كه زن از شير يك شوهر شير دهد
مسأله ۲۵۴۱ ـ اگر زن از شير يك شوهر چندين بچّه را شير دهد ، همه آنان به يكديگر و به شوهر و به زنى كه آنان را شير داده محرم مى شوند.
كسى که چند زن داشته باشد و هركدام بچه اى را شير دهد
مسأله ۲۵۴۲ ـ اگر كسى چند زن داشته باشد و هركدام آنان با شرايطى كه گذشت بچّه اى را شير دهد ، همه آن بچّه هابه يكديگر و به آن مرد و به همه آن زنها محرم مى شوند.
بچه اى كه هشت مرتبه از يك زن و هفت مرتبه از زن ديگر شوهر شير خورده
مسأله ۲۵۴۳ ـ اگر كسى دوزن شيرده داشته باشد و يكى از آنان بچّه اى را مثلا هشت مرتبه و ديگرى هفت مرتبه شير بدهد ، آن بچّه به كسى محرم نمى شود.
