تطهير متنجّس با آب باران
مسأله ۳۷ ـ اگر به چيز نجسى كه عين نجاست در آن نيست يك مرتبه باران ببارد ، جايى كه باران به آن برسد پاك مى شود ، و در فرش و لباس و مانند اينها فشار لازم نيست ، ولى باريدن دو سه قطره فايده ندارد ، بلكه بايد طورى باشد كه بگويند باران مى آيد ، و بنابر احتياط واجب به اندازه اى باشد كه اگر در زمين سخت ببارد جريان داشته باشد.
ترشّح باران از عين نجاست
مسأله ۳۸ ـ اگر باران بر عين نجس ببارد و به جاى ديگر ترشّح كند ، چنانچه عين نجاست همراه آن نباشد و بو يا رنگ يا مزه آن به واسطه نجاست تغيير نكرده باشد پاك است ، پس اگر باران بر خون ببارد و ترشّح كند ، چنانچه ذرّه اى خون در آن باشد ، يا آن كه بو يا رنگ يا مزه آن به واسطه نجاست تغيير كرده باشد نجس مى باشد.
آبى كه از ناودان سقفى مىريزد كه عين نجس روی آن سقف است
مسأله ۳۹ ـ اگر بر سقف عمارت يا روى بام آن عين نجاست باشد ، تا وقتى كه باران بر بام مى بارد آبى كه به چيز نجس رسيده و از سقف يا ناودان مى ريزد پاك است ، ولى بعد از قطع شدن باران اگر معلوم باشد آبى كه مى ريزد به چيز نجس رسيده است ، نجس مى باشد.
تطهير زمين نجس و جائی كه زير سقف است با آب باران
مسأله ۴۰ ـ زمين نجسى كه باران بر آن ببارد پاك مى شود ، و اگر باران بر زمين جارى شود و در حال باريدن به جاى نجسى كه زير سقف است برسد ، آن را نيز پاك مى كند.
پاك شدن خاك نجس با آب باران
مسأله ۴۱ ـ خاك نجسى كه آب باران به وصف اطلاق به اجزاى آن برسد پاك مى شود ، هر چند به واسطه باران گل شود.
تطهير با آب بارانى كه در جائى جمع شده هنگام بارش باران
مسأله ۴۲ ـ هرگاه آب باران در جايى جمع شود اگر چه كمتر از كرّ باشد ، چنانچه موقعى كه باران مى آيد چيز نجسى را در آن بشويند و آب به واسطه نجاست بو يا رنگ يا مزه اش تغيير نكند ، آن چيز نجس پاك مى شود.
تطهير زمين نجسى كه روى آن فرش پاکی است كه بر آن باران ببارد
مسأله ۴۳ ـ اگر بر فرش پاكى كه روى زمين نجس است باران ببارد و باران به زمين نجس برسد ، فرش نجس نمى شود و زمين هم پاك مى گردد.
گودال آبى كه بعد از ايستادن باران، نجاستى به آن برسد
مسأله ۴۴ ـ اگر آب باران در گودالى جمع شود و كمتر از كرّ باشد ، چنانچه بعد از ايستادن باران نجاستى به آن برسد نجس مى شود.
ملاقات نجاست با آب چاه
مسأله ۴۵ ـ آب چاهى كه از زمين مى جوشد اگر چه كمتر از كرّ باشد ، چنانچه نجاست به آن برسد ، تا وقتى كه بو يا رنگ يا مزه آن به واسطه نجاست تغيير نكرده پاك است ، ولى مستحبّ است پس از رسيدن بعضى از نجاستها ، مقدارى كه در كتابهاى مفصّل گفته شده از آب آن بكشند.
تطهير آب چاهى كه نجس شده
مسأله ۴۶ ـ اگر نجاستى در چاه بريزد و بو يا رنگ يا مزه آب آن را تغيير دهد ، چنانچه تغيير آب چاه از بين برود پاك مى شود ، و احتياط مستحبّ اين است كه با آبى كه از چاه مى جوشد مخلوط گردد.
تطهیر و وضو و غسل با آب مضاف
مسأله ۴۷ ـ آب مضاف كه معناى آن در مسأله «۱۵» گذشت ، چيز نجس را پاك نمى كند و وضو و غسل هم با آن باطل است.
ملاقات آب مضاف با نجس
مسأله ۴۸ ـ آب مضاف چه قليل و چه كثير به ملاقات نجس ، نجس مى شود ، هر چند عموم حكم نسبت به بعضى از مراتب كثرت محلّ اشكال است ، ولى چنانچه با فشار با نجس ملاقات كند مقدارى كه به چيز نجس رسيده نجس است ، و مقدارى كه نرسيده پاك مى باشد ، مثلا اگر گلاب را از گلابدان روى دست نجس بريزند ، آنچه به دست رسيده نجس و آنچه به دست نرسيده پاك است.
چگونگى تطهير آب مضاف نجس
مسأله ۴۹ ـ اگر آب مضاف نجس طورى با آب كرّ يا جارى مخلوط شود كه ديگر آب مضاف به آن نگويند پاك مى شود.
شكّ در مطلق يا مضاف بودن آبى كه حالت سابقه آن معلوم است
مسأله ۵۰ ـ آبى كه مطلق بوده و معلوم نيست به حدّ مضاف شدن رسيده يا نه ، مثل آب مطلق است ، يعنى چيز نجس را پاك مى كند و وضو و غسل هم با آن صحيح است ، و آبى كه مضاف بوده و معلوم نيست مطلق شده يا نه ، مثل آب مضاف است ، يعنى چيز نجس را پاك نمى كند و وضو و غسل هم با آن باطل است.
شكّ در مطلق يا مضاف بودن آبى كه حالت سابقه آن معلوم نيست
مسأله ۵۱ ـ آبى كه معلوم نيست مطلق است يا مضاف و معلوم نيست كه قبلا مطلق بوده يا مضاف ، نجاست را پاك نمى كند و وضو و غسل هم با آن باطل است ، ولى اگر به اندازه كرّ يا بيشتر باشد چنانچه نجاستى به آن برسد محكوم به طهارت است.
تغيير اوصاف آب به واسطه نجاستى كه داخل يا بيرون آب افتاده
مسأله ۵۲ ـ آبى كه عين نجاست مثل خون يا بول به آن برسد و بو يا رنگ يا مزه آن را تغيير دهد ، اگر چه كرّ يا جارى باشد نجس مى شود ، ولى اگر بو يا رنگ يا مزه آب به واسطه نجاستى كه بيرون آن است عوض شود ـ مثل آن كه مُردارى كه پهلوى آب است بوى آن را تغيير دهد ـ نجس نمى شود.
چگونگى تطهير آبى كه اوصاف آن به واسطه نجاست تغيير كرده
مسأله ۵۳ ـ آبى كه عين نجاست مثل خون يا بول در آن ريخته و بو يا رنگ يا مزه آن را تغيير داده ، چنانچه به كرّ يا جارى متّصل شود ، يا باران بر آن ببارد ، يا باد باران را در آن بريزد ، يا آب باران از ناودان هنگام باريدن در آن جارى شود و تغيير آن از بين برود ، پاك مى شود ، و بنابر احتياط مستحبّ آب باران يا كرّ يا جارى با آن مخلوط گردد.
غساله تطهير با آب كرّ يا جارى (بنگرید مسأله ۱۶۰)
مسأله ۵۴ ـ اگر چيز نجسى را در كرّ يا جارى تطهير نمايند ، در شستنى كه با آن پاك مى گردد آبى كه بعد از بيرون آوردن از آن مى ريزد پاك است.
شك در طهارت و نجاست آبى كه حالت سابقه آن معلوم است
مسأله ۵۵ ـ آبى كه پاك بوده و معلوم نيست نجس شده يا نه پاك است ، و آبى كه نجس بوده و معلوم نيست پاك شده يا نه نجس است.
نيم خورده حيوانات و انسان
مسأله ۵۶ ـ نيم خورده سگ و خوك و كافر غير كتابى نجس و خوردن آن حرام است ، و نيم خورده حيوانات حرام گوشت پاك و خوردن آن در غير گربه مكروه است.
لزوم پوشاندن عورت در غیر زن و شوهر
مسأله ۵۷ ـ واجب است مكلّف وقت تخلّى و مواقع ديگر عورت خود را از كسانى كه مميّز خوب و بد هستند بپوشاند اگر چه با او محرم باشند ، چه مكلّف باشند و چه غير مكلّف ، ولى زن و شوهر و كسانى كه در حكم آنها هستند ـ مثل كنيز و مالكش ـ لازم نيست عورت خود را از يكديگر بپوشانند.
كفايت پوشاندن عورت با هر چيزى
مسأله ۵۸ ـ لازم نيست با چيز مخصوصى عورت خود را بپوشاند ، و اگر مثلا با دست هم آن را بپوشاند كافيست.
موقعيت بدن هنگام تخلى نسبت به قبله
مسأله ۵۹ ـ موقع تخلّى بايد طرف جلوى بدن يعنى شكم و سينه رو به قبله و پشت به قبله نباشد.
گرداندن عورت از قبله و گرداندن آن به قبله
مسأله ۶۰ ـ اگر موقع تخلّى طرف جلوى بدن كسى رو به قبله يا پشت به قبله باشد و عورت خود را از قبله بگرداند كفايت نمى كند ، و اگر جلوى بدن او رو به قبله يا پشت به قبله نباشد ، احتياط واجب آن است كه عورت را رو به قبله يا پشت به قبله ننمايد.
موقعيت بدن هنگام استبراء و تطهير نسبت به قبله
مسأله ۶۱ ـ احتياط مستحبّ آن است كه طرف جلوى بدن در موقع استبراء ـ كه احكام آن خواهد آمد ـ و موقع تطهير مخرج بول و غائط ، رو به قبله و پشت به قبله نباشد.
دوران امر بين مراعات قبله و نامحرم در هنگام تخلّى
مسأله ۶۲ ـ اگر امر داير شود بين اين كه كسى ـ كه بر عورت نامحرم است ـ عورت او را ببيند يا استقبال و يا استدبار قبله كند ستر عورت واجب است ، و احتياط واجب در اين صورت اين است كه پشت به قبله بنشيند ، و همچنين است اگر از راه ديگر ناچار شود كه رو به قبله يا پشت به قبله بنشيند.
نشاندن بچه هنگام تخلى نسبت به قبله
مسأله ۶۳ ـ احتياط مستحبّ آن است كه بچّه را در وقت تخلّى رو به قبله يا پشت به قبله ننشانند.
مكانهائى كه تخلى در آن حرام است
مسأله ۶۴ ـ در چهار جا تخلّى حرام است:
(اوّل) در كوچه هاى بن بست در صورتى كه صاحبانش اجازه نداده باشند.
(دوم) در ملك كسى كه اجازه تخلّى نداده است.
(سوم) در جايى كه براى عدّه مخصوصى وقف شده است ، مثل بعضى از مدرسه ها.
(چهارم) در جايى كه موجب هتك حرمت مؤمن يا يكى از مقدّسات دين يا مذهب باشد.
مواردى كه مخرج غائط فقط با آب پاك مىشود
مسأله ۶۵ ـ در سه صورت مخرج غائط فقط با آب پاك مى شود:
(اوّل) آن كه با غائط نجاست ديگرى مثل خون بيرون آمده باشد.
(دوم) آن كه نجاستى از خارج به مخرج غائط رسيده باشد.
(سوم) آن كه اطراف مخرج بيشتر از مقدار معمول آلوده شده باشد.
و در غير اين سه صورت مى توان مخرج را با آب شست و يا به دستورى كه خواهد آمد با پارچه و سنگ و مانند اينها پاك كرد ، اگر چه شستن با آب بهتر است.
تطهير مخرج بول با آب كرّ و جارى و با آب قليل و تعدّد در آن
مسأله ۶۶ ـ مخرج بول با غير آب پاك نمى شود ، و در كرّ و جارى يك مرتبه شستن كافيست ، ولى با آب قليل بنابر احتياط واجب بايد دو مرتبه شست ـ و در غير مخرج طبيعى اقوى تعدّد است ـ و بهتر آن است كه سه مرتبه شسته شود.
