ایشان در ادامه مقام اصحاب سیدالشهدا علیه السلام را برشمرده، فرمودند: خدمت به این درگاه، یک سیاه حبشی را به مقامی رسانید که از نیکان خدا گشت و به دعای سیدالشهدا علیه السلام جنازه اش پس از ده روز، شب تار نینوا را منور و فضای آن را معطر نمود.
آیت الله العظمی وحید خراسانی مد ظله سپس چند روایت معتبر از ائمه معصومین علیهم السلام را نقل نموده، فرمودند: بنابر این روایات، کسی که به تحکیم عقائد ، تهذیب اخلاق ، تعلیم احکام به ایتام آل محمد مشغول باشد، مقام او از عباد ، مجاهدین و متهجدین برتر و والاتر است و از سعادت همنشینی با رسول خدا صلی الله علیه وآله و از نعمات بهشتی برخوردار خواهد شد. خوشا به حال کسانی که از ایام عاشورا استفاده کنند و به مناطق محروم و دور افتاده بروند و برای ابد، سعادت خود را بیمه کنند.
معظم له در پایان بیاناتشان مقام رضا و تسلیم سیدالشهدا علیه السلام را برشمرده ، افزودند: آن حضرت در گودال قتلگاه ، در آن هنگامه ای که جماعت با شمشیر و نیزه و سنگ بر او می تاختند و از شدت تشنگی آسمان بر او تیره و تار شده بود ، رو به خدا فرمود: خدایا به قضای تو راضی و به خواست تو تسلیم ام، ای فریادرس فریادخواهان!
اَلحَمدُللهِ رَبِّ العالَمَین وَ صَلَّی اللهُ عَلَی سِیدَنا مُحَمَّد وَ آلهِ الطاهِرِین، سِیَّما بَقیةِ اللهِ فِی اَلارَضین وَ العنُ عَلَی اَعَدائِهم اِلی یَومِ الدین.
" لا رطب ولا یابس إلا فی کتاب مبین ". آنچه لازم است برای سعادت انسان در این کتاب مبین است. بهترین زندگی برای اهل علم در قرآن معین شده در دو جمله: " لیتفقهوا فی الدین " ؛ جمله دوم : " ولینذروا قومهم ". تفقه در دین، دوم: انذار. این روش ایجاد می کند شباهت به انبیا را. مقام نبوت مقام انذار است: " یا أیها المدثر قم فأنذر وربک فکبر " .
ایامی که در پیش است، قابل درک نیست، اولا؛ واقعه عاشورا هم فوق ادراک است، هم فوق بیان است . این قضیه از قضایایی است که لا تدرک ولا توصف.
مقام یاران سید الشهدا علیه السلام
یک کلمه مورد اتفاق فریقین است و آن این است که ام سلمه عصر عاشورا خواب دید - اگر کسی در این خواب فکر کند می فهمد- خواب دید خاتم النبیین را هم سر برهنه، هم پا برهنه ، غبارآلود. - هروقت متذکر این جمله هر فقیهی بشود، متحیر است- پرسید: یا رسول الله! این گرد و غبار بر سر و صورتت چیست؟ فرمود: برای اصحاب حسینم قبر می کندم.قبر کندن عقل کل،اشرف کائنات،آن هم برای غلام سیاه!!!
" السلام علیکم یا أبرار الله! " این بیانات محیر العقول است. ابرار الله آنها بودند. یک جمله ای شب عاشورا فرمود... اولا: آن شب خطبه ای خواند که در عمرش آن خطبه را انشاء نکرده بود. فرمود: لا أعلم... -عدم العلم او علم به عدم است. " وَكُلَّ شَيْءٍ أحْصَيْنَاهُ فِي إِمَامٍ مُبِينٍ " - همچو کسی رو کرد به آن جمع فرمود: لا أعلم أصحابا ... نمی دانم اصحابی نه أبر، نه أوفی از شما. این مقام یاران او.
غلام سیاه بعد از ده روز جنازه اش پیدا شد صورت مثل پاره ماه؛ بوی خوش او تمام فضای نینوا را معطر کرده؛ در اثر دو کلمه: وقتی آمد اجازه بگیرد، اجازه نداد؛ چون او برای راحت آمده بود، نه برای محنت. بعد غلام سیاه گفت: مگر بوی من عفن است؟ مگر رنگ من سیاه است؟... [سیدالشهداء علیه السلام] دو سر را از روی زمین برداشت و روی زانو گذاشت: یکی سر " أشبه الناس خَلقا وخُلقا ومنطقا برسول الله ". دوم سر این غلام را. بعد دو جمله فرمود:" اللهم بیض وجهه وطیب ریحه . این دو کلمه کاری کرد که بعداز ده روز فضای نینوا را شب تار منور کرد و معطر.
برترین مقام کفیل ایتام آل محمد علیهم السلام
ایام همچو ایامی است. تفقه در دین گذشت؛ این ایام، ایام انذار است. قدر این نعمت را بدانید، مبادا از این سعادت محروم بشوید. در این ایامی که " بذل مهجته فیک لیستنقذ عبادك من الجهالة وحیرة الضلالة". اقتدا به آن حضرت عملا برای فرد فرد شما این است.این مقامی است که نه قابل درک است،نه قابل وصف.
۱- مقام عبّاد
طبرسی در احتجاج این روایت را از امام یازدهم نقل می کند؛ قَالَ مُوسَى بْنُ جَعْفَرٍ – أبی محمد از حضرت موسی بن جعفر- : فَقِيهٌ وَاحِدٌ...- فَقِيهٌ وَاحِدٌ! اما نه هر فقیهی. این کلمات را به تفقه درک کنید – " فَقِيهٌ وَاحِدٌ يُنْقِذُ يَتِيماً مِنْ أَيْتَامِنَا الْمُنْقَطِعِينَ عَنَّا وَعَنْ مُشَاهَدَتِنَا بِتَعْلِيمِ مَا هُوَ مُحْتَاجٌ إِلَيْهِ ... " فقیه واحدی که انقاذ کند چه کسی را؟ یتیمی را از یتیمان ما. یتیمان ما کیانند؟ جهالی که منقطع اند از مشاهده ما، اگر آن فقیه آن یتیم را انقاذ کند أَشَدُّ عَلَى إِبْلِيسَ مِنْ أَلْفِ عَابِدٍ تا آخر. عمده این جمله است: فرمود: " العابد هَمُّهُ ذَاتُ نَفْسِهِ فَقَطْ وَ هَذَا هَمُّهُ مَعَ ذَاتِ نَفْسِهِ ذَاتُ عِبَادِ اللَّهِ وَ إِمَائِهِ لِيُنْقِذَهُمْ مِنْ يَدِ إِبْلِيسَ وَ مَرَدَتِهِ ولذَلِكَ هُوَ أَفْضَلُ عِنْدَ اللَّهِ مِنْ أَلْفِ أَلْفِ عَابِدٍ وَ أَلْفِ أَلْفِ عَابِدَ " . هزار هزار. هزار هزار. دو هزار هزار عابد در مقابل او مفضول اند و او افضل .چرا؟ چون یتیم ما را انقاذ کرده.
۲- مقام مجاهدین
روایت دیگر :امام یازدهم: قَالَ جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ الصَّادِقُ[علیهما السلام] : " عُلَمَاءُ شِيعَتِنَا مُرَابِطُونَ فِي الثَّغْرِ الَّذِي يَلِي إِبْلِيسَ وَعَفَارِيتَهُ يَمْنَعُونهُمْ عَنِ الْخُرُوجِ عَلَى ضُعَفَاءِ شِيعَتِنَا وَعَنْ أَنْ يَتَسَلَّطَ عَلَيْهِمْ إِبْلِيسُ وَ شِيعَتُهُ النَّوَاصِبُ أَلَا فَمَنِ انْتَصَبَ لِذَلِكَ مِنْ شِيعَتِنَا كَانَ أَفْضَلَ مِمَّنْ جَاهَدَ الرُّومَ وَ التُّرْكَ وَالْخَزَرَ أَلْفَ أَلْفِ مَرَّةٍ " . هزار هزار بار این کسی که یک یتیم جاهل را از ایتام امام زمان عالم به وظائف دینی کرده، افضل است از این همه مجاهد فی سبیل الله ، بالاتر از کسی است که جهاد کند . چرا؟ بعد علت آورد: برای اینکه آنها سنگر گل را حفظ می کنند ولی اینها سنگر دل را.
خوشا به حال کسانی که از این تعطیلی در ایام عاشورا استفاده کنند، و به مناطق محروم که کسی آن جا نمی رود، بروند و برای ابد سعادت خود را بیمه کنند.
۳- مقام متهجّدین
مطلب فوق اینهاست. " أَوْحَى اللَّهُ تَعَالَى إِلَى مُوسَى: حَبِّبْنِي إِلَىّ خَلْقِي، وَ حَبِّبْ خَلْقِي إِلَيَّ. قَالَ: يَا رَبِّ كَيْفَ أَفْعَلُ؟ قَالَ: ذَكِّرْهُمْ آلَائِي وَ نَعْمَائِي لِيُحِبُّونِي، فَلَئِنْ تَرُدَّ آبِقاً عَنْ بَابِي، أَوْ ضَالًّا عَنْ فِنَائِي، أَفْضَلُ لَكَ مِنْ عِبَادَةِ مِائَةِ سَنَةٍ بِصِيَامِ نَهَارِهَا وَ قِيَامِ لَيْلِهَا " . بهت انگیز است این کلمات. اگر یک آبق را به درگاه مولا برگردانی، از صد سال که هر روز روزه بگیری و هر شب تا صبح به نماز بایستی، افضل است. این فرصتها را از دست ندهید.
۴- درجات و نعمات بهشتی
ختام کلام: روایت احتجاج از امام أَبِي مُحَمَّدٍ الْحَسَنِ الْعَسْكَرِيِّ قَالَ: قَالَ الْحُسَيْنُ بْنُ عَلِيٍّ :- کسی که این ایام، ایام اوست ختم کلام، کلام اوست-" مَنْ كَفَلَ لَنَا يَتِيماً قَطَعَتْهُ عَنَّا مَحَبَّتُنَا بِاسْتِتَارِنَا فَوَاسَاهُ مِنْ عُلُومِنَا الَّتِي سَقَطَتْ إِلَيْهِ حَتَّى أَرْشَدَهُ وهَدَاهُ قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ : أَيُّهَا الْعَبْدُ الْكَرِيمُ الْمُوَاسِي أَنَا أَوْلَى بِالْكَرَمِ مِنْكَ اجْعَلُوا لَهُ يَا مَلَائِكَتِي فِي الْجِنَانِ بِعَدَدِ كُلِّ حَرْفٍ عَلَّمَهُ أَلْفَ أَلْفِ قَصْرٍ وَ ضُمُّوا إِلَيْهَا مَا يَلِيقُ بِهَا مِنْ سَائِرِ النَّعِيم ".
این کلام سید الشهدا [علیه السلام] است. سند، همچو سندی! ایام محرم در پیش است. به هر حرفی که تعلیم کنید یا تحکیم عقائد یا تهذیب اخلاق یا تعلیم احکام، به آن حرف، هزار هزار قصر در بهشت عطیه از دست ندهید .
سید الشهدا [علیه السلام] چه کرد؟! ما چه کردیم؟! بذل مهجته فیک... بذل مهجته فیک برای چه؟ برای این که عباد تو را از جهالت انقاذ کند. کسانی که پیرو او هستند، ایام درس باید تدرس و تفقه، ایام عطله و تعطیل، رسیدگی به ایتام ولی عصر[علیه السلام] .
۵- سعادت همنشینی با رسول خدا صلی الله علیه وآله
در همه این روایات تعبیر کفالت یتیم است. این سرّی دارد . پیغمبر خاتم فرمود : " أنا وکافل الیتیم کهاتین" ؛ من با کسی که یک یتیم را کفالت کند، مثل این دو انگشتیم[انگشت وسطی و انگشت اشاره] ، یکی بلند تر و یکی کوتاه تر، هر دو به هم متصل. هر دو در بهشت این چنین ایم. اگر کفالت یتیم زید و عمرو این اثر را دارد، آیا کفالت یتیم ولی عصر[علیه السلام] چه اثری دارد؟ این سعادتها از دست نرود. وأنذرهم یوم الحسرة إذ قضی الأمر.
امیرالمؤمنین[علیه السلام] وقتی بیان می کند مرگ را، اول می فرماید: فغیر موصوف ما نزل بهم، اجتمعت علیهم سکرة الموت وحسرة الفوت . مبادا در حسرت فوت گرفتار بشوید با سکرات موت.
سید الشهدا علیه السلام روشنی چشم رسول خدا صلی الله علیه وآله
ایام چه ایامی است؟! پیغمبر بوسید سید الشهداء[علیه السلام] را. جبرئیل پرسید: چرا این قدر ابراز علاقه می کنی؟ دو جمله فرمود؛ فرمود: این ریحانه من است از دنیا. جمله دوم فرمود: قره عین من است. آن کسی که چشم بیدار صدوبیست وچهار هزار پیغمبر است،روشنی چشمش به بوسیدن حسین بن علی است.
مقام رضا و تسلیم سید الشهدا علیه السلام
بعد [جبرئیل] گفت: یا رسول الله! مذبوح. ذبح می شود. این ذبح ذبحی است که امام هشتم به ابن شبیب فرمود: یا ابن شبیب! ان کنت... إن کنت باکیا علی شیئ فابک علی الحسین فانه ذبح کما ذبح الکبش.
بعد که[جبرئیل برای پیامبر] شرح ماجرا را گفت، گفت: یا رسول الله! هر پیغمبری دعای مستجابی دارد، از خدا بخواه حسینت را حفظ کند- چه کرد؟ اینها را اهلش درک کنند ریشه کار کجاست؟- گفت: یا رسول الله! با این علاقه که داری، از خدا بخواه رفع می شود، از مقام هم کسر نمی شود. گفت: لا أرید إلا ما أراد الله - این کار را کرد- گفت: مراد من همان است که او اراده کرده، هرگز دعا نمی کنم. جدش این را گفت، خودش هم در گودال قتلگاه... گفتنی نیست... قوم بالسیوف، قوم بالرماح، قوم بالحجارة، مگر یک بدن چقدر طاقت دارد؟ آن هم: حال بینه وبین السماء العطش، گرد و خاک، در همچو حالی نغمه اش این بود: الهی رضا بقضائک وتسلیما لأمرك لا معبود سواك یا غیاث المستغیثین!
