«المهدي طاووس أهل الجنة».
اولا بايد امام زمان را شناخت.
همه‌تان دقت كنيد!
امام زمان ما مي‌شنويم،
ولي فهم مطلب، درك عظمت،
از حوصله‌ي عقول تمام بشر خارج است.
همه‌تان دقت كنيد!
امام زمان ما مي‌شنويم،
ولي فهم مطلب، درك عظمت،
از حوصله‌ي عقول تمام بشر خارج است.
شيعه و سني اين روايت را نقل كردند،
عقل مبهوت مي‌شود!
روايت اين است كه پيغمبر فرمود؛
آن كسي كه خدا در قرآن مي‌فرمايد:
«و ما ينطق عن الهوي،
إن هو إلا وحي يوحي».
آن حديثي كه حتي سني‌ها نقل كردند، اين است:
«المهدي طاووس أهل الجنة».
اصلا گفتنش سهل است؛
فهميدنش در نهايت اشكال است!
بهشت كانون جمال است.
بهشتي كه در آنجا
صورت يوسف صديق مثل ماه شب چهارده مي‌تابد؛
طلعت موسي بن عمران است؛
جمال عيسي بن مريم است؛
صورت ابراهيم خليل الرحمان است؛
با همه‌ي اينها، طاووس اهل بهشت امام زمان است!
اين چه باطني است كه ظاهرش اين است!
ما يك عمري دم از امام زمان زديم،
اما كجا او را شناختيم؟!
مطلب به قدري مهم است كه خود پيغمبر فرمود:
«عليه جلابيب النور»؛
حجة بن الحسن پوشيده به جلباب‌هاي نور است
كه تمام آن لباسهاي نور
متوقِّد است از شعاع ضياء قدس!
خلاصه امام زمان گوهري است كه متصل است به
«الله نور السماوات و الأرض
مثل نوره كمشكاة فيها مصباح
المصباح في زجاجة
الزجاجة كأنها كوكب دري
يوقد من شجرة مباركة زيتونة
لا شرقية و لا غربية
يكاد زيتها يضيء و لو لم تمسسه نار
نور علي نور».
امام زمان كه نيمه‌ي شعبان به دنيا مي‌آيد،
همچه گوهري است!
خوشا به حال آن كسي كه
راه را پيدا كند و تقوا پيشه كند،
مورد لطف او واقع بشود!
اگر شماها نماز را اول وقت بخوانيد،
اين كلمه‌ي اول،
واجبات را به جا بياوريد،
آنچه خدا حرام كرده ترك كنيد،
توسل هر روزه را به امام زمان فراموش نكنيد،
آن اشعه‌اي كه
خود پيغمبر فرمود در روح او است،
به روح شماها خواهد تابيد.
وقتي بتابد اكسيري است كه منقلب مي‌كند!
