اﻟﺤﻤﺪ ﻟﻠﻪ رب اﻟﻌﺎﻟﻤﻴﻦ وﺻﻠﯽ ﷲ ﻋﻠﯽ ﺳﻴﺪﻧﺎ ﻣﺤﻤﺪ وآﻟﻪ اﻟﻄﺎﻫﺮﻳﻦ ﺳﻴﻤﺎ ﺑﻘﻴﺔ ﷲ ﻓﻲ اﻷرﺿﻴﻦ واﻟﻠﻌﻦ ﻋﻠﯽ أﻋﺪاﺋﻬﻢ إﻟﯽ ﻳﻮم الدين
آنچه وظيفه
اﻟﺤﻤﺪ ﻟﻠﻪ رب اﻟﻌﺎﻟﻤﻴﻦ وﺻﻠﯽ ﷲ ﻋﻠﯽ ﺳﻴﺪﻧﺎ ﻣﺤﻤﺪ وآﻟﻪ اﻟﻄﺎﻫﺮﻳﻦ ﺳﻴﻤﺎ ﺑﻘﻴﺔ ﷲ ﻓﻲ اﻷرﺿﻴﻦ واﻟﻠﻌﻦ ﻋﻠﯽ أﻋﺪاﺋﻬﻢ إﻟﯽ ﻳﻮم الدين
آنچه وظيفه ماست دو مطلب است - همانطوري كه دستور خدا در كلام خداست - اول : تفقه در دين؛ و دوم : انذار به ما تفَقَه في الدين. دين، تنها فقه نيست بلكه از مبدأ تا معاد ، مباحث نبوّات ، ولايت كليه ، همه اينها دين است. بنابراين دو وظيفه سنگين است : اول تفقه در دين به جميع شؤونش ، دوم رساندن أنچه تفقّهتم به بندگان و ايتام امام در عصر غيبت.
همه دین طفیل حضرت فاطمه(سلام الله علیها) است
يكي از اركان در دين ، معرفت وسائط فيض خداست. هم تكوين و هم تشريع به واسطه كی به ما رسيد؟ اگر فقيه بشويد خواهي دانست همه دين من أوله إلی آخره ، به طُفيل صديقه كبري فاطمه زهرا رسيد. اين مطلب بايد توأم با دليل باشد. ادع إلی سبيل ربك بالحكمة ، آنچه در دين است محكمترين گفتار است ، لذا معرفت فاطمه زهرا از معضلات است.
يك حديث هست و آن هم فرموده امام ششم، رأس و رئيس مذهب : چرا فاطمه ، فاطمه ناميده شد؟ بعد جواب اين است... - عقل مبهوت است از شيخ طوسي تا شيخ انصاري در اين جمله امام - لانّ الخلق فُطموا عن معرفتها. همه آفريدگان، نه تنها انسان ، از معرفت اين زن منقطع هستند.
ارج و منزلت خدمتگزاران به حضرت زهرا(سلام الله علیها) نزد خدا
ما در درك مقام خدمتگزاران خانه صديقه كبري عاجزيم تا برسد به درك او. امروز هر دو مدعا بايد توأم با دليل تحقيق بشود. اما خدمتگزاران خانه ی او : اين اول ؛ دوم، خود او.
مستند ، مداركِ معتمد : ابن شهر آشوب، عَلَم الاعلام در فنون و در رجال ، او اين دو قضيه را نقل مي كند. در اين دو قضيه در ادراك مقام خادمه ی او عقل حيران است تا برسد به مقام و موقعيت او . بهتر از همه متن كلام است :
ابن شهر آشوب در مناقب، بيانش اين است : خرجت أم أيمن إلى مكة لما توفّيت فاطمة (عليها السلام) وقالت: لا أرى المدينة بعدها ، دست از وطن برداشت، گفت: بعد از فاطمه ، مدينه را نمي خواهم ببينم . حالا فكر كن اگر ام ايمن اين باشد، آيا حال علي چگونه است؟ وقالت: لا أرى المدينة بعدها فأصابها عطش شديد في الجحفة حتى خافت على نفسها، قال: فكسرت عينيها نحو السماء ثم قالت: يا رب! آيا مرا تشنه مي گذاري ، وأنا ... من خدمتگزار فاطمه ام ؟ قال: فنزل إليها دلو من ماء الجنة فشربت... مدت هفت سال نه لقمه اي غذا خورد و نه شربت آبي نوشيد. . خدمتگذار او وقتي تشنه مي شود، درخواست مي كند، از بهشت برين خرق عادت مي كنند و خادمه او را سيراب مي كنند. آيا درك مقام همچو زني با همچو دعايي در حوصله ماست تا نوبت برسد به خود او؟
دوم : ابن شهر آشوب، علَم طائفه ، باز در مناقب نقل مي كند از مالك بن دينار : رأيت ، ديدم در ايام حج ، زن ضعيفه اي... زن ناتواني بر دابّه اي نحيفه و مردم آن زن را نصيحت مي كردند كه با اين ناتواني و با اين مركب درمانده، اين راه طولاني كعبه را چگونه مي پيمایي؟ بعد در وسط صحرا ، مركب از كار افتاد ، زن ناتوان گوشه اي افتاد؛ بعد دو كلمه گفت : الهي! لا في بيتي تركتني ولا إلي بيتك حملتني ، نه در خانه ی من واگذاردي مرا، از عشق حج بيت تو بيچاره شدم ، در اين بيابان هم وامانده شدم ، اين جمله را گفت، ناگهان شخصي از قلب صحرا نمايان شد، در يد آن شخص زمام ناقه اي؛ آن زن را سوار كرد ، ناقه مثل برق خاطف روانه مكّه شد - ناقه! برق! همه اينها مقدمه است - من در تفحص بودم كه اين زن را پيدا كنم؛ وقتي رسيدم به مكه ، او را يافتم و از او سؤال كردم در مطاف ، تو كه هستي؟ گفت: أنا شهرة بنت مسكة بنت فضة خادمة الزهرا . عقل اينجا متحير است. فضه منصبش اين است كه خدمتگزار خانه او بوده ، بعد او دختري مي آورد به نام مسكه؛ او باز دختري مي آورد به نام شهره؛ اين دختر كه نوه فضه خدمتگزار صديقه كبري است ، مقامش اين است: وقتي وامانده مي شود خدا ناقه از بهشت مي فرستد؛ مثل برق خاطف او را به بيت خودش مي رساند. آيا درك عظمت اين زن ميسّر است؟ اين نوه خادمه زهرا است.
دوم : ابن شهر آشوب در مناقب مي نويسد : ام ايمن بعد از رحلت صديقه كبري از مدينه آواره شد؛ در جحفه گرفتار عطش شد، دست به آسمان بلند كرد ، بارالها! من جاروكش خانه فاطمه بودم، مرا لب تشنه نپسند. دلوي از بهشت سرازير مي شود، شربت آبي مي نوشد كه هفت سال تمام مستغنيه شد هم از طعام و هم از آشامیدنی! درك مقام اين خدمتگزاران براي ما ميسّر نيست تا چه برسد به او.
حجت تمام است. امسال بايد اين مملكت غير از سالهاي قبل باشد در شهادت صديقه كبري . منتشر بشويد ، مردم را وادار كنيد ، آنچنان كه حق اين مصيبت است، پرچمهاي عزا را دربياورند . هم فاطمه را بشناسيد و هم به مردم بشناسانيد.
خلقت زهرا(سلام الله علیها) از نور عظمت خدا
اما خود او . اينجاست كه از شيخ طوسي تا شيخ انصاري، تمام فقها و تمام حكما ، مات و مبهوت مي مانند.
صدوق در علل الشرايع نقل مي كند . عصاره روايت اين است : عن جابر عن أبي عبدالله عليه السلام قال قلت: لمن سُمِّي ، چرا ناميده شد فاطمه زهرا به زهرا؟ اين بيان رأس و رئيس مذهب است - آن كسي كه اسمه عند آهل السماء الصادق - فاطمه چرا زهرا ناميده شد؟ امام فرمود: لأن الله... - جمله به جمله محيّر العقول است . اين روايت يك كتاب شرح دارد ، منتها ما سربسته براي اهلش مي خوانيم ، در اين روايت غنیً و كفاية- فقال : لأنّ الله عز وجل خلقها من نور عظمته . اين، فاطمه زهرا است . زهرا از كجا شد؟ چون خدا او را از نور عظمت خودش خلق كرد. ريشه خلقت ، نور عظمت خداست. الله نور السماوات والأرض مثل نوره كمشكاة ، آن مشكات آيه نور ، فاطمه زهرا است.
پرتو نورانی فاطمه(سلام الله علیها) بر عالم
فلما أشرقت - كلمه به كلمه حيرت آور است! خلق از نور عظمت خدا! عظمت خدا مبدأ خلقت زهرا است- فَلمّا أشرقت أضاءت السماواتُ والأرض بنورها، وغَشِيَت أبصار الملائكة وخرّت الملائكة لله سجّدا ، چشم تمام ملائكه از جبرئيل ، ميكائيل و اسرافيل همه از نور زهرا پوشيده شد. همه به سجده افتادند ، بعد سؤال كردند وقالوا: إلهَنا وسيّدَنا! ما هذا النور ؟! فأوحى الله إليهم: هذا نورٌ مِن نوري- اينجاست كه گفتم از شيخ طوسي تا شيخ انصاري همه متحيرند- آفريدم اين نور را از نور خودم . نور خدا قابل درك هيچ پيغمبري نيست از آدم تا عيسي ، از اين نور ، زهرا را آفريدم، شد زهرا .
أسكنته في سمائي - اين جمله دوم - در آسمان خودم او را مسكن دادم. فقه حديث را ، درايت روايت را ، توجه كنيد. اسكنته في سمائي ، قرآن را بخوان. اين آسمان ، آسمان دنيا است. نص قرآن اين است : لقد زيّنا السماء الدنيا ، اما مسكن فاطمه اين آسمان نبود ، سمائي ، در آسمان خودم مسكنش دادم . اينجاست كه عقل كمّل بشر مبهوت مي شود در مسكن نور او . اين جمله دوم.
خلقته من عظمتي ، آفريدم او را اما ماده خلقت چيست؟ عظمت خودم . اينجاست كه كمّل بايد كار كنند؛ خلقته من عظمتي. العليّ العظيم ، از آن مقام عظيمي - اسم اعظم از آنجا پيدا شده - از آن عظمت، فاطمه آفريده شد.
بعد مبدأ او چيست و منتهاي او چيست؟ تمام حرف در مبدأ و منتها ، اول كجا و آخر كجا؟ از عظمت خودم آفريدم، او را ظاهر كردم از كسي كه بر تمام انبيا فضيلتش دادم. اين مبدأ ، اما منتها: اُخرج من ذلك النور ، از همين نور بيرون مي آورم ائمه اي كه يهدون بجانب خود من و شريعت من ، اُخرج من ذلك النور أئمةً ، يعني چه؟ حلم حسني ، شجاعت حسيني ، عبادت سجادي ، مآثر باقري ، آثار جعفري ، علوم كاظمي ، حجج رضوي ، جود تقوي ، نقاوت نقوي ، هيبت عسگري ، غيبت الهيه ی كسي كه يملأ الله الأرض به عدلاً و قسطا بعد ما ملئت ظلماً و جورا ، همه از اين نور خارج شدند. بنابراين نتيجه اين است كه امام زمان پاره وجود اوست ، سيد الشهدا قطعه وجود اوست .
حق زهرا(سلام الله علیها)و کار امت
آيا حق زهرا ادا شد؟ كه فهميد؟ كه بود؟ چه گذشت؟ فقط يك جمله كافي است ، كسي كه... به هزار درهم شمشير را خريد و هزار درهم داد به زهر آلوده كردند ، بر آن فرق زد ، افتاد روي زمين و گفت: فزت ورب الكعبه ، اما همان كس با اين صبر، وقتي بدن را تحويل داد، گفت: يا رسول الله ! نفسي علی زفراتها محبوسة*** يا ليتها... يا ليتها خرجت مع الزفرات . اي كاش! با ناله در عزاي او جان مي دادم.
بعد يك جمله گفت: ... - اين مردم بايد روز شهادت همچو كسي كه مبدأش عظمت خداست و منتهايش عظمت خدا است ، همچو كسي، آن هم چه جور رفت از دنيا؟! ... - گفت: يا رسول الله ! ستنبئك ابنتك بتضافر أمتك علي هضمها - اين كلام اميرالمؤمنين است - هضم يعني چه؟ كوبيدن . آيا يك دختر هجده ساله چقدر طاقت دارد؟! گفت: يا رسول الله! امت تو پشت به پشت هم دادند ، دختر تو را كوبيدند. اين مصيبت با علي چه كرد؟! بعد هم يك كلمه بس است ، آيا استخوان انگشتت شكسته؟ با استخوان شكسته انگشت چه مي كني؟ كسي كه پهلويش شكسته ، نود و پنج روز چه جور نفس كشيد؟
