تحقق عقد ازدواج به صيغه از خود آنها يا وكيل آنان
مسأله ۲۴۲۷ ـ در زناشويى ـ چه دائم و چه غير دائم ـ بايد صيغه خوانده شود ، و تنها راضى بودن زن و مرد كافى نيست ، و صيغه عقد را مى توانند خود زن و مرد بخوانند يا ديگرى را وكيل كنند كه از طرف آنان بخواند.
مرد یا زن بودن وكيل در صیغه
مسأله ۲۴۲۸ ـ وكيل لازم نيست مرد باشد ، و زن هم مى تواند براى خواندن صيغه عقد از طرف ديگرى وكيل شود.
لزوم يقين يا اطمينان به اينكه وكيل بگويد صيغه را خوانده است
مسأله ۲۴۲۹ ـ زن و مرد تا يقين يا اطمينان پيدا نكنند كه وكيل آنها صيغه را خوانده است نمى توانند ترتيب آثار و احكام نكاح را بدهند ، و گمان به اين كه وكيل صيغه را خوانده است كفايت نمى كند ، و اگر وكيل بگويد صيغه را خوانده در صورتى كه ثقه باشد و ظنّ به خلاف گفته او نباشد ، يا از قول او اطمينان حاصل شود كافيست ، و در غير دو صورت ذكر شده اكتفا به اخبار او محلّ اشكال است.
كسى را وكيل كند كه مثلاً ده روز او را به عقد مردى درآورد
مسأله ۲۴۳۰ ـ اگر زنى كسى را وكيل كند كه مثلا ده روز اورا به عقد مردى در آورد ، و ابتداى ده روز را معيّن نكند ، آن وكيل مى تواند هر وقت كه بخواهد اورا ده روز به عقد آن مرد در آورد ، ولى اگر معلوم باشد كه زن روز يا ساعت معيّنى را قصد كرده ، بايد صيغه را مطابق قصد او بخواند.
وكيل شدن يك نفر براى خواندن صيغه
مسأله ۲۴۳۱ ـ يك نفر مى تواند براى خواندن صيغه عقد دائم يا غير دائم از طرف هر دو نفر وكيل شود ، و نيز مرد مى تواند از طرف زن وكيل شود و اورا براى خود به طور دائم يا غير دائم عقد كند ، ولى احتياط مستحبّ آن است كه عقد را دو نفر بخوانند ، خصوصاً در صورتى كه وكيل شود كه براى خود عقد كند.
