سایت رسمی دفتر حضرت آيت الله العظمى وحيد خراسانى

مواردی که وضو لازم دارد

مسأله ۳۲۲ ـ براى شش چيز بايد وضو گرفت:
(اوّل) براى نمازهاى واجب غير از نماز ميّت ، و براى نمازهاى مستحبّ وضو شرط صحّت است.
(دوم) براى سجده و تشهّد فراموش شده و دو سجده سهوى كه براى تشهّد فراموش شده بجا مى آورد ، و اگر بين آنها و نماز حدثى از او سر زده ـ مثلا بول كرده باشد ـ بنابر احتياط واجب نماز را اعاده كند ، ولى براى سجده سهو در غير موردى كه ذكر شد واجب نيست وضو بگيرد.
(سوم) براى طواف واجب در حجّ يا عمره.
(چهارم) اگر نذر يا عهد كرده يا قسم خورده باشد كه وضو بگيرد.
(پنجم) اگر نذر كرده باشد كه جايى از بدن خود را به خط قرآن برساند ، در صورتى كه آن نذر صحيح باشد ، مانند بوسيدن قرآن.
(ششم) براى آب كشيدن قرآنى كه نجس شده ، يا براى بيرون آوردن آن از محلّى كه بودن قرآن در آن محلّ موجب هتك است ، در صورتى كه مجبور باشد دست يا جاى ديگر بدن خود را به خط قرآن برساند ، ولى چنانچه معطّل شدن به مقدار وضو بى احترامى به قرآن باشد ، بايد بدون اين كه وضو بگيرد قرآن را از آن محلّ بيرون آورد ، يا اگر نجس شده آب بكشد.

مس خط قرآن و ترجمه آن و اسم ذات و اسماء صفات خداوند متعال

مسأله ۳۲۳ ـ مسّ نمودن خط قرآن ـ يعنى رساندن جايى از بدن به خط قرآن ـ براى كسى كه وضو ندارد حرام است ، و رساندن موى بدن به قرآن مانعى ندارد در صورتى كه از توابع بشره شمرده نشود ، و اگر قرآن را به زبان فارسى يا به زبان ديگرى ترجمه كنند مسّ آن در غير اسم ذات و اسماء صفات خداوند متعال اشكال ندارد.

جلوگيرى بچه و ديوانه از مس خط قرآن

مسأله ۳۲۴ ـ جلوگيرى بچّه و ديوانه از مسّ خط قرآن واجب نيست ، ولى اگر مسّ نمودن آنان بى احترامى به قرآن باشد بايد از آن جلوگيرى كنند.

مس اسم ذات و اسماء صفات خداوند متعال و چهارده معصوم (علیهم السلام)

مسأله ۳۲۵ ـ كسى كه وضو ندارد ـ بنابر احتياط واجب ـ نبايد اسم ذات و اسماء صفات خداوند متعال را به هر زبانى كه نوشته شده باشد مسّ نمايد ، و احتياط مستحبّ آن است كه اسماء مباركه چهارده معصوم (عليهم السلام) را هم بدون وضو مسّ ننمايد.

وضو و غسل پيش از وقت نماز

مسأله ۳۲۶ ـ اگر پيش از وقت نماز به قصد اين كه با طهارت باشد وضو بگيرد يا غسل كند ، صحيح است ، و اگر نزديك وقت نماز هم به قصد مهيّا بودن براى نماز وضو بگيرد اشكال ندارد ، بلكه مستحبّ است.

كسى كه بعد از وضو بفهمد وقت داخل نشده

مسأله ۳۲۷ ـ كسى كه يقين يا حجّت شرعيّه دارد كه وقت داخل شده ، اگر نيّت وضوى واجب كند و قصدش مقيّد به وجوب نباشد و بعد از وضو بفهمد وقت داخل نشده ، وضوى او صحيح است.

امورى كه وضو براى آنها مستحب است

مسأله ۳۲۸ ـ مستحبّ است انسان براى امورى كه وضو هر چند شرط صحّت آنها نيست ولى در كمال آنها معتبر است وضو بگيرد ، مانند مناسك حجّ به غير از طواف واجب ونماز طواف ـ كه وضو در آن دو شرط صحّت است ـ و همچنين براى نماز ميّت و ادخال ميّت در قبر و رفتن به مسجد و براى خواندن قرآن و نوشتن آن و براى خوابيدن ، و نيز مستحبّ است كسى كه وضو دارد دوباره وضو بگيرد.
و هرگاه براى يكى از اين كارها وضو بگيرد مى تواند هر كارى را كه بايد با وضو انجام داد به جا آورد ، مثلا مى تواند با آن وضو نماز بخواند يا طواف واجب انجام دهد.