حنوط میّت
مسأله ۵۹۰ ـ بعد از غسل واجب است ميّت را حنوط كنند ، يعنى به پيشانى و كف دستها و سر زانوها و سر دو انگشت بزرگ پاهاى او كافور بمالند ، و بنابر احتياط مستحبّ مقدارى كافور هم بر اين مواضع بگذارند ، و مستحبّ است به سر بينى ميّت نيز كافور بمالند ، و بايد كافور ساييده و تازه باشد ، و اگر به واسطه كهنه بودن عطر او از بين رفته باشد كافى نيست.
ترتيب در محلهاى حنوط
مسأله ۵۹۱ ـ احتياط مستحبّ آن است كه اوّل كافور را به پيشانى ميّت بمالند ، ولى در جاهاى ديگر ترتيب نيست.
وقت حنوط کردن
مسأله ۵۹۲ ـ مخيّرند كه ميّت را پيش از كفن كردن ، يا در بين كفن كردن و يا بعد از آن حنوط نمايند.
حنوط كسى كه در حال احرام از دنيا رفته
مسأله ۵۹۳ ـ كسى كه براى حجّ يا عمره احرام بسته است ، اگر بميرد حنوط كردن او جايز نيست ، ولى اگر در احرام حجّ بعد از تمام كردن سعى بميرد ، حنوط كردن او واجب است.
حنوط زنى كه در عده وفات شوهرش بميرد
مسأله ۵۹۴ ـ زنى كه شوهرش مرده و هنوز عدّه اش تمام نشده ، چنانچه بميرد حنوط كردن او واجب است.
خوشبو نكردن ميت با مشك و عنبر و عود و عطرهاى ديگر
مسأله ۵۹۵ ـ احتياط واجب آن است كه ميّت را با مشك و عنبر و عود و عطرهاى ديگر خوشبو نكنند ، و نيز اينها را با كافور مخلوط ننمايند.
مخلوط كردن قدرى تربت سيدالشهداء (ع) با كافور براى حنوط
مسأله ۵۹۶ ـ مستحبّ است قدرى تربت حضرت سيّدالشهداء (عليه السلام) را ، با كافور مخلوط كنند ، ولى بايد از آن كافور به جاهايى كه بى احترامى مى شود نرسانند ، و نيز بايد تربت به قدرى زياد نباشد كه وقتى با كافور مخلوط شد آن را كافور نگويند.
پيدا نشدن کافور و کم آمدن آن
مسأله ۵۹۷ ـ اگر كافور پيدا نشود يا فقط به اندازه غسل باشد ، حنوط لازم نيست ، و چنانچه از غسل زياد بيايد ولى به همه هفت عضو نرسد ، بنابر احتياط مستحبّ اوّل به پيشانى ، و اگر زياد آمد به جاهاى ديگر بمالند.
دو چوب تر و تازه در قبر
مسأله ۵۹۸ ـ مستحبّ است دو چوب تر و تازه در قبر همراه ميّت بگذارند.
