شرایط شکار با اسلحه
مسأله ۲۶۶۵ ـ اگر حيوان حلال گوشت وحشى را با اسلحه شكار كنند و بميرد ، با پنج شرط حلال و بدنش پاك است:
(اوّل): اسلحه شكار مثل كارد و شمشير برنده باشد ، يا مثل نيزه و تير تيز باشد ، و اگر به وسيله دام يا چوب و سنگ و مانند اينها حيوانى را شكار كنند ، پاك نمى شود و خوردن آن هم حرام است ، و اگر حيوانى را با تفنگ شكار كنند ، چنانچه گلوله آن تيز باشد كه در بدن حيوان فرو رود و آن را پاره كند ، پاك و حلال است ، و اگر گلوله تيز نباشد بلكه با فشار در بدن حيوان فرو رود و حيوان را بكشد ، يا به واسطه حرارتش بدن حيوان را بسوزاند و در أثر سوزاندن حيوان بميرد ، پاك و حلال بودنش محلّ اشكال است.
(دوم): كسى كه شكار مى كند بايد مسلمان باشد ، يا بچّه مسلمان باشد كه خوب و بدرا بفهمد ، پس اگر كفّار و نواصب و خوارج و غلاتى كه محكوم به كفرند ـ مانند قائلين به ألوهيّت أمير المؤمنين(عليه السلام) ـ حيوانى را شكار نمايند ، آن شكار حلال نيست.
(سوم): اسلحه را براى شكار حيوان بكار برد ، و اگر مثلا جايى را نشان كند و اتّفاقاً حيوانى را بكشد ، آن حيوان پاك نيست و خوردن آن هم حرام است.
(چهارم): وقت به كار بردن اسلحه نام خدا را ببرد ، و چنانچه عمداً نام خدارا نبرد شكار حلال نمى شود ، ولى اگر فراموش كند اشكال ندارد.
(پنجم): وقتى به حيوان برسد كه مرده باشد ، يا اگر زنده است به اندازه سربريدن آن وقت نباشد ، و چنانچه به اندازه سربريدن وقت باشد و سر حيوان را نبرد تا بميرد ، حرام است.
دو نفر حيوانى را شكار كنند كه يكى به دستور شرع عمل نكرده
مسأله ۲۶۶۶ ـ اگر دو نفر حيوانى را شكار كنند و يكى از آنان قصد كند و ديگرى قصد نكند ، يا يكى مسلمان و ديگرى كافر باشد ، يا يكى از آن دو نام خدارا ببرد و ديگرى عمداً نام خدارا نبرد ، آن حيوان حلال نيست.
حيوانى که بعد از تير خوردن مثلاً در آب بيفتد
مسأله ۲۶۶۷ ـ اگر بعد از آن كه حيوانى را تير زدند ـ مثلا ـ در آب بيفتد ، و انسان بداند كه حيوان به واسطه تير و افتادن در آب جان داده ، حلال نيست ، بلكه اگر نداند كه جان دادن آن فقط به واسطه تير بوده حلال نمى باشد.
شکار با سگ يا اسلحه غصبى
مسأله ۲۶۶۸ ـ اگر با سگ يا اسلحه غصبى حيوان را شكار كند ، شكار حلال است و مال خود او مى شود ، ولى گذشته از اين كه گناه كرده ، بايد اجرت اسلحه يا سگ را به صاحبش بدهد.
دو قسمت شدن حیوان با شمشير یا چيزى كه شكار با آن صحيح است
مسأله ۲۶۶۹ ـ اگر با شمشير يا چيز ديگرى كه شكار با آن صحيح است با شرطهايى كه در مسأله «۲۶۶۵» ذكر شد حيوانى را دو قسمت كنند ، و سر و گردن در يك قسمت بماند و انسان وقتى برسد كه حيوان جان داده باشد ، هر دو قسمت حلال است ، و همچنين است اگر حيوان زنده باشد ولى به اندازه سربريدن وقت نباشد ، أمّا اگر به اندازه سربريدن وقت باشد و ممكن باشد كه مقدارى زنده بماند ، قسمتى كه سر و گردن ندارد حرام ، و قسمتى كه سر و گردن دارد ، اگر سر آن را به دستورى كه در شرع معيّن شده ببرند حلال ، وگرنه حرام مى باشد.
دو قسمت شدن حیوان با چوب يا سنگ يا چيزى كه شكار با آن صحيح نيست
مسأله ۲۶۷۰ ـ اگر با چوب يا سنگ يا چيز ديگرى كه شكار با آن صحيح نيست حيوانى را دو قسمت كنند ، قسمتى كه سر و گردن ندارد حرام است ، و قسمتى كه سر و گردن دارد ، اگر زنده باشد و ممكن باشد كه مقدارى زنده بماند و سر آن را به دستورى كه در شرع معيّن شده ببرند حلال ، وگرنه آن قسمت هم حرام مى باشد.
بیرون آمدن بچه زنده از حيوانى که شكار كنند يا سر ببرند
مسأله ۲۶۷۱ ـ اگر حيوانى را شكار كنند يا سر ببرند و بچّه زنده اى از آن بيرون آيد ، چنانچه آن بچّه را به دستورى كه در شرع معيّن شده سر ببرند حلال ، وگرنه حرام مى باشد.
بیرون آمدن بچه مرده از حيوانى که شكار كنند يا سر ببرند
مسأله ۲۶۷۲ ـ اگر حيوانى را شكار كنند يا سر ببرند و بچّه مرده اى از شكمش بيرون آورند ، چنانچه خلقت آن بچّه كامل باشد و مو يا پشم در بدنش روييده باشد و به واسطه شكار يا سر بريدن مادرش مرده باشد و بيرون آوردن بچّه از شكم مادر بيشتر از اندازه متعارف تأخير نداشته باشد ، پاك و حلال است.
