محرّمات حائض
مسأله ۴۵۶ ـ چند چيز بر حائض حرام است:
(اوّل) عبادتهايى كه مانند نماز بايد با وضو يا غسل يا تيمّم به جا آورده شود ـ مراد از حرمت در مورد اين عبادات اين است كه جائز نيست آنها را به قصد أمر و مطلوبيّت شرعى به جا آورد ـ ولى به جا آوردن عبادتهايى كه وضو و غسل و تيمّم براى آنها لازم نيست ـ مانند نماز ميّت ـ مانعى ندارد.
(دوم) تمام چيزهايى كه بر جنب حرام است و در احكام جنابت گذشت.
(سوم) جماع كردن در فرج ، كه هم براى مرد حرام است و هم براى زن ، اگر چه كمتر از مقدار ختنه گاه داخل شود و منى هم بيرون نيايد ، و بنابر احتياط واجب از وطى در دُبُر زن حائض اجتناب شود ، و غير از نزديكى كردن با زن حائض ساير استمتاعات ـ مانند بوسيدن و ملاعبه نمودن ـ مانعى ندارد.
جماع كردن در روزهايى كه حيض زن قطعى نيست
مسأله ۴۵۷ ـ جماع كردن در روزهايى هم كه حيض زن قطعى نيست ولى شرعاً بايد براى خود حيض قرار دهد حرام است ، بنابراين زنى كه بيشتر از ده روز خون مى بيند و بايد به دستورى كه بعد مى آيد روزهاى عادت خويشان خود را حيض قرار دهد ، شوهرش نمى تواند در آن روزها با او نزديكى كند.
كفاره نزديكى مرد با زن خود در حال حيض
مسأله ۴۵۸ ـ اگر مرد با زن خود در حال حيض نزديكى كند ـ بنابر احتياط مستحبّ ـ در قسمت اوّل آن ، هيجده نخود طلاى مسكوك و در قسمت دوم ، نه نخود و در قسمت سوم ، چهار نخود و نيم كفّاره بدهد ، مثلا زنى كه شش روز خون حيض مى بيند ، اگر شوهرش در شب يا روز اوّل و دوم با او جماع كند ، هيجده نخود طلا و در شب و يا روز سوم و چهارم ، نه نخود و در شب يا روز پنجم و ششم ، چهار نخود و نيم بدهد ، و كفّاره بر زن نيست.
كفاره وطى در دبر زن حائض
مسأله ۴۵۹ ـ بنابر احتياط مستحبّ ، براى وطى در دُبُر زن حائض ، بر طبق مسأله قبل كفّاره بدهد.
سكه مسكوك در كفاره و حساب قيمت هنگام پرداخت
مسأله ۴۶۰ ـ اگر طلاى سكّه دار ممكن نباشد قيمت آن را بدهد ، و اگر قيمت آن در وقتى كه جماع كرده با وقتى كه مى خواهد به فقير بدهد فرق كرده باشد ، قيمت وقتى را كه مى خواهد به فقير بدهد حساب كند.
دادن هر سه قسم كفاره نزديكى در حال حيض
مسأله ۴۶۱ ـ اگر كسى هم در قسمت اوّل و هم در قسمت دوم و هم در قسمت سوم حيض ، با زن خود جماع كند ـ بنابر احتياط مستحبّ ـ هر سه كفّاره را كه روى هم سى و يك نخود و نيم مى شود بدهد.
خونی که شك كند حيض است يا استحاضه
مسأله ۴۶۲ ـ اگر با زن حائض چند مرتبه جماع كند احتياط مستحبّ آن است كه براى هر جماع يك كفّاره بدهد.
كفاره چند مرتبه جماع با زن حائض
مسأله ۴۶۳ ـ اگر مرد در حال جماع بفهمد زن حائض شده بايد فوراً از او جدا شود ، و اگر جدا نشود بنابر احتياط مستحبّ كفّاره بدهد.
کفاره زنا با زن حائض يا وطى شبهه
مسأله ۴۶۴ ـ اگر مرد با زن حائض زنا كند ، يا با زن حائض نامحرمى به گمان اين كه عيال خودش است جماع نمايد ، احتياط مستحبّ آن است كه كفّاره بدهد.
كسى كه نمىتواند كفاره بدهد
مسأله ۴۶۵ ـ كسى كه نمى تواند كفّاره بدهد ، احتياط مستحبّ آن است كه به يك فقير صدقه بدهد و اگر نتوانست استغفار كند.
نزدیکی از روى نادانى يا فراموشى با زن در حال حيض
مسأله ۴۶۶ ـ كسى كه از روى نادانى ـ در صورتى كه جاهل قاصر باشد ـ يا فراموشى با زن در حال حيض نزديكى كند كفّاره ندارد ، ولى در جاهل مقصّر محلّ اشكال است.
نزدیکی به اعتقاد اينكه زن حائض است ولی حائض نباشد
مسأله ۴۶۷ ـ اگر به اعتقاد اين كه زن حائض است با او نزديكى كند و بعد معلوم شود كه حائض نبوده است ، كفّاره ندارد.
طلاق دادن زن در حال حيض
مسأله ۴۶۸ ـ طلاق دادن زن در حال حيض ، به طورى كه در احكام طلاق خواهد آمد باطل است.
زنی که بگويد حائضم يا از حيض پاك شدم
مسأله ۴۶۹ ـ اگر زن بگويد حائضم يا از حيض پاك شده ام ، بايد حرف او را قبول كرد.
حائض شدن در بین نماز
مسأله ۴۷۰ ـ اگر زن در بين نماز حائض شود ، نماز او باطل است.
شک در بين نماز كه حائض شده يا نه
مسأله ۴۷۱ ـ اگر زن در بين نماز شكّ كند كه حائض شده يا نه ، نماز او صحيح است ، ولى اگر بعد از نماز بفهمد كه در بين نماز حائض شده ، نمازى كه خوانده باطل است.
غسل حيض بعد از پاك شدن
مسأله ۴۷۲ ـ بعد از آن كه زن از خون حيض پاك شد ، واجب است براى نماز و عبادتهاى ديگرى كه بايد با وضو يا غسل يا تيمّم به جا آورده شود غسل كند ، و دستور آن مثل غسل جنابت است ، و احتياط مستحبّ آن است كه پيش از غسل وضو هم بگيرد.
طلاق و جماع و محرّمات حائض بعد از پاک شدن و قبل از غسل
مسأله ۴۷۳ ـ بعد از آن كه زن از خون حيض پاك شد ، اگر چه غسل نكرده باشد طلاق او صحيح است ، و شوهرش هم مى تواند با او جماع كند ، ولى احتياط واجب اين است كه جماع بعد از شستن فرج باشد ، و احتياط مستحبّ آن است كه پيش از غسل ـ خصوصاً در جايى كه شدّت ميل نباشد ـ از جماع با او خوددارى نمايد ، امّا كارهاى ديگرى كه در وقت حيض بر زن حرام بوده ـ مانند توقّف در مسجد و مسّ خط قرآن ـ تا غسل نكند بر او حلال نمى شود.
اگر آب براى وضو و غسل كافى نباشد
مسأله ۴۷۴ ـ اگر آب براى وضو و غسل كافى نباشد و به اندازه اى باشد كه بتواند غسل كند ، بايد غسل كند ، و احتياط مستحبّ آن است كه بدل از وضو تيمّم نمايد ، و اگر فقط براى وضو كافى باشد و به اندازه غسل نباشد ، بايد وضو بگيرد و عوض غسل تيمّم نمايد ، و اگر براى هيچ يك از آنها آب ندارد، بايد دو تيمّم كند يكى بدل از غسل و ديگرى بدل از وضو.
نماز و روزههايى كه زن در حال حيض انجام نداده
مسأله ۴۷۵ ـ نمازهايى كه زن در حال حيض نخوانده قضا ندارد ، و حكم نماز آيات در مسأله «۱۵۱۴» خواهد آمد ، و روزه ماه رمضان را بايد قضا نمايد ، ولى در روزه واجب به نذر معيّن ـ يعنى نذر كرده باشد كه روز معيّنى روزه بگيرد ـ اگر مصادف با ايّام حيض شود بنابر احتياط واجب قضا نمايد.
نماز خانمى كه بداند يا احتمال دهد كه حائض مىشود
مسأله ۴۷۶ ـ هرگاه وقت نماز داخل شود و بداند كه اگر نماز را تأخير بيندازد حائض مى شود ، بايد فوراً نماز را بخواند ، و همچنين بنابر احتياط واجب اگر احتمال دهد.
نمازى كه زن از اول وقت تأخير انداخته سپس حيض شده
مسأله ۴۷۷ ـ اگر زن نماز را از اوّل وقت تأخير بيندازد و به اندازه خواندن يك نماز واجد شرايط و فاقد موانع صحّت به حسب حال خودش بگذرد و حائض شود ، قضاى آن نماز بر او واجب است ، و همچنين است ـ بنابر احتياط واجب ـ اگر به مقدار نماز با طهارت از حدث هر چند با تيمّم وقت داشته باشد ، اگر چه متمكّن از داشتن بعضى از شرايط ، مانند ساتر و طهارت از خبث نباشد.
نماز حائض اگر در آخر وقت پاك شود
مسأله ۴۷۸ ـ اگر زن در آخر وقت نماز از خون پاك شود ، و به اندازه غسل و خواندن يك ركعت نماز يا بيشتر از يك ركعت وقت داشته باشد ، بايد نماز را بخواند ، و اگر نخواند بايد قضاى آن را به جا آورد.
نماز حائض اگر بعد از پاكى براى غسل وقت ندارد يا عذر ديگرى دارد
مسأله ۴۷۹ ـ اگر زن حائض بعد از پاكى به اندازه غسل وقت ندارد ولى مى تواند با تيمّم نماز را در وقت بخواند ، احتياط واجب آن است كه آن نماز را با تيمّم بخواند ، و در صورتى كه نخواند قضا بر او واجب نيست ، امّا اگر از جهت ديگر تكليفش تيمّم است ـ مثل آن كه آب برايش ضرر دارد ـ واجب است تيمّم كند و آن نماز را بخواند ، و در صورتى كه نخواند واجب است قضا نمايد.
شک بعد از پاك شدن كه براى نماز وقت دارد يا نه
مسأله ۴۸۰ ـ اگر زن بعد از پاك شدن از حيض شكّ كند كه براى نماز وقت دارد يا نه ، بايد نمازش را بخواند.
خيال اينكه وقت براى حتى يك ركعت نماز ندارد
مسأله ۴۸۱ ـ اگر به خيال اين كه به اندازه تهيّه مقدمات نماز و خواندن يك ركعت وقت ندارد ، نماز نخواند و بعد بفهمد وقت داشته ، بايد قضاى آن نماز را به جا آورد.
مستحبات زن حائض در وقت نماز
مسأله ۴۸۲ ـ مستحبّ است زن حائض در وقت نماز ، خود را از خون پاك نمايد و پنبه و دستمال را عوض كند و وضو بگيرد ، و اگر نمى تواند وضو بگيرد تيمّم نمايد و در جاى پاكى رو به قبله بنشيند و مشغول ذكر و تسبيح و تهليل و تحميد به مقدار نماز بشود.
مكروهات حائض و خواندن قرآن براى او
مسأله ۴۸۳ ـ خضاب كردن به حنا و مانند آن و رساندن جايى از بدن را به ما بين خطهاى قرآن براى حائض مكروه است ، و همراه داشتن قرآن ، و خواندن قرآن براى او مانعى ندارد.
