وجوب كفائى تجهيز ميت
مسأله ۵۴۸ ـ غسل و حنوط و كفن و نماز و دفن مسلمان بر هر مكلّفى واجب است ، و اگر بعضى انجام دهند از ديگران ساقط مى شود ، و چنانچه هيچ كس انجام ندهد همه معصيت كرده اند.
وظیفه دیگران اگر كسى مشغول كارهاى میّت شود
مسأله ۵۴۹ ـ اگر كسى مشغول كارهاى ميّت شود ، بر ديگران واجب نيست اقدام نمايند ، ولى اگر او عمل را نيمه كاره بگذارد ، بايد ديگران تمام كنند.
اگر بداند ديگرى مشغول كارهاى میّت شده و اگر شك يا گمان دارد
مسأله ۵۵۰ ـ اگر انسان يقين كند يا حجّت شرعيّه داشته باشد كه ديگرى مشغول كارهاى ميّت شده ، واجب نيست به كارهاى ميّت اقدام كند ، ولى اگر شكّ يا گمان دارد بايد اقدام نمايد.
اگر كسى بداند يا گمان یا شك كند که تجهیز میّت، باطل انجام شده
مسأله ۵۵۱ ـ اگر كسى بداند غسل يا حنوط يا كفن يا نماز يا دفن ميّت را باطل انجام داده اند ، بايد دوباره انجام دهد ، ولى اگر گمان دارد كه باطل بوده يا شكّ دارد كه درست بوده يا نه ، لازم نيست اقدام نمايد.
اجازه از ولى میّت براى تجهیز
مسأله ۵۵۲ ـ براى غسل و حنوط و كفن و نماز و دفن ميّت ، بايد از ولىّ او اجازه گرفت.
اولياى میّت
مسأله ۵۵۳ ـ ولىّ زن شوهر اوست ، و در غير زن مردهايى كه از ميّت ارث مى برند مقدّم بر زنهاى ايشانند ، و تقدّم ، تابع تقدّم در ميراث است.
ولى در صورتى كه اقرب در رحم با اولى به ميراث جمع شوند ـ مثل اين كه پدر پدر ميّت با نوه پسر او باشند ـ احتياط واجب آن است كه اولى به ميراث از اقرب در رحم اذن بگيرد.
قول كسى که بگويد ولىّ میّت يا مجاز به اجازه ولىّ، يا وصىّ میّت هستم
مسأله ۵۵۴ ـ اگر كسى بگويد من ولىّ ميّت هستم ، يا ولىّ ميّت به من اجازه داده كه غسل و كفن و دفن ميّت را انجام دهم ، يا بگويد راجع به امور تجهيز ميّت من وصىّ او مى باشم ، چنانچه به حرف او اطمينان باشد ، يا ميّت در تصرّف او باشد ، يا اين كه دو نفر عادل ، يا يك نفر ثقه كه ظنّ برخلاف قول او نباشد ، به گفته او شهادت دهند بايد حرف او را قبول كرد.
کسی را که میّت براى تجهيز خود معيّن كند و حكم رد يا قبول آن
مسأله ۵۵۵ ـ اگر ميّت براى غسل و كفن و دفن و نماز خود غير از ولىّ كس ديگرى را معيّن كند ولايت اين امور با اوست، و احتياط مستحبّ آن است كه از ولىّ هم اجازه بگيرد ، و كسى كه ميّت ولايت اين امور را به او واگذار كرده مى تواند در حال حيات موصى ردّ كند ، و اگر قبول كرد بايد بآن عمل نمايد ولى اگر در حال حيات موصى ردّ نكرد ، و يا ردّ او به موصى نرسيد ، احتياط واجب آن است كه به آن عمل نمايد.
