سایت رسمی دفتر حضرت آيت الله العظمى وحيد خراسانى
- احكام نماز
شرایط معامله سلف
(اوّل) خصوصياتى را كه قيمت جنس به واسطه آنها فرق مى كند معيّن نمايند ، و تعيين آنها به اندازه اى كه در عرف عام بگويند خصوصيات آن معلوم شده كافيست ، و در اجناسى كه اوصاف و خصوصيات آنها به غير از ديدن معيّن نمى شود ـ مانند جواهرات و امثال آن ـ معامله سلف صحيح نيست.
(دوم) پيش از آن كه خريدار و فروشنده از هم جدا شوند ، خريدار تمام قيمت را به فروشنده بدهد ، يا به مقدار قيمت آن از فروشنده طلبكار باشد ، و آن طلب نقد يا مدّت دارى باشد كه مدّت آن رسيده باشد ، و طلب خود را بابت قيمت جنس حساب كند و او قبول نمايد ، و چنانچه مقدارى از قيمت آن را بدهد ، معامله نسبت به آن مقدار صحيح است و فروشنده حقّ فسخ معامله را دارد.
(سوم) مدّت را به طورى كه كاملا معلوم باشد معيّن كنند ، و اگر ـ مثلا ـ بگويد: تا اوّل خرمن جنس را تحويل مى دهم ، چون مدّت كاملا معلوم نشده ، معامله باطل است.
(چهارم) وقتى را براى تحويل جنس معيّن كنند كه فروشنده بتواند در آن وقت آن جنس را تحويل دهد.
(پنجم) جاى تحويل جنس را معيّن نمايند در صورتى كه اختلاف امكنه موجب دشوارى تسليم يا خسارت مالى بشود ولى اگر از قرائن جاى آن معلوم باشد ، لازم نيست اسم آن جا را ببرند.
(ششم) مقدار جنس را به وزن يا پيمانه يا شماره و مانند اينها معيّن كنند ، و جنسى را هم كه معمولا با ديدن معامله مى كنند ، اگر سلف بفروشند اشكال ندارد ، ولى بايد مثل بعضى از اقسام گردو و تخم مرغ تفاوت افراد آن به قدرى كم باشد كه مردم به آن اهميّت ندهند.
(هفتم) چيزى را كه مى فروشند ، چنانچه از اجناسى باشد كه با وزن يا پيمانه فروخته مى شوند ، عوض آن از همان جنس نباشد ، مثلا گندم را به گندم سلفاً نمى توان فروخت.