شرايط در طلاق خلع (بنگرید مسأله ۲۵۹۹)
مسأله ۲۵۹۲ ـ طلاق زنى را كه از شوهر كراهت دارد و ترس آن باشد كه حقوق واجبه شوهر را مراعات نكند و در حرام بيفتد و مهر يا مال ديگر خود را به او مى بخشد كه طلاقش دهد ، طلاق خلع گويند.
صيغه طلاق خلع را توسط خود شوهر
مسأله ۲۵۹۳ ـ اگر خود شوهر بخواهد صيغه طلاق خلع را بخواند ، چنانچه اسم زن مثلا فاطمه باشد ، پس از بذل مى گويد: «زَوْجَتِي فاطِمَةُ ، خَلَعْتُها عَلى ما بَذَلَتْ» يعنى (زنم فاطمه را در مقابل چيزى كه بذل نموده ، طلاق خلع دادم).
و بنابر احتياط مستحبّ بعد از جمله مشتمل بر خلع «هِيَ طالِقٌ» هم بگويد و در صورتى كه زن معيّن باشد ، بردن نامش لازم نيست.
صيغه طلاق خلع توسط وکیل
مسأله ۲۵۹۴ ـ اگر زنى كسى را وكيل كند كه مهر او را به شوهرش ببخشد ، و شوهر همان كس را وكيل كند كه زن را طلاق دهد ، چنانچه مثلا اسم شوهر محمّد و اسم زن فاطمه باشد ، وكيل صيغه طلاق را اين طور مى خواند: «عَنْ مُوَكِّلَتِي فاطِمَةَ بَذَلْتُ مَهْرَها لِمُوكِّلِي مُحَمَّد لِيَخْلَعَها عَلَيْهِ» پس از آن بدون آن كه ـ بنابر احتياط ـ موالات عرفاً به هم بخورد مى گويد: «زَوْجَةُ مُوَكِّلِي خَلَعْتُها عَلى ما بَذَلَتْ» و اگر زنى كسى را وكيل كند كه غير از مهر چيز ديگرى را به شوهر او ببخشد كه او را طلاق دهد ، وكيل بايد به جاى كلمه «مَهْرَها» آن چيز را بگويد ، مثلا اگر صد تومان داده باشد بايد بگويد: «بَذَلْتُ مِائَةَ تُومان».
