• سایت رسمی دفتر حضرت آيت الله العظمى وحيد خراسانى

    select your topic

    روزه كسى كه غسل مس ميت نكرده يا ميت را مس كند

    مسأله ۱۶۵۲ ـ كسى كه مسّ ميّت كرده ـ يعنى جايى از بدن خود را به بدن ميّت رسانده ـ مى تواند بدون غسل مسّ ميّت روزه بگيرد ، و اگر در حال روزه هم ميّت را مس نمايد ، روزه او باطل نمى شود.

    کسی که احتمال بدهد تا آخر وقت مى‏تواند ايستاده نماز بخواند

    مسأله ۹۸۵ ـ اگر انسان احتمال بدهد كه تا آخر وقت مى تواند ايستاده نماز بخواند ، بهتر است نماز را تأخير بيندازد ، پس اگر نتوانست بايستد ، در آخر وقت مطابق وظيفه اش نماز را به جا آورد ، و همچنين كسى كه در اوّل وقت به پهلو يا خوابيده مى تواند نماز بخواند بهتر است نماز را تأخير بيندازد ، و در آخر وقت مطابق وظيفه رفتار نمايد ، و در صورتى كه اوّل وقت نماز را خوانده و آخر وقت برايش قدرت بر ايستادن يا نشستن پيدا شد ، بايد نماز را دوباره به صورتى كه قدرت پيدا كرده به جا آورد.

    مستحبات نمازگزار در حال ايستادن

    مسأله ۹۸۶ ـ مستحبّ است در حال ايستادن فقرات پشت و گردن را راست نگهدارد ، و شانه ها را پايين بيندازد ، و دستها را روى رانها بگذارد ، و انگشتها را به هم بچسباند ، و جاى سجده را نگاه كند ، و سنگينى بدن را به طور مساوى روى دو پا بيندازد ، و با خضوع و خشوع باشد ، و پاها را پس و پيش نگذارد ، و اگر مرد است پاها را از سه انگشت باز تا يك وجب فاصله دهد ، و اگر زن است پاها را به هم بچسباند.

    اماله كردن با چيز روان

    مسأله ۱۶۵۳ ـ اماله كردن با چيز روان اگر چه از روى ناچارى و براى معالجه باشد ، روزه را باطل مى كند.

    قی کردن روزه‏ دار عمداً يا سهواً

    مسأله ۱۶۵۴ ـ هرگاه روزه دار عمداً قى كند ـ اگر چه به واسطه مرض و مانند آن ناچار باشد ـ روزه اش باطل مى شود ، ولى اگر سهواً يا بى اختيار قى كند اشكال ندارد.

    خواندن حمد و یک سوره و سوره‏هائى كه يك سوره حساب مى‏شود

    مسأله ۹۸۷ ـ در ركعت اوّل و دوم نمازهاى واجب يوميّه ، انسان بايد اوّل حمد و بعد از آن يك سوره تمام بخواند ، و در نماز سوره والضّحى و الم نشرح ، و همچنين سوره فيل و لأيلاف ، يك سوره حساب مى شود.

    مواردى كه سوره ساقط است

    مسأله ۹۸۸ ـ اگر وقت نماز تنگ باشد ، يا انسان ناچار شود كه سوره را نخواند ، مثلا بترسد كه اگر سوره را بخواند دزد يا درنده يا چيز ديگرى به او صدمه بزند ، نبايد سوره را بخواند ، و از مريض و كسى كه در حاجتى عجله دارد سوره ساقط است ، و اگر خواند نبايد به قصد جزئيّت نماز بخواند ، بلكه مى تواند به قصد قرائت قرآن بخواند.

    خواندن سوره پيش از حمد

    مسأله ۹۸۹ ـ اگر عمداً سوره را پيش از حمد به قصد جزئيّت بخواند نمازش باطل است ، و اگر اشتباهاً بخواند و در بين آن يادش بيايد ، بايد سوره را رها كند و بعد از خواندن حمد ، سوره را از اوّل بخواند.

    خوردن چیزی كه مى‏داند به واسطه آن در روز بى اختيار قى مى‏كند

    مسأله ۱۶۵۵ ـ اگر در شب چيزى بخورد كه مى داند به واسطه خوردن آن ، در روز بى اختيار قى مى كند ، روزه اش باطل نمى شود ، و احتياط مستحبّ آن است كه روزه آن روز را قضا نمايد.

    فراموش کردن حمد و سوره يا يكى از آنها

    مسأله ۹۹۰ ـ اگر حمد و سوره يا يكى از آنها را فراموش كند و بعد از رسيدن به ركوع بفهمد ، نمازش صحيح است.

    کسی که پيش از ركوع بفهمد حمد و سوره يا يكى از آن دو را نخوانده

    مسأله ۹۹۱ ـ اگر پيش از آن كه براى ركوع خم شود بفهمد كه حمد و سوره را نخوانده ، بايد بخواند ، و اگر بفهمد سوره را نخوانده ، بايد فقط سوره را بخواند ، ولى اگر بفهمد حمد تنها را نخوانده ، بايد اوّل حمد و بعد از آن دوباره سوره را بخواند ، و نيز اگر خم شود و پيش از آن كه به ركوع برسد بفهمد حمد و سوره ، يا سوره تنها ، يا حمد تنها را نخوانده ، بايد بايستد و به همين دستور عمل نمايد.

    روزه‏ داری که بتواند از قى كردن خوددارى كند

    مسأله ۱۶۵۶ ـ اگر روزه دار بتواند از قى كردن خوددارى كند ، چنانچه براى او ضرر و مشقّت نداشته باشد ، بايد خوددارى نمايد.

    خواندن سوره‏اى كه آيه سجده دارد در نماز واجب

    مسأله ۹۹۲ ـ اگر در نماز واجب يكى از چهار سوره اى را كه آيه سجده دارد و در مسأله «۳۶۱» گذشت ، عمداً بخواند ، واجب است بعد از قرائت آيه سجده سجده تلاوت را به جا آورد ، و در اين صورت بنابر احتياط واجب نماز را تمام كند و اعاده نمايد ، و همچنين است اگر معصيت كرد و به جا نياورد.

    رفتن مثلاً مگس در گلوى روزه‏دار

    مسأله ۱۶۵۷ ـ اگر مثلا مگس در گلوى روزه دار برود ، چنانچه ممكن باشد بدون قى كردن آن را بيرون بياورد ، بايد بيرون آورد ، و روزه او صحيح است ، ولى اگر ممكن نباشد ، چنانچه طورى باشد كه به فرو دادنش خوردن صدق مى كند ، بايد بيرون آورد هر چند به واسطه قى كردن باشد و روزه اش باطل است ، و اگر خوردن صدق نمى كند ، بايد بيرون نياورد و روزه اش صحيح است.

    خواندن سوره‏اى كه سجده واجب دارد اشتباهاً

    مسأله ۹۹۳ ـ اگر اشتباهاً مشغول خواندن سوره اى شود كه سجده واجب دارد ، چنانچه پيش از رسيدن به آيه سجده بفهمد ، بايد آن سوره را رها كند و سوره ديگر بخواند ، و اگر بعد از خواندن آيه سجده بفهمد ، احتياطاً به سجده اشاره نموده و سوره را تمام كند ، و سوره ديگرى هم به قصد قربت مطلقه ـ يعنى اگر وظيفه اش سوره ديگرى است اين همان باشد وگرنه به عنوان قرائت قرآن باشد ـ بخواند ، و بعد از نماز بايد سجده آن را به جا آورد.

    روزه داری که سهواً چيزى را فرو ببرد و از حلق گذشته باشد

    مسأله ۱۶۵۸ ـ اگر سهواً چيزى را فرو ببرد و از حلق گذشته باشد و پيش از رسيدن به معده يادش بيايد كه روزه است ، بيرون آوردن آن لازم نيست و روزه او صحيح است.

    کسی که در نماز آيه سجده را گوش دهد

    مسأله ۹۹۴ ـ اگر در نماز آيه سجده را گوش دهد ، نمازش صحيح است ، و به قصد سجده تلاوت اشاره كند ، و بنابر احتياط مستحبّ بعد از نماز به نحو متعارف هم سجده آن را به جا آورد.

    آروغ زدن که يقين داشته باشد چيزى از گلو بيرون مى‏ آيد

    مسأله ۱۶۵۹ ـ اگر يقين داشته باشد كه به واسطه آروغ زدن ، چيزى از گلو بيرون مى آيد ، بنابر احتياط واجب نبايد عمداً آروغ بزند ، ولى اگر يقين نداشته باشد اشكال ندارد.

    خواندن سوره در نمازهاى مستحب

    مسأله ۹۹۵ ـ در نماز مستحبّى خواندن سوره لازم نيست ، اگر چه آن نماز به واسطه نذر كردن و مانند آن واجب شده باشد ، ولى در بعضى از نمازهاى مستحبّى ، مثل نماز وحشت كه سوره مخصوصى دارد ، اگر بخواهد به دستور آن نماز رفتار كرده باشد ، بايد همان سوره را بخواند.

    آروغ بزند و چيزى در دهانش بيايد

    مسأله ۱۶۶۰ ـ اگر آروغ بزند و چيزى در دهانش بيايد ، بايد آن را بيرون بريزد ، و اگر بى اختيار فرو رود ، روزه اش صحيح است.

    سوره‏هاى مستحب در نماز جمعه و نماز ظهر روز جمعه

    مسأله ۹۹۶ ـ در نماز جمعه و در نماز ظهر روز جمعه ، مستحبّ است در ركعت اوّل بعد از حمد سوره جمعه ، و در ركعت دوم بعد از حمد سوره منافقون را بخواند ، و اگر مشغول يكى از اينها شود ، بنابر احتياط مستحبّ نمى تواند آن را رها كند و سوره ديگر بخواند.

    رها کردن سوره توحيد يا كافرون

    مسأله ۹۹۷ ـ اگر بعد از حمد مشغول خواندن سوره (قُلْ هُوَ اللّهُ اَحَدٌ) يا سوره (قُلْ يا أيُّهَا الكافِرُونَ) شود ، نمى تواند آن را رها كند و سوره ديگر بخواند ، ولى در نماز جمعه و نماز ظهر روز جمعه ، اگر از روى فراموشى به جاى سوره جمعه و منافقون ، يكى از آن دو سوره را بخواند ، مى تواند آن را رها كند و سوره جمعه و منافقون را بخواند ، و احتياط مستحبّ اين است كه بعد از تجاوز نصف رها ننمايد.

    رها کردن سوره توحيد يا كافرون که عمداً در نماز ظهر جمعه خوانده

    مسأله ۹۹۸ ـ اگر در نماز جمعه يا نماز ظهر روز جمعه عمداً سوره (قُلْ هُوَ اللّهُ اَحَدٌ) يا سوره (قُلْ يا أيُّهَا الكافِرُونَ) را بخواند ، اگر چه به نصف آن نرسيده باشد ، بنابر احتياط واجب نمى تواند آن را رها كند و سوره جمعه و منافقون را بخواند.

    روزه دار عمداً كارى كند كه روزه را باطل مى‏ كند

    مسأله ۱۶۶۱ ـ اگر انسان عمداً و از روى اختيار كارى كه روزه را باطل مى كند انجام دهد ، روزه او باطل مى شود ، و چنانچه از روى عمد نباشد اشكال ندارد ، ولى جنب اگر بخوابد و به تفصيلى كه در مسأله «۱۶۳۶» گذشت تا اذان صبح غسل نكند ، روزه او باطل است.

    رها کردن غير سوره توحيد يا كافرون

    مسأله ۹۹۹ ـ اگر در نماز غير سوره (قُلْ هُوَ اللّهُ اَحَدٌ) و (قُلْ يا أيُّهَا الكافِرُونَ) سوره ديگرى بخواند تا از نصف تجاوز نكرده مى تواند رها كند و سوره ديگر بخواند ، و بنابر احتياط واجب بعد از تجاوز از نصف تا دو ثلث رها نكند ، و پس از اينكه به دو ثلث رسيد رها كردن آن و عدول به سوره ديگر جايز نيست.

    روزه‏دار سهواً كارى كه روزه را باطل مى‏ كند انجام دهد

    مسأله ۱۶۶۲ ـ اگر روزه دار سهواً يكى از كارهايى كه روزه را باطل مى كند انجام دهد و به خيال اين كه روزه اش باطل شده عمداً دوباره يكى از آنها را به جا آورد ، روزه او باطل مى شود.

    رها کردن سوره به جهت فراموشی يا تنگی وقت

    مسأله ۱۰۰۰ ـ اگر مقدارى از سوره را فراموش كند ، يا از روى ناچارى ـ مثلا به واسطه تنگى وقت ، يا جهت ديگر ـ نشود آن را تمام نمايد ، مى تواند آن سوره را رها كند و سوره ديگر بخواند اگر چه از دو ثلث گذشته باشد ، يا سوره اى را كه مى خوانده (قُلْ هُوَ اللّهُ اَحَدٌ) يا (قُلْ يا أيُّهَا الكافِرُونَ) باشد.

    چيزى را به زور در گلوى روزه‏ دار بريزند یا با اكراه بخورد

    مسأله ۱۶۶۳ ـ اگر چيزى به زور در گلوى روزه دار بريزند ، روزه او باطل نمى شود ، ولى اگر اكراهش كنند كه روزه خود را باطل كند ـ مثلا به او بگويند اگر غذا نخورى ضرر مالى يا جانى به تو مى زنيم ـ و خودش براى جلوگيرى از ضرر چيزى بخورد ، روزه او باطل مى شود.

    جايى كه اطمينان دارد به زوردر گلویش می ریزد یا اكراهش مى‏ كنند

    مسأله ۱۶۶۴ ـ روزه دار نبايد جايى برود كه مى داند يا اطمينان دارد چيزى در گلويش مى ريزند يا اكراهش مى كنند كه خودش روزه خود را باطل كند ، و اگر برود و چيزى در گلويش بريزند يا از روى ناچارى خودش كارى كه روزه را باطل مى كند انجام دهد ، روزه او باطل مى شود ، بلكه اگر قصد رفتن كند اگر چه نرود ، روزه اش باطل است.

    مكروهات روزه دار

    مسأله ۱۶۶۵ ـ چند چيز براى روزه دار مكروه است و از آن جمله است:
    ۱ ـ دوا ريختن به چشم و سرمه كشيدن ، در صورتى كه مزه يا بوى آن به حلق برسد.
    ۲ ـ انجام دادن هر كارى ـ مانند خون گرفتن و حمام رفتن ـ كه باعث ضعف مى شود.
    ۳ ـ انفيه كشيدن اگر نداند كه به حلق مى رسد ، و اگر بداند به حلق مى رسد جايز نيست.
    ۴ ـ بو كردن گياهان معطّر.
    ۵ ـ نشستن زن در آب.
    ۶ ـ استعمال شياف.
    ۷ ـ تر كردن لباسى كه در بدن است.
    ۸ ـ كشيدن دندان و هر كارى كه به واسطه آن از دهان خون بيايد.
    ۹ ـ مسواك كردن با چوب تر.
    ۱۰ ـ بى جهت آب يا چيزى روان در دهان كردن ، و نيز مكروه است انسان بدون قصد بيرون آمدن منى زن خود را ببوسد ، يا كارى كند كه شهوت خود را به حركت آورد ، و اگر به قصد بيرون آمدن منى باشد روزه او باطل مى شود.

    در خواست شما با موفقیت ثبت شد

    OK
  • صفحه نخست
  • اخبار
  • صوتی و تصویری
  • بیانات
  • بیانات برگزیده
  • مراسم دفتر
  • درس ها
  • تفسیر قرآن کریم
  • احکام شرعی
  • مسائل شرعی
  • سؤالات شرعی
  • ارسال استفتاء
  • ارشادات
  • نکته ها و حکایت ها
  • رهنمود ها و توصیه ها
  • اعتقادی و اخلاقی
  • آثار و تألیفات
  • کتاب ها
  • اشعار معظم له
  • زندگینامه
  • ارتباط با ما
  • دفتر مرجعیت
  • تماس با ما