سایت رسمی دفتر حضرت آيت الله العظمى وحيد خراسانى

تروك احرام

در مسائل گذشته بيان شد كه بستن احرام تنها با تلبيه گفتن يا اشعار يا تقليد صورت مى گيرد، و بدون آنها منعقد نمى شود، اگر چه نيّت احرام حاصل شود.
و هرگاه مكلّف احرام ببندد، بيست و شش چيز بر او حرام مى شود، كه در ذيل آورده شده است:
۱ ـ شكار حيوان صحرايى.
۲ ـ نزديكى با زنان.
۳ ـ بوسيدن زنان.
۴ ـ مسّ زنان.
۵ ـ نگاه كردن به زن، و ملاعبه كردن با او.
۶ ـ استمناء.
۷ ـ عقد ازدواج.
۸ ـ استعمال بوى خوش.
۹ ـ پوشيدن دوخته شده براى مردان.
۱۰ ـ سرمه كشيدن.
۱۱ ـ نگاه كردن در آينه.
۱۲ ـ پوشيدن چكمه و جوراب براى مردان.
۱۳ ـ فسوق (دروغ گفتن، و دشنام دادن، و فخرفروشى كردن).
۱۴ ـ مجادله كردن (قسم خوردن).
۱۵ ـ كشتن جانوران بدن.
۱۶ ـ زينت كردن.
۱۷ ـ روغن مالى بدن.
۱۸ ـ جداكردن مو از بدن.
۱۹ ـ پوشاندن سر براى مردان.
۲۰ ـ فرو رفتن در آب.
۲۱ ـ پوشاندن صورت براى زنها.
۲۲ ـ زير سايه رفتن براى مردان.
۲۳ ـ بيرون آوردن خون از بدن بنا بر مشهور نزد فقها (اعلى اللّه مقامهم).
۲۴ ـ ناخن گرفتن.
۲۵ ـ دندان كندن بنابر قولى.
۲۶ ـ برداشتن سلاح.

احکام خاصّه حرم

و براى حرم احكام خاصه اى است، مانند حكم برداشتن چيز گمشده از آن جا، و حكم كسى كه در آن جا جنايتى مرتكب شود و غير آنها، ولى آنچه در اين جا بيانش مهمّ است، دو حكم است:

شکار در حرم

(۱) شكار در حرم، كه بر محرم و غيرمحرم حرام است.
(۲) بريدن و كندن درختان و گياهان حرم بر محرم و غير محرم حرام است، ولى بريده شدن به علّت راه رفتن معمولى مانعى ندارد، و همچنين رها كردن حيوانات براى چريدن از گياهان حرم مانعى ندارد.
و از حرمت بريدن و كندن چند چيز استثنا مى شود:
الف ـ اذخر (گور گياه) كه گياه معروفى است.
ب ـ درخت خرما و درخت ميوه.
ج ـ علفهايى كه براى علوفه شتر جمع آورى مى شود، ولى احتياط واجب اين است كه كنده نشود.
د ـ درخت و گياهى كه در خانه ملكى و يا منزلش برويد، و همچنين درختى كه انسان آن را بكارد يا گياهى كه بروياند اگرچه در ملك او نباشد، ولى درخت و گياهى كه قبل از تملّك خانه و يا سكونت در منزل، آن جا بوده است مستثنى نيست، و بريدن و كندن آن حرام است.

درختی که ریشة آن در حرم و شاخه و برگ آن در خارج از حرم باشد و بالعکس

مسأله ۲۷۸ ـ درختى كه اصل و ريشه آن در حرم و شاخه و برگ آن در خارج حرم باشد بريدن و كندن شاخه و برگ ـ به جهت جاى ريشه اش ـ حرام است،
و اگر اصل آن در خارج حرم و شاخه و برگ آن در حرم باشد، بريدن و كندن اصل آن ـ به جهت جاى شاخه و برگش ـ حرام است.

کفاره بریدن و یا کندن درخت اراک و سایر درختهای حرم و درخت خرما و درخت میوه و گیاهان

مسأله ۲۷۹ ـ كفّاره كندن درخت اراك كه در حرم است، صدقه دادن قيمت آن است، و كفّاره بريدن از آن، صدقه دادن قيمت مقدار بريده شده است، و چنانچه درخت ديگرى را بكند احتياط واجب اين است كه براى كفّاره اش گاوى را بكشد و گوشت آن را به مساكين صدقه دهد.
ولى كندن و بريدن درخت خرما و درختهاى ميوه كفّاره ندارد، و همچنين كندن و بريدن گياهان كفّاره ندارد.

کفارة ذبح و کفاره صید در احرام عمره و حج

مسأله ۲۸۰ ـ هرگاه بر محرم كفّاره اى به جهت صيد در احرام عمره واجب شود، جاى كشتن آن مكّه مكرّمه است، و اگر به جهت صيد در احرام حجّ واجب شود جاى كشتن آن منى است.

کفارة غیر صید و زمان و مکان ذبح و مصرف آن

مسأله ۲۸۱ ـ اقوى اين است كه نسبت به كفّاره غير صيد كه بر محرم واجب مى شود ـ چه شتر باشد يا غير آن ـ جايز است كشتن آن را تا بازگشت به اهلش تأخير اندازد، و احتياط مستحب آن است كه اگر در احرام عمره واجب شده است در مكّه، و اگر در احرام حجّ واجب شده است در منى انجام دهد، و نسبت به كفّاره احرام عمره مفرده تا ممكن است اين احتياط ترك نشود.
و مصرف كفّاره فقرا هستند، و خودش از آن نخورد مگر اندكى، و اگر بخورد، در صورتى كه كم باشد ـ بنابر اقوى ـ ضامن قيمت مقدار خورده شده نيست، اگرچه احتياط مستحب ضمان آن است، و در غير اين صورت ضامن قيمت آن خواهد بود.