سایت رسمی دفتر حضرت آيت الله العظمى وحيد خراسانى

زيادى در طواف

زيادى بر شوطهاى طواف پنج صورت دارد:
اوّل: آن كه طواف كننده مقدار زيادى را به قصد اين كه جزء باشد براى طوافى كه مشغول آن است يا براى طواف ديگرى، به جا نياورده باشد، كه در اين صورت طوافش به اين زيادى باطل نمى شود.
دوم: آن كه در ابتداى شروع طواف يا در اثناى آن قصد كند آوردن زيادى را، به اين كه زيادى جزء همين طوافش بـاشد، كه در اين صورت طوافش باطل است و بايد دوباره آن را به جا آورد.
سوم: آن كه پس از فارغ شدن از طواف، زيادى را به قصد اين كه جزء آن طواف باشد به جا آورد، كه در اين صورت نيز بايد طوافش را اعاده نمايد.
چهارم: آن كه قصد كند زيادى را جزء براى طواف ديگر انجام دهد، و آن زيادى را ادامه دهد و يك طواف كامل به جا آورد، كه در اين صورت زيادى در طواف اوّل محقّق نشده، چون قصد آن را نكرده است، ولى چون دو طواف واجب را پشت سرهم، بدون فاصله انداختن به نماز طواف، انجام داده است ـ كه قران بين دو طواف مى نامند ـ طواف اوّل بنابر احتياط و طواف دوم بنابر اقوى باطل مى شود.
پنجم: آن كه قصد كند زيادى را جزء براى طواف ديگر انجام دهد، ولى طواف دوم را اتفاقاً به آخر نرساند، يا اصلا زيادى را انجام ندهد، كه در اين صورت نه زيادى محقّق شده است و نه قران، ولى اگر مكلّف در ابتداى طوافش و يا در اثناى آن قصد قران نموده باشد و عالم به حرمت آن باشد، بنابر احتياط طوافش باطل است.

زیادی سهوی در طواف

مسأله ۳۱۱ ـ هرگاه سهواً در طواف زياد كند، چنانچه زيادى كمتر از يك شوط باشد، بايد آن را قطع كند و طوافش صحيح است، و چنانچه يك شوط يا بيشتر باشد، احتياط واجب آن است كه آن را به قصد قربت مطلقه ـ قصد امتثال امر شارع چه وجوبى باشد يا استحبابى ـ ادامه داده تا به يك طواف كامل برساند، سپس دو ركعت نماز پشت مقام ابراهيم((عليه السلام)) پيش از سعى و دو ركعت هم پس از سعى به جا آورد، اگرچه اقوى آن است كه دو ركعت پيش از سعى كفايت مى كند.