سایت رسمی دفتر حضرت آيت الله العظمى وحيد خراسانى

عنوان ۱۲۵۲) محصور و تعریف آن

مسأله ۴۴۴ ـ محصور كسى است كه پس از بستن احرام حجّ يا عمره، به جهت مرضى يا مانند آن، ممنوع از ادامه حجّ يا عمره اش باشد.

محصور در عمرة مفرده و عمره تمتع و حج تمتع

مسأله ۴۴۵ ـ كسى كه محصور مى شود، چند صورت دارد:
اوّل: آن كه در عمره مفرده محصور شود، كه در اين صورت احتياط واجب آن است كه يك قربانى يا قيمت آن را به همسفرانش بسپارد، و با آنها قرار بگذارد كه در وقت معيّنى آن را در مكّه بكشند، و پس از فرا رسيدن آن وقت، تقصير كند و از احرام خارج شود.
و به خارج شدن از احرام در عمره مفرده به صورتى كه ذكر شد، تمام محرّمات احرام بجز زن حلال مى شود، و براى حلال شدن زن بايد پس از بهبودى و رفع مانع يك عمره مفرده ديگرى به جا آورد.
دوم: آن كه در عمره تمتّع محصور شود، كه در اين صورت وظيفه اش اين است كه يك قربانى يا قيمت آن را به همسفرانش بسپارد، و با آنها قرار بگذارد كه در وقت معيّنى آن را در مكّه بكشند، و پس از فرا رسيدن آن وقت تقصير كند و از احرام خارج شود، و به اين ترتيب، تمام محرّمات احرام براى او حلال مى شود، و بنابر احتياط واجب زن براى او حلال نمى شود، مگر با به جا آوردن عمره مفرده اى بعد از رفع حصر.
سوم: آن كه در حجّ محصور شود، كه در اين صورت خروج او از احرام به قربانى كردن روز عيد در منى مى باشد، و بنابر احتياط واجب زن براى او حلال نمى شود، مگر اين كه طواف كند و سعى نمايد و طواف نساء را در حجّ يا عمره اى به جا آورد.

محصور که قربانی را فرستاده درصورت درک وقوفین یا مشعر یا عدم درک آنها

مسأله ۴۴۶ ـ هرگاه محصور شود و قربانى خود را بفرستد، سپس بيمارى او سبكتر شود، چنانچه گمان داشته باشد كه حجّ را درك مى كند بايد به حاجيها ملحق شود، و همچنين ـ بنابر احتياط واجب ـ اگر احتمال دهد كه حجّ را درك مى كند، كه در اين صورت چنانچه وقوف در عرفات و مشعر را درك كند، يا تنها وقوف در مشعر را ـ به نحوى كه گذشت ـ درك كند، حجّ را درك كرده، وگرنه چنانچه از طرف او قربانى نشود، حجّش منقلب به عمره مفرده مى شود و بايد آن را انجام دهد.
و اگر از طرف او قربانى شود، از احرام خارج مى شود، و بنابر احتياط واجب زن براى او حلال نمى شود، مگر با انجام طواف و سعى و طواف نساء در حجّ يا در عمره مفرده اى.

محصور از اعمال منی

مسأله ۴۴۷ ـ اگر محصور از انجام مناسك منى شد، بايد براى رمى جمره عقبه و قربانى نايب بگيرد، سپس حلق يا تقصير كند، و چنانچه در منى نباشد و تمكّن داشته و حرجى نباشد، بايد مويش را به منى بفرستد، و پس از آن بقيّه اعمال را به جا آورد.
و اگر متمكّن نباشد نايب بگيرد، ظاهر آن است كه بايد قيمت قربانى را نزد شخصى بگذارد تا از طرف او قربانى كند، سپس در همان جايى كه محصور شده، حلق يا تقصير نمايد، و بعد از آن بقيّه اعمال را به جا آورد، و پس از آن تمام محرّمات احرام، حتى زن، براى او حلال مى شود، و حجّش صحيح است، و احتياط واجب آن است كه در سال بعد يا خودش رمى را قضا كند و يا براى آن نايب بگيرد.
و اگر پس از هر دو وقوف محصور از بقيّه مناسك حجّ شد، بايد براى انجام بقيّه اعمال نايب بگيرد، و پس از انجام همه اعمال توسط نايب تمام محرّمات احرام براى او حلال مى شود.

محصور که قربانی را فرستاده ولی قبل ذبح آن به علت اذیت سرش آن را بتراشد و کفارة آن

مسأله ۴۴۸ ـ هرگاه مرد حاجى محصور شود و قربانى را بفرستد، ولى قبل از آن كه قربانى به جاى خود برسد و وقت تعيين شده براى كشتن آن فرا برسد، سرش او را اذّيت كند، جايز است قبل از رسيدن آن وقت سرش را بتراشد، ولى اگر تراشيد بايد در همان جايى كه هست يك گوسفند بكشد، يا سه روز روزه بگيرد، يا به شش مسكين هركدام دو مُدّ ـ تقريباً يك كيلو و نيم ـ طعام صدقه دهد.

محصور که با قربانی از احرام خارج شده و وجوب حج بر او

مسأله ۴۴۹ ـ با خارج شدن محصور از احرام به واسطه قربانى كردن، در صورتى كه استطاعت او تا سال بعد باقى بماند، يا وجوب حجّ در ذمّه او از قبل استقرار يافته باشد، حجّ از او ساقط نمى شود، و بايد در سال بعد حجّ نمايد.

محصور که قربانی و قیمتش را نداشته باشد

مسأله ۴۵۰ ـ محصور اگر نه قربانى داشته باشد و نه قيمتش را، بايد به جاى آن ده روز روزه بگيرد.