استعمال بوی خوش
مسأله ۲۳۴ ـ بر محرم هرگونه استعمال اقسام بوى خوش ـ به بوييدن، ماليدن، خوردن و پوشيدن لباسى كه بر آن اثرى از بوى خوش باقى است، و غير آن از استعمالات ـ حرام است.
خوردن میوه های خوش بو و بوئیدن آنها
مسأله ۲۳۵ ـ خوردن ميوه هاى خوشبو، مانند سيب و بِهْ براى محرم مانعى ندارد، ولى احتياط مستحب اين است كه از بوييدن آنها هنگام خوردن خوددارى نمايد.
بوی خوش و گرفتن بینی و بوییدن خلوق کعبه
مسأله ۲۳۶ ـ بر محرم واجب نيست هنگام سعى بين صفا و مروه در صورتى كه عطر فروشى آن جا باشد، بينى خود را از بوى خوش ببندد، ولى در غير حال سعى واجب است بينى خود را از بوى خوش ببندد، بجز بوييدن خلوق كعبه ـ عطر خاصى كه كعبه را با آن معطّر مى كردند ـ كه مانعى ندارد.
خوردن یا پوشیدن چیزی که در آن بوی خوش است و یا استعمال آن
مسأله ۲۳۷ ـ هرگاه محرم چيزى را كه در آن بوى خوش است بخورد يا بپوشد و عالم به حكم شرعى و موضوع آن ـ يعنى خوشبو بودن چيز خورده يا پوشيده شده ـ باشد، بايد يك گوسفند كفّاره دهد، و اگر از روى جهل يا فراموشى انجام دهد كفّاره اى بر او نيست.
ولى استعمال چيزى كه بوى خوش دارد به غير خوردن و پوشيدن كفّاره ندارد، اگرچه احوط دادن كفّاره است.
بوه های بد و گرفتن بینی و تند رفتن برای خلاصی از آن
مسأله ۲۳۸ ـ گرفتن محرم بينى خود را از بوهاى بد حرام است، ولى تند رفتن براى خلاصى از بوى بد مانعى ندارد.
