حرمت نزدیکی با زنان در اثنای عمرة تمتع و مفرده و حج و قبل از نماز طواف نساء
نزدیکی با زنان در عمرة تمتع پیش از فارغ شدن از سعی و بعد از آن
و اگر پيش از فارغ شدن از سعى باشد، كفّاره اش همان است كه گذشت، و بنا بر احتياط واجب عمره او فاسد مى شود، و احتياط واجب آن است كه ـ در صورت امكان ـ آن را به اتمام برساند، و دوباره آن را پيش از حجّ به جا آورد، و در صورت عدم امكان، در سال بعد حجّ را اعاده نمايد.
نزدیکی با زنان در حج پیش از وقوف در مشعر و حکم زن که با رضایت یا اکراه تمکین کرده
و همچنين است حكم زن در صورتى كه در حال احرام و با علم به حكم و به يادداشتن احرام و با رضايت تمكين كرده باشد.
ولى اگر شوهرش او را اكراه كرده باشد، چيزى بر او واجب نيست، و بر شوهرش دو كفّاره لازم است.
و لازم است اين زن و شوهر ـ در صورتى كه كسى با آنها نباشد ـ تا پايان اعمال حجّ از يكديگر جدا شوند، و همچنين در حجّ سال بعد، از شروع اعمال تا رسيدن به جايى كه در سال قبل نزديكى در آن واقع شده است، چه نزديكى پيش از رسيدن به عرفات صورت گرفته باشد و چه بعد از آن، و احتياط واجب آن است كه تا پايان اعمال از يكديگر جدا باشند.
نزدیکی با زنان بعد از وقوف در مشعر قبل طواف نساء یا در اثناء آن
و همچنين است ـ بنا بر احتياط واجب ـ اگر نزديكى پس از تمام شدن شوط سوم و پيش از تمام شدن شوط پنجم طواف نساء صورت گرفته باشد، و امّا اگر پس از تمام شدن شوط پنجم صورت گرفته باشد چيزى بر او واجب نيست.
نزدیکی با زنان در عمرة مفرده بعد از انجام سعی و قبل از آن
و چنانچه نزديكى قبل از سعى باشد، عمره او نيز باطل مى شود، و واجب است تا ماه بعد در مكّه بماند، سپس به يكى از ميقاتها و بنا بر احتياط واجب يكى از ميقاتهاى پنجگانه ـ ذوالحليفه، وادى عقيق، جحفه، يلملم و قرن المنازل ـ برود و از آن جا براى انجام دوباره عمره احرام ببندد، و عمره را دوباره به جا آورد، و اقوى اين است كه تمام نمودن عمره فاسد شده واجب نيست، هر چند كه احوط است.
نزدیکی مردی که از احرام خارج شده یا غیر محرم با همسر محرمه اش
و اگر مرد از ابتدا غير محرم بوده و با زن خود در حال احرامش نزديكى نمايد، چنانچه زن با رضايت خود تمكين نموده باشد، بايد كفّاره دهد و شوهرش ضامن قيمت آن نيست، و اگر شوهرش او را اكراه كرده باشد، چيزى بر زن واجب نيست.
انجام نزدیکی و محرمات احرام از روی جهل یا فراموشی
و همچنين است اگر چيز ديگرى از محرمات احرام را ـ كه موجب كفّاره است ـ از روى جهل يا فراموشى مرتكب شود، مگر بعضى از موارد كه بيان آنها در موارد مناسب خواهد آمد، ان شاءاللّه تعالى.