سعی و بجا آوردن آن بعد از طواف و نمازش
مسأله ۳۳۰ ـ سعى را بايد بعد از طواف و نماز آن به جا آورد، بنابراين اگر پيش از طواف يا نمازش به جا آورد، بايد دوباره پس از طواف و نمازش انجام دهد، و حكم كسى كه طواف را فراموش كند و پس از انجام سعى يادش بيايد، در مسأله (۳۱۹) گذشت.
لزوم نیت در سعی و تعیین اینکه برای عمره است
مسأله ۳۳۱ ـ در سعى نيّت معتبر است، يعنى بايد آن را به قصد سعى و براى تقرّب به خداوند تبارك و تعالى انجام دهد، و همچنين در نيّت بايد تعيين كند كه سعى عمره را انجام مى دهد اگر در عمره باشد، يا حجّ را اگر در حجّ باشد.
لزوم هفت شوط طاز صفا به مروه با رعایت موالات و قطع آن برای نماز یا برآوردن حاجت مؤمن
مسأله ۳۳۲ ـ در سعى عدد معتبر است، يعنى بايد هفت مرتبه حدِّ فاصل بين صفا و مروه را بپيمايد، و بايد حركت را از صفا به سمت مروه آغاز كند، و هرگاه به مروه رسيد يك شوط حساب مى شود، و سپس از مروه به صفا برگردد و اين شوط ديگرى است، و دوباره از صفا به مروه برود، و همين طور ادامه دهد تا اين كه سعى به شوط هفتم در مروه تمام شود، و براى پيمودن مسافت بين صفا و مروه لازم نيست در يك خط مستقيم حركت كند.
و احوط و اولى آن است كه تمام فاصله بين دو كوه صفا و مروه به طور دقيق پيموده شود، به اين نحو كه هنگام حركت از صفا و مروه پشت پاشنه دو پاىِ خود را به آن دو كوه بچسباند و هنگام رسيدن به آن دو انگشتان پاهايش را به آن دو كوه بچسباند.
و اقوى آن است كه شوطهاى سعى و اجزاى آنها بايد طورى آورده شوند كه از نظر عرف پى درپى باشند، و مستحب است سعى را هنگام داخل شدن وقت نماز قطع كند، و پس از انجام نماز باقى آن را به جا آورد.
و قطع سعى براى برآوردن حاجت مؤمن ـ اگرچه دعوت به طعام باشد ـ جايز است، ولى در صورت قطع احتياط واجب آن است اوّل سعى قبلى را تمام كند و دوباره سعى را به جا آورد، و با آوردن يك سعى كامل به قصد اعم از تمام كردن سعى قبل و سعى جديد ـ آن طور كه در مورد طواف در مسأله (۲۸۲) گذشت ـ اين احتياط محقّق مى شود.
سعی واعادة آن درصورتی که از مروه شروع شود
مسأله ۳۳۳ ـ اگر سعى را از مروه شروع كند، در هر شوطى كه باشد ـ چه در شوط اوّل و چه پس از آن ـ بايد سعى را از سر بگيرد.
سعی وانجام آن به صورت سواره
مسأله ۳۳۴ ـ معتبر نيست سعى پياده انجام شود، پس مى توان آن را سواره انجام داد، ولى پياده افضل است.
سعی از راه متعارف بین صفا و مروه
مسأله ۳۳۵ ـ معتبر است سعى بين صفا و مروه را از راه متعارف موجود بين آن دو انجام دهد، پس پيمودن آن از داخل مسجدالحرام يا هر راه ديگرى كافى نيست.
روبه‌روی بدن بودن مروه هنگام سعی به طرف آن و همچنین در صفا
مسأله ۳۳۶ ـ واجب است وقتى به طرف مروه حركت مى كند، آن را رو به روى خود قرار دهد، نه پشت و نه به طرف پهلو، و همچنين واجب است وقتى به طرف صفا حركت مى كند آن را رو به روى خود قرار دهد، بنابر اين اگر وقت رفتن به طرف مروه پشت به آن حركت كند، يا وقت رفتن به صفا پشت به آن حركت كند، كافى نيست، ولى برگرداندن صورت به پشت سر يا به طرف راست يا چپ، هنگام رفتن به صفا و مروه مانعى ندارد.
نشستن بالای صفا و مروه وبین راه برای استراحت
مسأله ۳۳۷ ـ نشستن بالاى صفا و مروه و بين راه براى استراحت كردن در اثناى سعى، جايز است، اگرچه احتياط مستحب ترك آن است، مگر به جهت خستگى طاقت فرسا و مشقت.
