رمی جمرات سه گانه و ترتیب آنها
مسأله ۴۲۸ ـ در رمى جمرات، بايد اوّل جمره اولى را رمى نمايد، و بعد از آن جمره وسطى را، و سپس جمره عقبه را، و در صورتى كه اين ترتيب رعايت نشود ـ اگرچه از روى جهل يا فراموشى باشد ـ بايد طورى برگردد و تدارك كند كه ترتيب حاصل شود.
ولى اگر يك جمره اى را چهار ريگ زد و فراموش كرد سه ريگ ديگر را بزند، و جمره بعدى را رمى نمود و بعد يادش آمد كه رمى جمره قبلى ناقص مانده، مى تواند كسرى جمره قبل را تدارك كند و واجب نيست جمره بعدى را كه رمى كرده دوباره رمى نمايد.
اعتبار شرائط رمی جمرة عقبه در رمی جمرات سه گانه
مسأله ۴۲۹ ـ تمام شرايطى كه براى رمى جمره عقبه در روز عيد بيان شد، در رمى جمرات سه گانه نيز معتبر است.
رمی جمرات سه گانه در روز و موارد جواز رمی در شب و زمان کوچ کردن از منی
مسأله ۴۳۰ ـ رمى جمرات سه گانه بايد در روز باشد، و از اين حكم عده اى مستثنى هستند، و آنها عبارتند از: عبد و چوپان، و كسى كه بدهكار است و مى ترسد اگر در روز رمى كند او را دستگير كنند، و هركسى كه از رمى در روز بر جان يا عرض و ناموس يا مال خود مى ترسد، كه شامل افراد پير و زنها و بچه ها و افراد ضعيفى كه از ازدحام جمعيت بر جان خود مى ترسند، نيز مى شود.
بنابراين براى اين افراد جايز است رمى هر روز را در شب آن روز انجام دهند ـ مثلا رمى روز يازدهم را در شب يازدهم انجام دهند ـ بلكه كسى كه ترس دارد، در صورتى كه نتواند رمى هر روز را در شب آن روز انجام دهد، جايز است همه را در يك شب انجام دهد، و در همان شب قربانى كرده و از منى كوچ كند.
ولى براى غير از كسى كه ترس از ماندن در منى دارد، جايز نيست كه شب دوازدهم بعد از رمى از منى كوچ كند، مگر بعد از زوال شمس روز دوازدهم.
قضا رمی جمرات روز ۱۱و۱۲ در صورت فراموشی وتقدیم قضاء به اداء
مسأله ۴۳۱ ـ كسى كه رمى روز يازدهم را فراموش كند، بايد آن را روز دوازدهم قضا كند، و اگر رمى روز دوازدهم را فراموش كند، بايد آن را روز سيزدهم قضا كند.
و اقوى آن است كه بايد بين رمى همان روز و قضاى روز قبل فاصله اندازد، و قضا را بر رمى همان روز مقدم دارد، و احتياط واجب آن است كه قضا را در اوّل روز و رمى آن روز را وقت ظهر انجام دهد.
ترک رمی جمرات سه گانه از روی فراموشی یا جهل
مسأله ۴۳۲ ـ كسى كه از روى فراموشى يا جهل رمى نكرده، و در مكّه يادش آمد يا علم پيدا كرد، بايد به منى برگردد و رمى كند، و چنانچه رمى دو روز يا سه روز را انجام نداده باشد، احتياط واجب آن است كه ترتيب را در قضاى آنها رعايت كند ـ يعنى اوّل قضاى روز اوّل را انجام دهد و بعد قضاى روز دوم را مثلا ـ و بين قضاى هر روزى با روز بعد به مقدار ساعتى فاصله اندازد.
و اگر پس از خارج شدن از مكّه يادش آمد يا علم پيدا كرد، واجب نيست برگردد، و احتياط واجب آن است كه در سال بعد خودش آن را قضا كند، و يا نايب بگيرد كه از طرف او قضا نمايد.
عدم تمکن رمی جمرات سه گانه در طول روز و نایب گرفتن
مسأله ۴۳۳ ـ كسى كه خودش متمكّن از رمى در طول روز تا غروب نيست ـ مثل مريضى كه اميد به بهبودى او نيست ـ بايد نايب بگيرد، و چنانچه نتواند نايب بگيرد ـ مثل كسى كه از هوش رفته يا كسى كه عقل ندارد ـ بايد ولىّ او يا ديگرى به نيابت از طرف او رمى نمايد، و اگر اتفاقاً پيش از غروب بهبودى يافت، احتياط واجب آن است كه خودش هم رمى نمايد.
و اگر بيمار احتمال بهبودى خود را پيش از غروب بدهد، مى تواند نايب بگيرد، ولى اگر پيش از غروب بهبودى پيدا كرد بايد خودش هم رمى نمايد.
ترک عمدی رمی جمرات سه گانه
مسأله ۴۳۴ ـ اگر كسى رمى را ترك كند ـ اگرچه از روى عمد باشد ـ حجّش باطل نمى شود، و احتياط واجب آن است كه در سال بعد خودش رمى را قضا نمايد، يا نايب بگيرد تا از طرف او قضا كند.
