سایت رسمی دفتر حضرت آيت الله العظمى وحيد خراسانى

راه ثابت شدن نجاست

مسأله ۱۲۲ ـ نجاست هر چيز از سه راه ثابت مى شود:
(اوّل) آن كه خود انسان يقين يا اطمينان پيدا كند كه آن چيز نجس است ، و اگر گمان داشته باشد چيزى نجس است لازم نيست از آن اجتناب نمايد ، بنابراين غذا خوردن در قهوه خانه ها و ميهمان خانه هايى كه مردمان لاابالى و كسانى كه پاكى و نجسى را مراعات نمى كنند در آنها غذا مى خورند ، اگر اطمينان نداشته باشد غذايى را كه براى او آورده اند نجس است اشكال ندارد.
(دوم) آن كه كسى كه چيزى در اختيار اوست بگويد آن چيز نجس است در صورتى كه متّهم به دروغ گفتن نباشد ، مثلا همسر يا نوكر يا كلفت انسان در صورتى كه متّهم به دروغ گفتن نباشند ، نسبت به ظرف يا چيز ديگرى كه در اختيار اوست بگويد نجس است.
(سوم) آن كه دو مرد عادل بگويند چيزى نجس است ، بلكه اگر يك نفر عادل يا شخصى كه ثقه باشد اگر چه عادل نباشد و ظنّ برخلاف آن نباشد بگويد چيزى نجس است بايد از آن چيز اجتناب كرد.

تفحّص در نجاست و طهارت

مسأله ۱۲۳ ـ اگر به واسطه ندانستن مسأله ، نجاست و طهارت چيزى را نداند ، مثلا نداند خون پاك است يا نه ، بايد مسأله را بپرسد و تا زمانى كه سؤال نكرده بايد احتياط كند ، و اگر با اين كه مسأله را مى داند در چيزى شكّ كند كه پاك است يا نه ، مثلا شكّ كند كه آن چيز خون است يا نه ، يا بداند خون است و نداند خون پشه است يا خون انسان پاك است و پرسيدن لازم نيست.

شك در پاك شدن يا نجس شدن چيزى كه حالت سابقه آن معلوم است

مسأله ۱۲۴ ـ چيز نجسى كه انسان شكّ دارد پاك شده يا نه ، نجس است ، و چيز پاك را اگر شكّ كند نجس شده يا نه ، پاك است ، و اگر هم بتواند نجس يا پاك بودن آن را بفهمد لازم نيست وارسى كند.

علم اجمالی به نجاست يكى از دو ظرف يا دو لباس

مسأله ۱۲۵ ـ اگر بداند يكى از دو ظرف يا دو لباسى كه هر دو در اختيار اوست نجس شده و نداند كدام است بايد از هر دو اجتناب كند ، ولى اگر مثلا مى داند كه لباس خودش نجس شده يا لباسى كه از اختيار او خارج است ، لازم نيست از لباس خودش اجتناب نمايد.