سرايت نجاست به چيز پاك و حكم واسطه ها
مسأله ۱۲۶ ـ اگر چيز پاك به چيز نجس برسد و هر دو يا يكى از آنها به طورى تر باشد كه ترى يكى به ديگرى برسد ، چيز پاك نيز نجس مى شود ، و اگر ترى به قدرى كم باشد كه به ديگرى نرسد ، چيزى كه پاك بوده نجس نمى شود.
و مشهور فرموده اند كه متنجّس به طور مطلق منجِّس است ، ولى اين حكم در غير واسطه اوّل ـ در صورتى كه با غير آب قليل و مايعات ديگر ملاقات كند ـ محلّ اشكال است ، و مراعات احتياط به اجتناب از ملاقى متنجّس در واسطه دوم و سوم ترك نشود.
شك در سرايت
مسأله ۱۲۷ ـ اگر چيز پاكى به چيز نجس برسد و انسان شكّ كند كه هر دو يا يكى از آنها تر بوده يا نه ، آن چيز پاك نجس نمى شود.
ملاقات با يكى از دو چيزى كه مىداند يكى از آن دو نجس است
مسأله ۱۲۸ ـ دو چيزى كه انسان نمى داند كدام پاك و كدام نجس است ، در صورتى كه نداند هر دو قبلا نجس بوده اند ، اگر چيز پاكى با رطوبت بعداً به يكى از آنها برسد نجس نمى شود.
سرايت نجاست در مثل زمين و پارچهاى كه تر است
مسأله ۱۲۹ ـ زمين يا پارچه و مانند اينها اگر رطوبت سرايت كننده داشته باشد ، هر قسمتى كه نجاست به آن برسد نجس مى شود و جاهاى ديگر آن پاك است ، و همچنين است خيار و خربزه و مانند اينها.
افتادن نجاست در مايعات و جامدات
مسأله ۱۳۰ ـ هرگاه شيره و روغن و مانند اينها طورى باشد كه اگر مقدارى از آن را بردارند جاى آن خالى نمى ماند ، همين كه يك نقطه از آن نجس شد تمام آن نجس مى شود ، ولى اگر طورى باشد كه جاى آن در موقع برداشتن خالى بماند اگر چه بعد پُر شود ، فقط جايى كه نجاست به آن رسيده نجس مى شود ، پس اگر مثلا فضله موش در آن بيفتد ، جايى كه فضله افتاده نجس و بقيّه پاك است.
نشستن مگس از روى نجاست تر بر چيز پاك
مسأله ۱۳۱ ـ اگر مگس يا حيوانى مانند آن روى چيز نجسى كه تر است بنشيند و بعد روى چيز پاكى كه آن هم تر است بنشيند ، چنانچه انسان بداند نجاست همراه آن حيوان بوده چيز پاك نجس مى شود ، و اگر نداند پاك است.
جريان عرق بدن از محلّ نجس
مسأله ۱۳۲ ـ اگر جايى از بدن كه عرق دارد نجس شود و عرق از آن جا به جاى ديگر برود ، هر جا كه عرق به آن برسد نجس مى شود ، و اگر به جاى ديگر نرود جاهاى ديگر بدن پاك است.
اخلاط غليظ بينى يا گلو که خون داشته باشد
مسأله ۱۳۳ ـ اخلاط غليظى كه از بينى يا گلو مى آيد ، اگر خون داشته باشد ، جايى كه خون دارد نجس و بقيّه آن پاك است ، پس اگر به بيرون دهان يا بينى برسد ، مقدارى كه انسان يقين دارد جاى نجس اخلاط به آن رسيده نجس است ، و محلّى را كه شكّ دارد جاى نجس به آن رسيده يا نه پاك مى باشد.
آفتابه سوراخ بر روى زمين نجس
مسأله ۱۳۴ ـ اگر آفتابه اى را كه ته آن سوراخ است روى زمين نجس بگذارند ، چنانچه از جريان بيفتد و آب زير آن جمع گردد كه با آب آفتابه يكى حساب شود آب آفتابه نجس مى شود ، ولى اگر آب آفتابه با فشار جريان داشته باشد نجس نمى شود.
ملاقات با نجاست در داخل بدن
مسأله ۱۳۵ ـ اگر چيزى داخل بدن شود و به نجاست برسد ، در صورتى كه بعد از بيرون آمدن آلوده به نجاست نباشد پاك است ، پس اگر اسباب اماله يا آب آن در مخرج غائط وارد شود ، يا سوزن و چاقو و مانند اينها در بدن فرو رود ، و بعد از بيرون آمدن به نجاست آلوده نباشد نجس نيست ، و همچنين است آب دهان و بينى اگر در داخل به خون برسد و بعد از بيرون آمدن به خون آلوده نباشد.
