۸۰۴- شرایط لباس نمازگزار
مسأله ۸۰۴ ـ لباس نمازگزار شش شرط دارد:
(اوّل) آن كه پاك باشد.
(دوم) آن كه مباح باشد.
(سوم) آن كه از اجزاء مردار نباشد.
(چهارم) آن كه از حيوان حرام گوشت نباشد.
(پنجم و ششم) آن كه اگر نمازگزار مرد است لباس او ابريشم خالص و طلاباف نباشد ، و تفصيل اينها در مسائل آينده خواهد آمد.
شرط اول: لباس نمازگزار پاك باشد
مسأله ۸۰۵ ـ لباس نمازگزار بايد پاك باشد ، و اگر كسى در حال اختيار با بدن يا لباس نجس نماز بخواند ، نمازش باطل است.
كسى كه (از روى تقصير) نمىداند نماز با بدن و لباس نجس باطل است
مسأله ۸۰۶ ـ كسى كه از روى تقصير نمى داند با بدن يا لباس نجس نماز باطل است ، اگر با بدن يا لباس نجس نماز بخواند ، نمازش باطل است.
۸۰۷- نماز کسی که نجس بودن چيز نجسى را نداند
مسأله ۸۰۷ ـ اگر به واسطه ندانستن مسأله ، نجس بودن چيز نجسى را نداند ـ مثل آن كه نداند عرق كافر غير كتابى نجس است ـ و با آن نماز بخواند ، در صورتى كه جاهل مقصّر باشد ، نمازش باطل است.
۸۰۸- کسی که نداند بدن يا لباسش نجس است
مسأله ۸۰۸ ـ اگر نداند كه بدن يا لباسش نجس است و بعد از نماز بفهمد نجس بوده ، نمازش صحيح است ، و بنابر احتياط مستحبّ اگر در وقت بفهمد اعاده كند.
۸۰۹- کسی که فراموش كند بدن يا لباسش نجس است
مسأله ۸۰۹ ـ اگر فراموش كند كه بدن يا لباسش نجس است و در بين نماز يا بعد از آن يادش بيايد ، نماز را دوباره بخواند ، و اگر وقت گذشته قضا نمايد.
۸۱۰- کسی که در وسعت وقت بين نماز ، بفهمد بدن يا لباسش نجس است
مسأله ۸۱۰ ـ كسى كه در وسعت وقت مشغول نماز است ، اگر در بين نماز بدن يا لباسش نجس شود ، و پيش از آن كه چيزى از نماز را با نجاست بخواند ملتفت شود كه نجس شده ، يا بفهمد بدن يا لباس او نجس است و شكّ كند كه همان وقت نجس شده يا از پيش نجس بوده ، در صورتى كه آب كشيدن بدن يا لباس يا عوض كردن لباس يا بيرون آوردن آن ، نماز را بهم نمى زند بايد در بين نماز بدن يا لباس را آب بكشد يا لباس را عوض نمايد ، يا اگر چيز ديگرى عورت او را پوشانده لباس را بيرون آورد ، ولى چنانچه طورى باشد كه اگر بدن يا لباس را آب بكشد يا لباس را عوض كند يا بيرون آورد نماز بهم مى خورد ، يا اگر لباس را بيرون آورد عورتش برهنه مى ماند ، نمازش باطل بوده ، و بايد دوباره با بدن و لباس پاك نماز بخواند.
کسی که در تنگى وقت بين نماز، بفهمد لباس او نجس است
مسأله ۸۱۱ ـ كسى كه در تنگى وقت مشغول نماز است ، اگر در بين نماز لباس او نجس شود ، و پيش از آن كه چيزى از نماز را با نجاست بخواند بفهمد كه نجس شده ، يا بفهمد كه لباس او نجس است و شكّ كند كه همان وقت نجس شده يا از پيش نجس بوده ، در صورتى كه آب كشيدن يا عوض كردن يا بيرون آوردن لباس مقدور است و نماز را بهم نمى زند ، بايد لباس را آب بكشد ، يا عوض كند ، يا اگر چيز ديگرى عورت او را پوشانده لباس را بيرون آورد و نماز را تمام كند ، امّا اگر چيز ديگرى عورت او را نپوشانده و لباس را هم نمى تواند آب بكشد يا عوض كند ، احتياط واجب آن است كه با همان لباس نجس نماز را تمام كند.
کسی که در تنگى وقت بين نماز، بفهمد بدن او نجس است
مسأله ۸۱۲ ـ كسى كه در تنگى وقت مشغول نماز است ، اگر در بين نماز بدن او نجس شود ، و پيش از آن كه چيزى از نماز را با نجاست بخواند ملتفت شود كه نجس شده ، يا بفهمد بدن او نجس است و شكّ كند كه همان وقت نجس شده يا از پيش نجس بوده ، در صورتى كه آب كشيدن بدن نماز را بهم نمى زند ، بدن را آب بكشد ، و اگر نماز را بهم مى زند ، بايد با همان حال نماز را تمام كند و نماز او صحيح است.
شک در پاك بودن بدن يا لباس خود
مسأله ۸۱۳ ـ كسى كه در پاك بودن بدن يا لباس خود شكّ دارد و يقين يا آنچه در حكم يقين است بر نجاست سابقه آن ندارد ، چنانچه نماز بخواند و بعد از نماز بفهمد كه بدن يا لباسش نجس بوده ، نماز او صحيح است.
کسی که لباس را آب بكشد و بعد از نماز بفهمد پاك نشده
مسأله ۸۱۴ ـ اگر لباس را آب بكشد و يقين يا آنچه در حكم يقين است بر پاكى آن پيدا شود و با آن نماز بخواند و بعد از نماز بفهمد پاك نشده ، نمازش صحيح است.
کسی که بعد از نماز بفهمدخونی که با اوست ازخونهای نجس است
مسأله ۸۱۵ ـ اگر خونى در بدن يا لباس خود ببيند و يقين كند كه از خونهاى نجس نيست ، مثلا يقين كند كه خون پشه است ، چنانچه بعد از نماز بفهمد از خونهايى بوده كه نمى شود با آن نماز خواند ، نمازش صحيح است.
کسی که بعد بفهمد نماز با خونی که با اوست باطل است
مسأله ۸۱۶ ـ اگر يقين كند خونى كه در بدن يا لباس اوست ، خون نجسى است كه نماز با آن صحيح است ، مثلا يقين كند خون زخم و دمل است ، چنانچه بعد از نماز بفهمد خونى بوده كه نماز با آن باطل است ، نمازش صحيح است.
کسی که نجس بودن چيزى را فراموش كند و به او سرایت کند
مسأله ۸۱۷ ـ اگر نجس بودن چيزى را فراموش كند و بدن يا لباسش با رطوبت به آن برسد ، و در حال فراموشى نماز بخواند و بعد از نماز يادش بيايد نمازش صحيح است ، ولى اگر بدنش با رطوبت به چيزى كه نجس بودن آن را فراموش كرده برسد و بدون اين كه خود را آب بكشد غسل كند و نماز بخواند ، غسل و نمازش باطل است ، مگر اين كه طورى باشد كه به غسل نمودن ، بدن هم پاك شود ـ مثل اين كه با آب معتصم غسل كند ، يعنى آبى كه به ملاقات با نجس نجس نشود ، مانند آب كرّ و جارى ـ و نيز اگر جايى از اعضاى وضو با رطوبت به چيزى كه نجس بودن آن را فراموش كرده برسد ، و پيش از آن كه آن جا را آب بكشد وضو بگيرد و نماز بخواند ، وضو و نمازش باطل مى باشد ، مگر اين كه طورى باشد كه به وضو گرفتن ، اعضاى وضو نيز پاك شود ، مثل اين كه با آب معتصم وضو بگيرد.
كسى كه به اندازه آب كشيدن بدن یا لباسش آب داشته باشد
مسأله ۸۱۸ ـ كسى كه يك لباس دارد ، اگر بدن و لباسش نجس شود و به اندازه آب كشيدن يكى از آنها آب داشته باشد ، بنابر احتياط بايد بدن را آب كشيده و با لباس نجس نماز بخواند ، مگر اين كه نجاست بدن كمتر از نجاست لباس باشد ، يا نجاست بدن يك مرتبه شستن و نجاست لباس دو مرتبه شستن لازم داشته باشد ، كه در اين دو صورت لازم است تطهير لباس را مقدّم بدارد.
كسى كه براى نماز، غير از لباس نجس چیزی ندارد
مسأله ۸۱۹ ـ كسى كه غير از لباس نجس لباس ديگرى ندارد ، بايد با لباس نجس نماز بخواند و نمازش صحيح است.
كسى كه دو لباس دارد و بداند يكى از آنها نجس است
مسأله ۸۲۰ ـ كسى كه دو لباس دارد ، اگر بداند يكى از آنها نجس است و نداند كداميك آنها است ، چنانچه وقت دارد بايد با هر دو لباس نماز بخواند ، مثلا اگر مى خواهد نماز ظهر و عصر بخواند ، بايد با هر كدام يك نماز ظهر و يك نماز عصر بخواند ، ولى اگر وقت تنگ است با يكى از آن دو نماز بخواند ، و بعد از وقت با لباس ديگر يا لباس پاك نماز را به جا آورد.
شرط دوم: لباس نمازگزار مباح باشد
مسأله ۸۲۱ ـ لباس نمازگزار كه به آن ستر عورت مى شود بايد مباح باشد ، و كسى كه مى داند پوشيدن لباس غصبى حرام است ، يا اين كه در ياد گرفتن حرمت پوشيدن لباس غصبى كوتاهى كرده ، اگر عمداً به آن عورت خود را بپوشاند و نماز بخواند، نمازش باطل است، ولى چيزهايى كه به تنهايى عورت را نمى پوشاند و همچنين چيزهايى كه فعلا نمازگزار آنها را نپوشيده ، مانند دستمال بزرگ ، يا لنگى كه در جيب گذاشته شده ـ اگر چه بشود عورت را با آنها پوشانيد ـ در صورتی که به حرکات نماز گزار حرکت نکند، غصبی بودن آنها موجب بطلان نماز نمی شود، هر چند احتیاط در ترک است، ولی اگر به حرکات نمازگزار حرکت کند نماز با آن محل اشکال است. وهمچنین است چیزهایی که نمازگزار آنها را پوشیده ولی به آنها ستر عورت نکرده است.
كسى كه نمىداند نماز با لباس غصبی باطل است
مسأله ۸۲۲ ـ كسى كه مى داند پوشيدن لباس غصبى حرام است ، ولى نمى داند ستر عورت با آن نماز را باطل مى كند ، اگر عمداً با آن در حال نماز عورت خود را بپوشاند ، نمازش باطل است.
کسی که نداند يا فراموش كند لباس او غصبى است و نماز بخواند
مسأله ۸۲۳ ـ اگر نداند كه لباس او غصبى است و با آن ستر عورت كند و نماز بخواند ، نمازش صحيح است ، و همچنين در صورتى كه فراموش كند و خود غاصب نباشد ، و امّا اگر غاصب فراموش كند كه غصب كرده و با لباس غصبى ستر عورت كند و نماز بخواند ، در صورتى كه از غصب توبه نكرده باشد نماز او باطل است ، و اگر توبه كرده باشد بطلان نماز محلّ اشكال است.
کسی که در بين نماز بفهمد لباس او غصبی است
مسأله ۸۲۴ ـ اگر نداند يا فراموش كند كه لباس او غصبى است و در بين نماز بفهمد ، چنانچه چيز ديگرى عورت او را پوشانده است و مى تواند فوراً يا بدون اين كه موالات ـ يعنى پى درپى بودن نماز ـ بهم بخورد لباس غصبى را بيرون آورد ، بايد آن را بيرون آورد ، و اگر چيز ديگرى عورت او را نپوشانده ، يا نمى تواند لباس غصبى را فوراً بيرون آورد ، يا اگر بيرون آورد پى درپى بودن نماز بهم مى خورد ، در صورتى كه به مقدار يك ركعت هم وقت داشته باشد بايد نماز را بشكند ، و با لباس غير غصبى نماز بخواند ، و اگر به اين مقدار هم وقت ندارد ، بايد در حال نماز لباس را بيرون آورد و به دستور نماز برهنگان ـ كه در مسأله«۸۰۳» گذشت ـ نماز را تمام نمايد.
كسى که براى حفظ جانش، یا حفظ لباس، با لباس غصبى نماز بخواند
مسأله ۸۲۵ ـ اگر كسى براى حفظ جانش با لباس غصبى هر چند ساتر عورت باشد ، نماز بخواند ، يا مثلا براى اين كه دزد لباس غصبى را نبرد با آن نماز بخواند ، نمازش صحيح است.
لباسی که با عين پول خمس نداده خریده
مسأله ۸۲۶ ـ اگر با عين پولى كه خمس آن را نداده لباس بخرد ، حكم نماز خواندن در آن لباس حكم نماز خواندن در لباس غصبى است.
شرط سوم: لباس نمازگزار از اجزاء مردار نباشد
مسأله ۸۲۷ ـ لباس نمازگزار بايد از اجزاء حيوان مرده اى كه خون جهنده دارد ـ يعنى اگر رگش را ببُرند خون از آن جستن مى كند ـ نباشد ، بلكه اگر از حيوان مرده اى كه مانند ماهى و مار خون جهنده ندارد لباس تهيّه كند ، بنابر احتياط واجب با آن نماز نخواند.
هرگاه چيزى از مردار كه روح داشته همراه نمازگزار باشد
مسأله ۸۲۸ ـ هرگاه چيزى از مردار ـ مانند گوشت و پوست آن كه روح داشته ـ همراه نمازگزار باشد ، اگر چه لباس او نباشد ، بنابر احتياط نمازش باطل است.
اگر چيزى از مردار حلال گوشت كه روح نداشته همراه نمازگزار باشد
مسأله ۸۲۹ ـ اگر چيزى از مردار حلال گوشت ـ مانند مو و پشم كه روح ندارد ـ همراه نمازگزار باشد ، يا با لباسى كه از آنها تهيّه كرده اند نماز بخواند ، نمازش صحيح است.
شرط چهارم: لباس نمازگزار از اجزاء حرام گوشت نباشد
مسأله ۸۳۰ ـ لباس نمازگزار بايد از اجزاء حيوان حرام گوشت نباشد ، و اگر مويى از آن هم بر بدن يا لباس نمازگزار باشد ، نماز او باطل است.
آب دهان يا رطوبت ديگر از حيوان حرام گوشت بر بدن يا لباس نمازگزار
مسأله ۸۳۱ ـ اگر آب دهان يا بينى يا رطوبت ديگرى از حيوان حرام گوشت ـ مانند گربه ـ بر بدن يا لباس نمازگزار باشد ، چنانچه تر باشد نماز باطل است ، و اگر خشك شده و عين آن بر طرف شده باشد ، نماز صحيح است.
مو و عرق و آب دهان انسان يا مروارید و موم و عسل همراه نمازگزار
مسأله ۸۳۲ ـ اگر مو و عرق و آب دهان يا بينى كسى بر بدن يا لباس نمازگزار باشد ، اشكال ندارد ، و همچنين است اگر مرواريد و موم و عسل همراه او باشد.
شك در اینكه لباس از حيوان حلال گوشت است يا حرام گوشت
مسأله ۸۳۳ ـ اگر شكّ داشته باشد كه لباس از حيوان حلال گوشت است يا حرام گوشت ـ چه در مملكت اسلامى تهيّه شده باشد ، چه در غير آن ـ نماز خواندن با آن جايز است.
