۷۸۲- قبله براى نزديك و دور
مسأله ۷۸۲ ـ مكانى كه خانه كعبه در آن مى باشد ، قبله است و بايد رو به آن نماز خواند ، ولى كسى كه دور است ، اگر طورى بايستد كه بگويند رو به قبله نماز مى خواند كافيست ، و همچنين است كارهاى ديگرى ـ مانند سر بريدن حيوانات ـ كه بايد رو به قبله انجام گيرد.
۷۸۳- نمازگزار در حال نماز ايستاده نسبت به قبله
مسأله ۷۸۳ ـ كسى كه نماز واجب را ايستاده مى خواند ، بايد صورت و سينه و شكم او رو به قبله باشد ، و احتياط مستحبّ آن است كه انگشتان پاى او هم رو به قبله باشد.
۷۸۴- نمازگزار در حال نماز نشسته نسبت به قبله
مسأله ۷۸۴ ـ كسى كه بايد نشسته نماز بخواند ، بايد در موقع نماز صورت و سينه و شكم او رو به قبله باشد.
۷۸۵- نمازگزار در حال نماز به پهلو يا به پشت نسبت به قبله
مسأله ۷۸۵ ـ كسى كه نمى تواند نشسته نماز بخواند ، بايد در حال نماز به پهلوى راست طورى بخوابد كه جلوى بدن او رو به قبله باشد ، و اگر ممكن نيست ، بايد به پهلوى چپ طورى بخوابد كه جلوى بدن او رو به قبله باشد ، و اگر اين را هم نتواند ، بايد به پشت بخوابد به طورى كه كف پاهاى او رو به قبله باشد.
۷۸۶- قبله در نماز احتياط و سجده و تشهد فراموش شده و سجده سهو
مسأله ۷۸۶ ـ نماز احتياط و سجده و تشّهد فراموش شده و سجده سهوى كه براى تشهّد فراموش شده به جا آورده مى شود بايد رو به قبله باشد ، و در غير اين مورد ـ بنابر احتياط مستحبّ ـ سجده سهو را نيز رو به قبله به جا آورد.
۷۸۷- قبله در نماز مستحبى در حال استقرار و در حال حركت
مسأله ۷۸۷ ـ نماز مستحبّى را در حال استقرار بر زمين ، بايد رو به قبله خواند ، ولى در حال راه رفتن و سوارى لازم نيست رو به قبله باشد ، هر چند به نذر واجب شده باشد.
۷۸۸- کوشش کردن براى پيدا كردن قبله (بنگريد مسأله ۱۲۸۰)
مسأله ۷۸۸ ـ كسى كه مى خواهد نماز بخواند ، بايد براى پيدا كردن قبله كوشش نمايد تا يقين يا اطمينان به قبله پيدا كند ، يا دو عادل يا كسى كه مورد وثوق است و ظنّ بر خلاف گفته او نيست به قبله خبر دهد ، و همچنين مى تواند به قبله بلد مسلمين در نمازشان و قبورشان عمل كند ، و اگر اينها نبود بايد در شناسايى قبله كوشش كند و به گمانى كه از راه هاى ديگر پيدا مى شود عمل نمايد ، هر چند آن گمان از گفته كافر يا فاسقى كه به واسطه قواعد علمى قبله را مى شناسد حاصل شود.
۷۸۹- كسى كه میتواند گمان قوىترى به قبله پيدا كند
مسأله ۷۸۹ ـ كسى كه گمان به قبله دارد ، اگر بتواند گمان قوى ترى پيدا كند ، نمى تواند به گمان خود عمل نمايد ، مثلا اگر ميهمان از گفته صاحب خانه گمان به قبله پيدا كند ، ولى بتواند از راه ديگر گمان قوى ترى پيدا كند ، نبايد به حرف او عمل نمايد.
۷۹۰- کسی که قبله را پیدا نکند یا گمانش به طرفى نرود
مسأله ۷۹۰ ـ اگر براى پيدا كردن قبله وسيله اى ندارد ، يا با اين كه كوشش كرده گمانش به طرفى نمى رود ، نماز خواندن به يك طرف كفايت مى كند ، و احتياط مستحبّ آن است كه در وسعت وقت چهار نماز به چهار طرف بخواند.
۷۹۱- اگر يقين يا گمان در قبله به يكى از دو طرف باشد
مسأله ۷۹۱ ـ اگر يقين يا چيزى كه در حكم يقين است يا گمان پيدا شود كه قبله در يكى از دو طرف است ، بايد به هر دو طرف نماز بخواند.
۷۹۲- كسى كه بخواهد به چند طرف نماز بخواند
مسأله ۷۹۲ ـ كسى كه بخواهد به چند طرف نماز بخواند ، اگر بخواهد دو نماز بخواند كه مثل نماز ظهر و عصر بايد يكى بعد از ديگرى خوانده شود ، احتياط مستحبّ آن است كه نماز اوّل را به آن چند طرف بخواند بعد نماز دوم را شروع كند.
۷۹۳- ندانستن قبله در کاری غير از نماز كه بايد رو به قبله انجام داد
مسأله ۷۹۳ ـ كسى كه يقين يا آنچه در حكم يقين است به قبله ندارد ، اگر بخواهد غير از نماز كارى كند كه بايد رو به قبله انجام داد ، مثلا بخواهد سر حيوانى را ببُرد ، در صورتى كه مى تواند تأخير بيندازد تا قبله را پيدا كند ، بنابر احتياط واجب تأخير بيندازد ، و اگر نتواند يا تأخير براى او حرجى است ، مى تواند به گمان عمل نمايد ، و اگر گمان ممكن نيست ، چنانچه كشتن آن حيوان ضرورت دارد ـ مثل آن كه اگر تأخير بيندازد مى ميرد ـ به هر طرف كه انجام دهد صحيح است.