تشهد واجب و ذكر و آرامش بدن در آن
مسأله ۱۱۰۹ ـ در ركعت دوم تمام نمازهاى واجب و مستحبّ ، و ركعت سوم نماز مغرب ، و ركعت چهارم نماز ظهر و عصر و عشاء بايد انسان بعد از سجده دوم تشهّد بخواند ، يعنى بگويد: «اَشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ اِلاَّ اللّهُ وَحْدَهُ لا شَرِيكَ لَهُ ، وَ اَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ ، اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَ الِ مُحَمَّد» و احتياط واجب آن است كه به غير كيفيت ذكر شده نگويد ، و در نماز وتر هم تشهّد لازم است ، و در نمازهاى واجب بايد بعد از سجده دوم بنشيند ، و در حال آرام بودن بدن تشهّد را بخواند ، ولى نشستن و آرام بودن بدن در نمازهاى مستحبّ واجب نيست.
شرایط تشهد
مسأله ۱۱۱۰ ـ كلمات تشهّد بايد به عربى صحيح و به طورى كه معمول است پشت سر هم گفته شود.
فراموش کردن تشهد (بنگرید مسأله ۱۲۶۴)
مسأله ۱۱۱۱ ـ اگر تشهّد را فراموش كند و بايستد و پيش از ركوع يادش بيايد كه تشهّد را نخوانده ، بايد بنشيند و تشهّد را بخواند و دوباره بايستد ، و آنچه بايد در آن ركعت خوانده شود بخواند و نماز را تمام كند.
و بنابر احتياط مستحبّ بعد از نماز ، براى ايستادن بى جا دو سجده سهو به جا آورد ، و اگر در ركوع يا بعد از آن يادش بيايد ، بايد نماز را تمام كند و بعد از سلام نماز ـ بنابر احتياط مستحبّ ـ تشهّد را قضا كند ، و بايد براى تشهّد فراموش شده دو سجده سهو به جا آورد.
مستحبات در حال تشهد
مسأله ۱۱۱۲ ـ مستحبّ است در حال تشهّد بر ران چپ بنشيند ، و روى پاى راست را به كف پاى چپ بگذارد ، و پيش از تشهّد بگويد: «اَلْحَمْدُ لِلّهِ» يا بگويد:
«بِسْمِ اللّهِ وَ بِاللّهِ وَ الْحَمْدُ لِلّهِ وَ خَيْرُ الاَْسْماءِ لِلّهِ» و نيز مستحبّ است دستها را بر رانها بگذارد ، و انگشتها را به يكديگر بچسباند ، و به دامان خود نگاه كند ، و بعد از صلوات در تشهّد اوّل بگويد: «وَ تَقَبَّلْ شَفاعَتَهُ وَ ارْفَعْ دَرَجَتَهُ».
زنها در وقت خواندن تشهد
مسأله ۱۱۱۳ ـ مستحبّ است زنها در وقت خواندن تشهّد رانها را به هم بچسبانند.