كفن واجب میّت مسلمان
مسأله ۵۷۶ ـ ميّت مسلمان را بايد با سه پارچه كه آنها را لنگ و پيراهن و سر تاسرى مى گويند كفن نمايند.
مقدار واجب در كفن
مسأله ۵۷۷ ـ مقدار واجب از لنگ و پيراهن ، آن اندازه اى است كه عرفاً بر آن لنگ و پيراهن گفته شود ، ولى احتياط واجب آن است كه لنگ از ناف تا زانو اطراف بدن را بپوشاند ، و افضل آن است كه از سينه تا روى پا برسد ، و پيراهن بايد از سرشانه و ـ بنابر احتياط واجب ـ تا نصف ساق پا تمام بدن را بپوشاند ، و افضل آن است كه تا روى پا برسد.
و درازاى سرتاسرى بايد به قدرى باشد كه بستن دو سر آن ممكن باشد ، و پهناى آن بايد به اندازه اى باشد كه يك طرف آن روى طرف ديگر بيايد.
اجازه ورثه در بيشتر از مقدار واجب كفن
مسأله ۵۷۸ ـ اگر ورثه بالغ باشند و اجازه دهند كه بيشتر از مقدار واجب كفن را كه در مسأله قبل گذشت از سهم آنان بردارند اشكال ندارد ، و احتياط واجب آن است كه بيشتر از مقدار واجب كفن را از سهم وارثى كه بالغ نشده برندارند.
وصيت به بيشتر از مقدار واجب كفن
مسأله ۵۷۹ ـ اگر كسى وصيّت كرده باشد آن اندازه اى را كه از كفن افضل است از ثلث مال او بر دارند ، يا وصيّت كرده باشد ثلث مال را به مصرف خود او برسانند ولى مصرف آن را معيّن نكرده باشد ، يا فقط مصرف مقدارى از آن را معيّن كرده باشد ، مى توانند مقدار افضل كفن را از ثلث مال او بردارند.
اگر میّت وصيت نكرده باشد كه كفن را از ثلث مال او بردارند
مسأله ۵۸۰ ـ اگر ميّت وصيّت نكرده باشد كه كفن را از ثلث مال او بردارند و بخواهند از اصل مال بردارند بر طبق آنچه كه در مسأله «۵۷۸» ذكر شد ، عمل نمايند.
كفن زن بر شوهر
مسأله ۵۸۱ ـ كفن زن بر شوهر است اگر چه زن از خود مال داشته باشد ، و همچنين اگر زن را ـ چنانچه در احكام طلاق خواهد آمد ـ طلاق رجعى بدهند و پيش از تمام شدن عدّه بميرد ، شوهرش بايد كفن او را بدهد ، و چنانچه شوهر بالغ نباشد يا ديوانه باشد ، ولىّ شوهر بايد از مال او كفن زن را بدهد ، بنابر احتياط واجب كفن زن ناشزه و منقطعه بر شوهر است.
كفن میّت در صورتی که مال نداشته باشد
مسأله ۵۸۲ ـ كفن ميّت بر خويشان او واجب نيست ، و بنابر احتياط واجب در صورتى كه ميّت مال نداشته باشد ، كفن را بايد كسى بدهد كه مخارج ميّت در حال زندگى بر او واجب بوده است.
پیدا نبودن بدن ميت از زير کفن
مسأله ۵۸۳ ـ واجب است كه مجموع سه پارچه كفن طورى باشد كه بدن ميّت از زير آنها پيدا نباشد ، بلكه ـ بنابر احتياط واجب ـ هر يك از سه پارچه كفن به قدرى نازك نباشد كه بدن ميّت از زير آن پيدا باشد.
كفن كردن با چيز غصبى و يا با پوست مردار
مسأله ۵۸۴ ـ كفن كردن با چيز غصبى ـ اگر چه چيز ديگرى هم پيدا نشود ـ جايز نيست ، و چنانچه كفن ميّت غصبى باشد و صاحب آن راضى نباشد ، بايد از تنش بيرون آورند اگر چه او را دفن كرده باشند ، و كفن كردن با پوست مردار نجس در حال اختيار جايز نيست ، بلكه در حال اضطرار هم محلّ اشكال است ، و همچنين كفن كردن با پوست مردار پاك در حال اختيار مشكل است.
كفن كردن میّت با چيز نجس و با ابريشم و طلا بافت
مسأله ۵۸۵ ـ كفن كردن ميّت با چيز نجس ـ و در نجاستى كه مورد عفو در نماز است بنابر احتياط ـ و با پارچه ابريشمى خالص ، و مخلوطى كه خليط بيشتر از ابريشم نباشد ، و ـ بنابر احتياط واجب ـ با پارچه اى كه با طلا بافته شده جايز نيست ، ولى در حال ناچارى اشكال ندارد.
كفنی که از حيوان حرام گوشت یا حلال گوشت تهیّه شده
مسأله ۵۸۶ ـ كفن كردن با پارچه اى كه از پشم يا موى حيوان حرام گوشت تهيّه شده ـ بنابر احتياط واجب ـ در حال اختيار جايز نيست ، و همچنين است كفن كردن با پوست حيوان حلال گوشتى كه به دستور شرع كشته شده ، ولى اگر كفن از مو و پشم حيوان حلال گوشت باشد مانعى ندارد ، اگر چه احتياط مستحبّ آن است كه با اين دو هم كفن ننمايند.
نجس شدن کفن میّت
مسأله ۵۸۷ ـ اگر كفن ميّت به نجاست خود او يا به نجاست ديگرى نجس شود ، چنانچه شستن يا بريدن آن به نحوى كه كفن ضايع نشود ممكن باشد ، بايد مقدار نجس را بشويند يا ببرند اگر چه بعد از گذاشتن در قبر باشد ، و اگر شستن يا بريدن آن ممكن نيست ، ولى عوض كردن آن ممكن باشد ، بايد عوض نمايند ، و اين حكم در نجاستى كه در نماز مورد عفو است مبنى بر احتياط است.
كفن كردن كسى كه در حال احرام مرده
مسأله ۵۸۸ ـ كسى كه براى حجّ يا عمره احرام بسته ، اگر بميرد بايد مثل ديگران كفن شود ، و پوشاندن سر و صورتش اشكال ندارد.
تهیه کردن كفن خود
مسأله ۵۸۹ ـ مستحبّ است انسان ، كفن خود را تهيّه كند ، و هرگاه به آن نظر كند مأجور است.
