مسجد رفتن مستحاضه و خواندن آيه سجده دار و نزديكى شوهر
مسأله ۴۳۴ ـ مستحاضه اى كه غسل واجب خود را به جا آورده ، رفتن او در مسجد و توقّف در آن و خواندن آيه اى كه سجده واجب دارد و نزديكى شوهر با او حلال است ، اگر چه وظايف ديگرى را كه براى نماز انجام مى داد مثل عوض كردن پنبه و دستمال انجام نداده باشد ، و اقوى اين است كه اين كارها بدون غسل نيز جايز است ، اگر چه احوط ترك است.
مسجد رفتن مستحاضه پيش از وقت نماز و خواندن آيه سجده دار
مسأله ۴۳۵ ـ اگر زن در استحاضه كثيره يا متوسطه بخواهد پيش از وقت نماز ، آيه اى را كه سجده واجب دارد بخواند يا مسجد برود ، يا شوهرش بخواهد با او نزديكى كند ، احتياط مستحبّ آن است كه غسل نمايد.
نماز آيات براى مستحاضه
مسأله ۴۳۶ ـ نماز آيات بر مستحاضه واجب است ، و بايد براى نماز آيات همه كارهايى را كه براى نماز يوميّه گذشت انجام دهد ، و بنابر احتياط در استحاضه كثيره وضو هم بگيرد.
وظايف مستحاضه براى هر يك از نماز يوميه و آيات
مسأله ۴۳۷ ـ هرگاه در وقت نماز يوميّه نماز آيات بر مستحاضه واجب شود ، اگر چه بخواهد هر دو را پشت سر هم به جا آورد ، بايد براى هر يك از نماز يوميّه و آيات ، وظايف مستحاضه را جداگانه انجام دهد.
نماز قضا برای زن مستحاضه
مسأله ۴۳۸ ـ زن مستحاضه نماز قضا را بايد تأخير بيندازد تا پاك شود ، و در صورتى كه وقت قضا تنگ باشد ، بايد براى هر نماز كارهايى را كه براى نماز ادا بر او واجب است ، به جا آورد.
خانمی که نمىداند چه خونى از او خارج میشود
مسأله ۴۳۹ ـ اگر زن بداند خونى كه از او خارج مى شود خون زخم نيست ، و شرعاً حكم حيض و نفاس را ندارد ، بايد به دستور استحاضه عمل كند ، بلكه اگر شكّ داشته باشد كه خون استحاضه است يا خونهاى ديگر ، چنانچه نشانه آنها را نداشته باشد ، بنابر احتياط واجب كارهاى استحاضه را انجام دهد.
حيض
حيض خونى است كه غالباً در هر ماه چند روزى از رحم زنها خارج مى شود ، و زن را در موقع ديدن خون حيض حائض مى گويند.
صفات خون حيض
مسأله ۴۴۰ ـ خون حيض در بيشتر اوقات غليظ و گرم و رنگ آن سياه يا سرخ است و با فشار و كمى سوزش بيرون مى آيد.
يائسه
مسأله ۴۴۱ ـ زن بعد از تمام شدن شصت سال يائسه مى شود ، و چنانچه خونى ببيند حيض نيست ، و احتياط واجب آن است كه بعد از تمام شدن پنجاه سال تا تمام شدن شصت سال جمع كند بين احكام يائسه و غير يائسه ـ چه قرشيّه باشد و چه غير قرشيّه ـ بنابراين اگر در اين فاصله با نشانه هاى حيض يا در روزهاى عادت خون ببيند ، بنابر احتياط واجب جمع كند بين تروك حائض و افعال مستحاضه.
خون پيش از تمام شدن نه سال
مسأله ۴۴۲ ـ خونى كه دختر پيش از تمام شدن نه سال مى بيند ، حيض نيست.
زن آبستن و بچه شيرده
مسأله ۴۴۳ ـ زن آبستن و زنى كه بچّه شير مى دهد ممكن است حيض ببيند ، و فرقى بين زن آبستن و غير او در احكام حيض نيست ، ولى زن آبستن در صورتى كه بعد از گذشتن بيست روز از اوّل عادتش خونى ببيند كه صفات حيض را دارد ، احتياط واجب آن است كه بين تروك حائض و اعمال مستحاضه جمع نمايد.
شک دختر در تمام شدن نه سالش
مسأله ۴۴۴ ـ دخترى كه نمى داند نه سالش تمام شده يا نه ، اگر خونى ببيند كه نشانه هاى حيض را نداشته باشد حيض نيست ، و اگر نشانه هاى حيض را داشته باشد حيض است ، و شرعاً نُه سال او تمام شده است.
شك در يائسه شدن
مسأله ۴۴۵ ـ زنى كه شكّ دارد يائسه شده يا نه ، اگر خونى ببيند و نداند حيض است يا نه ، بايد بنا بگذارد كه يائسه نشده است.
حداقل و حداکثر مدت حیض
مسأله ۴۴۶ ـ مدّت حيض كمتر از سه روز و بيشتر از ده روز نمى شود.
پی در پی بودن سه روز اول حيض
مسأله ۴۴۷ ـ بايد سه روز اوّل حيض پشت سر هم باشد ، پس اگر مثلا دو روز خون ببيند و يك روز پاك شود و دوباره يك روز خون ببيند حيض نيست ، هر چند احتياط مستحبّ اين است كه در مانند صورت دوم ، جمع كند بين تروك حائض و افعال مستحاضه.
ابتداى حيض و پاکی مختصر بين سه روز
مسأله ۴۴۸ ـ ابتداى حيض لازم است خون بيرون بيايد ، ولى لازم نيست در تمام سه روز خون بيرون بيايد ، بلكه اگر در باطن فرج خون باشد كافيست ، ولى بودن در رحم كافى نيست ، و چنانچه در بين سه روز مختصرى پاك شود به نحوى كه در بين زنها متعارف است ، باز هم حيض است.
محاسبه سه روزى كه حداقل حيض است
مسأله ۴۴۹ ـ لازم نيست شب اوّل و شب چهارم را خون ببيند ، ولى بايد در شب دوم و سوم خون قطع نشود ، پس اگر از اذان صبح روز اوّل تا غروب روز سوم پشت سر هم خون بيايد و هيچ قطع نشود ، بدون اشكال حيض است ، و همچنين است اگر در وسطهاى روز اوّل شروع شود و در همان موقع از روز چهارم قطع گردد ، ولى اگر از طلوع آفتاب شروع شود تا غروب روز سوم ، بنابر احتياط واجب جمع كند بين تروك حائض و افعال مستحاضه.
پاکی در وسط
مسأله ۴۵۰ ـ اگر سه روز پشت سر هم با نشانه هاى حيض يا در روزهاى عادت خون ببيند و پاك شود ، چنانچه دوباره خونى كه داراى نشانه هاى حيض است يا در روزهاى عادت است ببيند و روزهايى كه خون ديده و در وسط پاك بوده روى هم از ده روز بيشتر نشود ، روزهايى هم كه در وسط پاك بوده حيض است.
خونی که بعد از سه روز نداند خون دمل و زخم است يا حيض
مسأله ۴۵۱ ـ اگر خونى ببيند كه از سه روز كمتر و از ده روز بيشتر نباشد و نداند خون دمل و زخم است يا خون حيض در صورتى كه صفات حيض را داشته يا در ايّام عادت باشد ، بايد آن را حيض قرار دهد و در غير اين صورت ، اگر مى داند حالت سابقه طهارت بوده يا جهل به حالت سابقه دارد ، بنابر طهارت بگذارد ، و اگر مى داند حيض بوده ، تا مقدارى كه مجموع خون حالت سابقه و خون مشكوك ممكن است شرعاً حيض باشد ، بنابر حيض بگذارد.
خونى كه سه روز بر آن نگذشته و نداند خون دمل و زخم است يا حيض
مسأله ۴۵۲ ـ اگر خونى ببيند كه سه روز بر آن نگذشته و نداند خون دمل و زخم است يا حيض ، و در ايّام عادت نباشد و صفات حيض را نداشته باشد ، اگر حالت سابقه اش حيض است ـ به كيفيّتى كه در مسأله قبل گذشت ـ بايد حيض قرار دهد ، وگرنه بايد عبادتهاى خود را به جا آورد.
خونی که شك كند حيض است يا استحاضه
مسأله ۴۵۳ ـ اگر خونى ببيند و شكّ كند كه خون حيض است يا استحاضه ، چنانچه شرايط حيض را داشته باشد ، بايد حيض قرار دهد.
خونى كه نداند حيض است يا بكارت
مسأله ۴۵۴ ـ اگر خونى ببيند كه نداند خون حيض است يا بكارت ، بايد خود را وارسى كند ـ يعنى مقدارى پنبه داخل فرج نمايد و كمى صبر كند ، بعد بيرون آورد ، پس اگر اطراف آن آلوده باشد خون بكارت است ، و اگر به همه آن رسيده حيض مى باشد ـ و يا احتياط كند به جمع بين تروك حائض و اعمال طاهره.
خون كمتر از سه روز
مسأله ۴۵۵ ـ اگر كمتر از سه روز خون ببيند و پاك شود ، و بعد سه روز خون در عادت يا با نشانه هاى حيض ببيند ، خون دوم حيض است ، و خون اوّل اگر چه در روزهاى عادتش باشد حيض نيست.
محرّمات حائض
مسأله ۴۵۶ ـ چند چيز بر حائض حرام است:
(اوّل) عبادتهايى كه مانند نماز بايد با وضو يا غسل يا تيمّم به جا آورده شود ـ مراد از حرمت در مورد اين عبادات اين است كه جائز نيست آنها را به قصد أمر و مطلوبيّت شرعى به جا آورد ـ ولى به جا آوردن عبادتهايى كه وضو و غسل و تيمّم براى آنها لازم نيست ـ مانند نماز ميّت ـ مانعى ندارد.
(دوم) تمام چيزهايى كه بر جنب حرام است و در احكام جنابت گذشت.
(سوم) جماع كردن در فرج ، كه هم براى مرد حرام است و هم براى زن ، اگر چه كمتر از مقدار ختنه گاه داخل شود و منى هم بيرون نيايد ، و بنابر احتياط واجب از وطى در دُبُر زن حائض اجتناب شود ، و غير از نزديكى كردن با زن حائض ساير استمتاعات ـ مانند بوسيدن و ملاعبه نمودن ـ مانعى ندارد.
جماع كردن در روزهايى كه حيض زن قطعى نيست
مسأله ۴۵۷ ـ جماع كردن در روزهايى هم كه حيض زن قطعى نيست ولى شرعاً بايد براى خود حيض قرار دهد حرام است ، بنابراين زنى كه بيشتر از ده روز خون مى بيند و بايد به دستورى كه بعد مى آيد روزهاى عادت خويشان خود را حيض قرار دهد ، شوهرش نمى تواند در آن روزها با او نزديكى كند.
كفاره نزديكى مرد با زن خود در حال حيض
مسأله ۴۵۸ ـ اگر مرد با زن خود در حال حيض نزديكى كند ـ بنابر احتياط مستحبّ ـ در قسمت اوّل آن ، هيجده نخود طلاى مسكوك و در قسمت دوم ، نه نخود و در قسمت سوم ، چهار نخود و نيم كفّاره بدهد ، مثلا زنى كه شش روز خون حيض مى بيند ، اگر شوهرش در شب يا روز اوّل و دوم با او جماع كند ، هيجده نخود طلا و در شب و يا روز سوم و چهارم ، نه نخود و در شب يا روز پنجم و ششم ، چهار نخود و نيم بدهد ، و كفّاره بر زن نيست.
كفاره وطى در دبر زن حائض
مسأله ۴۵۹ ـ بنابر احتياط مستحبّ ، براى وطى در دُبُر زن حائض ، بر طبق مسأله قبل كفّاره بدهد.
سكه مسكوك در كفاره و حساب قيمت هنگام پرداخت
مسأله ۴۶۰ ـ اگر طلاى سكّه دار ممكن نباشد قيمت آن را بدهد ، و اگر قيمت آن در وقتى كه جماع كرده با وقتى كه مى خواهد به فقير بدهد فرق كرده باشد ، قيمت وقتى را كه مى خواهد به فقير بدهد حساب كند.
دادن هر سه قسم كفاره نزديكى در حال حيض
مسأله ۴۶۱ ـ اگر كسى هم در قسمت اوّل و هم در قسمت دوم و هم در قسمت سوم حيض ، با زن خود جماع كند ـ بنابر احتياط مستحبّ ـ هر سه كفّاره را كه روى هم سى و يك نخود و نيم مى شود بدهد.
خونی که شك كند حيض است يا استحاضه
مسأله ۴۶۲ ـ اگر با زن حائض چند مرتبه جماع كند احتياط مستحبّ آن است كه براى هر جماع يك كفّاره بدهد.
